پاسخ تیموریان به اظهارات توفیقی; آندو: باید از من عذرخواهی کنید!

تیموریان در ادامه میگوید : «در این فوتبال مدام از صنعت فوتبال و حق پخش تلویزیونی صحبت می‌کنند. آیا واقعا اگر استقلالی وجود نداشت کدام  رسانه و تلویزیونی حاضر می‌شد تصویر این آقایان تازه وارد را نشان بدهد. صدا و سیما می تواند حق پخش فوتبال را بدهد  یا ندهد، این به من ربطی ندارد ولی در برابر پخش تصویر چنین افرادی باید حق پخش را از آنها مطالبه کند چرا که بواسطه نام بزرگ استقلال به چنین فرصتی دست پیدا کرده‌اند. خصوصا اینکه رسانه‌ها مطالب کذبی را از زبان آنها مخابره می کنند.»

تیموریان که از شنیدن اظهارات معاون باشگاه استقلال متعجب است، می‌گوید:

«استقلال باشگاه بزرگ و پر افتخاری است و باید مردان مودب و موجه امور باشگاه را در دست بگیرند و در آرامش کارها را پیش ببرند. مگر این باشگاه مردان نامی و موجه کم دارد؟ چرا وقتی آقای افتخاری سخنگوی باشگاه  معرفی می‌شود، دیگران حق اظهار نظر دارند؟ اگر چنین صحبت هایی با صراحت گفته می‌شود، لابد این کلمات مورد حمایت آقایان افتخاری و قریب باشد. اما روی صحبت‌های من شخص توفیقی است. باید این را به طور خیلی واضح بگویم. من از تیم ابومسلم به تیم ملی ایران، جام جهانی و انگلیس رسیدم، نه از استقلال. لطفا این را یک بار و برای همیشه به خاطر بسپارید. بازی در استقلال برایم افتخار است و باعث غرور همه ماست. اگر ایشان بتواند بگوید تا زمان اولین قرارداد من با استقلال، چند بازی ملی و باشگاهی کرده ام آن وقت می تواند در موردم حرف بزند وگرنه باید رسما عذرخواهی کند.  تمام صد بازی ملی که  انجام دادم نه به واسطه رابطه و فامیل بازی که با همت و تلاش خودم و اعتماد مربیانم و دعای خیر تمام طرفداران فوتبال بدست آمده است. وقتی که توفیقی نمی دانست فوتبال چه مناسبات و چه ساز و کارهایی دارد من و امثال من چه آنهایی که معروف هستند و چه آنهایی که فرصت بیشتر دیده شدن را نداشتند در این فوتبال زحمت می‌کشیدیم. هیچ منتی هم نیست. برای عشق خودمان و برای خوشحال کردن مردم این مملکت زحمت کشیدیم. اما اینکه یک نفر از بیرون بیاید و در مورد ما صحبت کند این برای فوتبال ایران جای تاسف و تامل دارد. اگر امروز به این راحتی ندانسته‌های خودش را به نام ایده های جدید فوتبال القا می‌کند مطمئن باشید دیگر ستاره‌های استقلال هم در امان نخواهند ماند و باید منتظر چنین رفتارهایی باشند.»

حرف های تیموریان به همین‌جا ختم نمی‌شود و ادامه می‌دهد: «می‌گویند که این مشکل می‌توانست در داخل حل شود. از دی ماه سال قبل که به استقلال آمدم و به هر دلیلی امکان بازی بوجود نیامد، ما ۴ نامه متوالی به باشگاه استقلال زدیم. ولی حتی یک جواب ساده هم ندادند. هر موقع که رسانه ها تمایل داشتند تاریخ و شماره نامه های ثبت شده طی ۵ ماه اخیر در دبیرخانه استقلال را نشان می‌دهم که همه بدانند من  همیشه و در کمال صداقت دنبال  راه حل ساده و مشخص و دوستانه ای بودم. ولی مدیران باشگاه نمی‌توانند اشکالات و اشتباهات خود را با اطلاعات غلط توجیه کنند و فقط بازیکنان را مقصر بدانند و تماشاگران فوتبال و طرفداران را رودروی ما قرار بدهند. موضوع من اصلا مطالبه نبود ولی بی‌احترامی  و بی‌توجهی به وضعیت قبل و حال حاضر برای من قابل تحمل نیست. اگر آقای افتخاری و آقای قریب حامی چنین تفکراتی هستند و این رفتار را در خور باشگاه استقلال می دانند بهتر است که با وکیل من در ایتالیا مشکلات موجود را حل کنند ولی به هیچ عنوان روبروی کسی نمی‌نشینم که حتی نمی‌داند من در کدام تیم ها بازی کرده ام و بخواهد بی احترامی هایش را هر روز به عنوان افتخار باشگاه استقلال انتشار دهد.»

آندو درباره موضوع دیگری هم حرف می‌زند و بحث تازه‌ای را می‌گشاید: «بزودی در مورد موضوعی صحبت خواهم کرد که برای همه جالب خواهد بود و بیش از اینکه شکایت و مطالبات من اهمیت داشته باشد، شرایط شکننده و نا مطمئن قرارداد بازیکنان امروزی استقلال است که با  چنین ایده هایی بازپروری شده و باعث نابودی اعتماد و امنیت بازیکنانی می شود که قرار است از این هفته به میدان بروند. فقط این را  می‌گویم که جناب آقای وزیر و جناب آقای تاج، آقای قریب و آقای افتخاری به فکر فوتبال و تیم استقلال باشید. مشکل اصلی، بازیکنان و قرارداد‌های آنها نیست، مشکل انتشار چنین  مصاحبه ها و حرف هایی  است که اگر از سوی صاحبان اصلی ورزش و فوتبال تایید شود، یعنی اینکه حامی چنین تفکراتی هستند و این یعنی سقوط فوتبال.»

حرف پایانی آندو این است: «برای من اصلاح ساختار غلط باشگاه‌ها بیش از هر چیز دیگری در فوتبال اهمیت دارد. من دیگر یک بازیکن تازه‌کار نیستم که دغدغه‌هایم فقط فردی باشد. امیدوارم باشگاه‌ها در قراردادها تعهد حرفه‌ای داشته باشند و ساختار بهتری درون خود بسازند و این فقط با بهره بردن از مدیران خوشفکر و صاحب ایده ممکن است که ورزش حرفه‌ای را بشناسند و احترام حرفه‌ای را نیز بلد باشند.»