محمد
تقوی که این روزها به عنوان کارشناس فوتبال در بیرمنگام زندگی و فعالیت
می کند در پستی که در صفحه شخصی خود در اینستاگرام منتشر کرد مدعی شد ادعای
سرمربی استقلال نمی تواند صحت داشته باشد. همین واکنش به یکی از سوژه های
پرسروصدای اردوی استقلال در آستانه جدال این تیم با ملوان نوین انزلی در
دور اول جام حذفی تبدیل شد از همین رو با محمد تقوی تماس گرفتیم تا پیرو
این پست و موضوع مربیگری یک ایرانی در فوتبال انگلیس صحبت های او را
بشنویم.
*آقای تقوی پست اینستاگرام شما سرو صدای زیادی به راه انداخت؟
باور کنید نه قصد زیر سئوال بردن کسی را داشتم و نه می خواستم به دوست و
رفیق چندین ساله ام علیرضا منصوریان عزیر بی احترامی کنم. تنها هدفم این
بود که برخی چیزها را برای همگان شفاف کنم تا خدای ناکرده در آینده پشیمانی
پیش نیاید.
*چطور؟
در این چند سال بارها از سوی فوتبالی ها با من تماس گرفته شده که فلانی ما
از یک باشگاه انگلیسی پیشنهاد همکاری و مربیگری دریافت کردیم. نمی خواهم
نام ببرم تا سوء تفاهمی پیش بیاد اما همین الان هستند مربیانی که در لیگ
برتر ایران کار مشغولند در این چند سال از سوی برخی ایجنت ها که با اهداف
خاص خود را به این مربیان نزدیک کردند پیشنهادات کار در انگلیس را دریافت
کردند که هیچ کدام صحت نداشت و الان هم شک ندارم آن ایجنتی که به منصوریان
پیشنهاد آوردن به لیگ دسته اول انگلیس را داده با هدف این کار را کرده و
تنها به جیب خود فکر می کند نه آینده این دوست خوب من.
*شفاف تر صحبت می کنید؟
دلال ها یک حربه دارند تا خود را به مربیان نزدیک کنند و یکی دو تا بازیکن
به او بدهند(باخنده) اگر هم من این حرف ها را زدم نه به خاطر خودم بود و نه
بی احترامی به علیرضا عزیز تنها ترسیدم که این دلال ها جیب نصوریان را
بزنند!
*واقعا امکان این وجود دارد که مربی از ایران بتواند روزی در انگلیس مربیگری کند؟
صحبت در این خصوص به یک زمان مفصل نیاز دارد که در این مقال نمی گنجد اما
تنها واقعیت حاکم بر فوتبال انگلیس این است که اگر بنا باشد مربی خارجی
وارد فوتبال جزیره شود باید توانایی ایجاد ساختار جدید تاکتیکی را داشته
باشد چون در این کشور تنها مربی می تواند وارد شود که ایده های نو برای
ارائه داشته باشد. حالا این سئوال پیش می آید که فوتبال آسیا و ایران این
توانایی را دارد که به فوتبال انگلیس ایده جدیدی برای ارائه بدهد؟ مسلما
این سئوال یک پاسخ دارد آن هم در یک کلمه «نه».بعد از سال ها زندگی در
انگلیس و حضور در کلاس های مربیگری FA تنها یک چیز می توانم بگویم آن هم
این که مربیگری در این کشور سخت تر از فوتبال بازی کردن است.
*یعنی پیش نیامده کسی بتواند این افتخار را به دست بیاورد؟
پارک جی سونگ بعد از سال ها بازی برای من یونایتد در حالی که مشغول گذراندن
کلاس های مربیگری در آکادمی مدرن باشگاه لستر است هنوز این فرصت را پیدا
نکرده که به عنوان دستیار چندم به باشگاه های حاضر در لیگ کاپ(لیگ برتر،
چمپیون شیپ، دسته اول و دوم) بپیوندد. حالا شما تصور کنید سایر آسیایی ها و
ایرانی های مدعی مربیگری در فوتبال جزیره چقدر شانس دارند تا به این آرزو
برسند.
*پس هیچ شانسی وجود ندارد؟
نمی خواهم بدبینانه صحبت کنم اما شاید ایجینت هایی باشند که از نفوذ لازم
در باشگاه های انگلیسی سد ببرند که بتوانند از مربیان آسیایی به عنوان مرد
سوم و چهارم در کنار مربیان بزرگ بهره ببرند اما برای نفر اول شدن در
فوتبال انگلیس راهکارهای مختلفی باید طی شود. اول این که مدرک A باید به
تایید اتحادیه برسد، سابقه کار مورد تایید قرار بگیرد، اجازه کار از سوی
دولت صادر شود و در پایان هم این که ایده هایش مورد پسند باشگاه ها قرار
بگیرد.
*حرف پایانی.
یک توصیه به دوستان خوبم در ایران دارم
آنها که در حال حاضر به مربیگری مشغول هستند. تمام مربیان موفق و مطرح دنیا
از ساعت 7 صبح که کار را شروع می کنند تا پایان شب فقط به فوتبال و برنامه
های فوتبالی شان تمرکز می کنند نه این که تنها دوساعت را به فوتبال
اختصاصی بدهند و بقیه را به سایر کارها. باور کنید خوزه مورینیو، آرسن ونگر
و ... هیچ بیزینسی جز مربیگری در فوتبال ندارند درست برخلاف برخی مربیان
حاضر در ایران که قبل از فوتبال به بیزینس می اندیشند! به چشم دارم می بینم
که تماشاگران انگلیسی از مربیان ما بیشتر برای فوتبال وقت می گذارند. مربی
باید سه ساعت قبل از تمرین به محل تمرین برود و برنامه ریزی انجام دهد و
سه ساعت بعد از تمرین هم بماند و کار آن روز آنالیز و ارزیابی کند اما در
ایران دوساعت هم وقت برای تمرین نمی گذارند.