طی روزهای اخیر تنها چیزی که مسوولان تیم ملی
درباره مرکز تمرینی شهر دددو گفته اند، چمن مصنوعی استادیوم است در حالی که
با کمی دقت می توان پی به نکته ای ظریف در این ورزشگاه برد.
هرچند این استادیوم فاقد صندلی برای تماشاگران
است و تماشاگران باید روی سکو بنشینند( مثل اکثر ورزشگاه های ایران) اما
مشاهده می کنیم که حتی سکوها هم شماره گذاری شده اند تا جایگاه هر تماشاگری
مشخص باشد. مساله ای که حتی در سراسر استادیوم اصلی ایران( ورزشگاه آزادی)
هم دیده نمی شود. ضمن این که مسوولان خیلی از ورزشگاه های کشورمان هر گاه
می خواهند ناظران AFC را رضای کنند تا استانداردهای استادیوم بالا برود،
به صندلی ها برچسب شماره می چسبانند!
گاهی اوقات استاندارد کردن و به وجود آوردن شرایط راحت تر برای تماشاگران تنها نیاز به اندکی فکر دارد و نه ادعا!