حجازی با اینکه این روزها در بستر بیماری است و به لحاظ جسمی اوضاع خوبی ندارد اما همه هوش و حواس او معطوف به استقلال است. ناصرخان همان طور که دوست دارد زودتر به زندگی عادی برگردد به همین اندازه به بازگشت استقلال به روزهای اوج فکر می‌کند: «من عضوی از خانواده استقلال هستم و مثل تمام استقلالی‌ها دوست دارم این تیم بار دیگر به روزهای اوج بازگردد. خدا را شکر وضعیت جسمانی‌ام نسبت به گذشته بسیار بهتر شده است و از یکی، دو روز دیگر می‌توانم راحت‌تر با شما و دیگران حرف بزنم. باید از آقای آشتیانی تشکر کنم که برای من حکم مشاور باشگاه استقلال را صادر کردند ولی باید بگویم که ما از خانواده استقلال هستیم و خودمان را همواره در کنار این باشگاه می‌بینیم، چه زمانی که مسئولیتی داشته باشیم و چه زمانی که مسئولیت رسمی نداشته باشیم. من همیشه در این سال‌ها تلاش کرده‌ام با حرفهایی که می‌زنم به استقلال کمک کنم و از این بابت اگر هم بعضا انتقادی کرده‌ام در راه کمک به استقلال بوده و امروز هم چنانچه بتوانم کمکی انجام دهم دریغ نمی‌کنم اما اینکه در حال حاضر بخواهم مستقیم از روی نیمکت به این تیم مشاوره فنی بدهم مقدور نیست با این وجود هر موقع احساس کنم که می‌توانم کاری انجام دهم دریغ نمی‌کنم.»
حجازی پس از انتخاب دایی به‌عنوان سرمربی پرسپولیس خیلی خوشحال می‌شود. او از اینکه شاگرد خود را روی نیمکت پرسپولیس می‌بیند ابراز خرسندی می‌کند: «آقای دایی شاگرد من بوده و در سال‌های 71 و 72 گفتم که او بازیکن بزرگ و باهوشی است و افتخار می‌کنم که این انسان باهوش بالاترین مدارج فوتبالی را در آسیا و در فوتبال جهان طی کرد و اکنون هم فکر می‌کنم در عرصه مربیگری می‌تواند قدم‌های بزرگ‌تری را بردارد.
متاسفانه در فوتبال ما همان مثل مرغ همسایه غاز است صدق پیدا می‌کند و گرنه چرا باید مربیان درجه دو و سه اروپای شرقی را به مربیان خوب خودمان ترجیح بدهیم و آنها را با مبالغ کلان به فوتبال کشور بیاوریم و بعد از مدتی متوجه شویم که آنها کارایی ندارند. اگر همان حمایتی که از مربیان خارجی می‌شود از مربیان داخلی هم صورت گیرد شک نکنید که مربیانی مثل دایی در فوتبال ایران به مراتب بهتر از وضعیت فعلی پیشرفت می‌کنند و تصور من این است که تصمیم مسئولین باشگاه پرسپولیس در زمینه جذب دایی یک تصمیم خوب و منطقی است که به آینده فوتبال این باشگاه و فوتبال ما کمک شایانی می کند.»