نکونام، مظلومی را پشیمان می‌کند؟!

تقابل استقلال، مظلومی و رحمتی با جواد نکونام! راست می‌گوید مظلومی که طوری این تقابل جلوه داده می‌شود که گویی قرار است تیمش فقط با نکونام مسابقه دهد اما بقیه هم حق دارند این رویارویی را زیر ذره‌بین ارزیابی‌های‌شان قرار دهند. رویارویی نکونام با استقلال انگار دفترچه‌ قطوری از خاطرات استقلال را ورق می‌زند. روزهایی که پر از تصمیم‌گیری‌های حساس بوده و دوراهی‌های سرنوشت‌ساز! یک طرف همه این تصمیم‌ها هم کسی نبوده جز جواد نکونام. از روزی که او تصمیم گرفت جمع استقلالی‌ها را ترک کند تا روزی که بازگشتش به این تیم با اما و اگر همراه شد و در نهایت هم سایپا را به جای استقلال برای ادامه فوتبالش در ایران انتخاب کرد.

تعارف که نداریم. حتی اگر همان روزها که جدایی نکونام از استقلال به خاطر اختلافش با قلعه‌نویی تکذیب می‌شد اما بعدها این اختلاف و تأثیرش در آن جدایی به اثبات رسید. نکونام بعد از اختلاف با امیر قلعه‌نویی از استقلال راهی لیگ قطر شد تا جای خالی او حتی تا امروز در میانه زمین استقلال حس شود. چیزی که فصل پیش در تیم امیرقلعه‌نویی به مراتب بیشتر از این فصل هم احساس می‌شد. بعد از نکونام انگار استقلال یک بازیکن با تجربه را در میانه زمین خود کم داشت. کمبودی که در تمام بازی‌های حساس این تیم به چشم می‌آمد. نکونام با وجود تمام انتقادهایی که به بازی‌اش وارد می‌شد اما به خوبی می‌توانست حفره‌های ایجاد شده در فضای میانه زمین استقلال را پر کند و با استفاده از تجربه بالای خود، در این منطقه سروسامانی میان بازیکنان ایجاد کند. کاری که امید ابراهیمی با تمام توانایی‌هایش کمتر قادر به انجام آن بوده است.

 شاید به همین خاطر هم بود که پرویز مظلومی در ابتدای فصل نام جواد نکونام را در کنار آندرانیک تیموریان و مهدی رحمتی در لیست بازیکنان مورد نظر خود قرار داده بود. مظلومی، نکونام را برای برطرف کردن همان ضعفی می‌خواست که قلعه‌نویی از آن ضربه خورده بود اما با وجود تماس‌های مجید صالح برای مذاکره با نکونام، در نهایت پیوستن او به استقلال منتفی شد. یک علامت سوال بزرگ مقابل تغییر تصمیم مظلومی برای جذب این بازیکن! از یک طرف مظلومی اعلام می‌کرد که نکونام و آندو نخواسته‌اند که در استقلال باشند و از سوی دیگر خبرهایی که از استقلال به گوش می‌رسید خبر از این داشت که منتفی شدن حضور نکونام در استقلال، تصمیم نهایی شخص مظلومی بوده است.

در همین گیر و دار هم بود که زمزمه‌های شکل گرفته در اطراف استقلال، پای مهدی رحمتی را هم به ماجرا باز کرد. می‌گفتند شرط مهدی رحمتی برای پیوستن به استقلال، بستن بازوبند کاپیتانی بوده است. شاید رحمتی به این وضوح هم اعلام نکرده بود اما با توجه به اختلاف‌هایی که با نکونام داشت، مشخص بود که مظلومی باید از بین او و نکونام یک نفر را انتخاب می‌کرد! چه اینکه این دو پادشاه با هم در یک اقلیم نمی‌گنجیدند. مظلومی هم چاره‌ای نداشت جز اینکه بین یک دروازه‌بان با تجربه و کاربلد یا یک هافبک خوب و شایسته، یک نفر را انتخاب کند.  انتخاب مظلومی، گزینه دروازه‌بان بود. او ترجیح داد در این تصمیم‌گیری سخت، با انتخاب مهدی رحمتی دروازه‌اش را بیمه کند و جای خالی بازیکنی چون جواد نکونام را با بازیکنی چون روزبه چشمی پر کند.

انتخابی که به طور مشخص تا این هفته از رقابت‌های لیگ از آن سود برده و خیلی از مسابقات حساس تیمش را با درخشش رحمتی پشت سر گذاشته است. چنانکه به گواه خیلی از کارشناسان فوتبالی، اگر رحمتی در بسیاری از بازی‌های حساس این فصل، درون دروازه استقلال نبود، شاید استقلال با توجه به ضعف‌های متعدد خط دفاعی‌اش، امتیازهای بیشتری از دست داده بود. در واقع بعید است با عملکردی که رحمتی از خود نشان داده، مظلومی امروز از انتخاب خود پشیمان باشد! هرچند قطعاً وجود بازیکنی چون نکونام، می‌توانست تیم قدرتمندتری از استقلال بسازد. چه بسا درخشش نکونام در این بازی بتواند مظلومی را بار دیگر درباره انتخابی که ابتدای فصل داشته، به فکر بیندازد و کسی چه می‌داند؟ شاید هم در دلش آرزو کند که ای‌کاش هیچ‌وقت سر دوراهی انتخاب رحمتی و نکونام قرار نمی‌گرفت.