علی سامره در بین هواداران استقلال محبوبیت زیادی دارد و هنوز خاطرات
گل‌هایش در دربی‌ها از ذهن تیفوسی‌های آبی پاک نشده است. ستاره دیروز
استقلال امروز روی نیمکت امیدهای این تیم می‌نشیند و برای خود افق‌های
روشنی را ترسیم کرده است، افق‌هایی که به نیمکت بزرگسالان ختم می‌شود.
سرمربیگری در امید استقلال! لذت‌بخش است؟
من
که لذت می‌برم (با خنده) شما را نمی‌دانم؟ به هر حال این دومین تجربه
مربیگری‌ام محسوب می‌شود و می‌کوشم تا استفاده لازم را برای آینده ببرم.
از عملکرد خودت رضایت داری؟
تا
اینجای مسابقات که هشت هفته از آن پشت سر گذاشته شده است، 14 امتیاز به
دست آورده‌ایم، البته باید امتیازات بیشتری کسب می‌کردیم اما بدشانسی اجازه
نداد در روزی که حداقل باید سه، چهار گل می‌زدیم به پیروزی برسیم. این را
من نمی‌گویم اما تمام آنهایی که بازی‌های امید استقلال را تماشا کرده‌اند،
اعتقادشان بر این است که به معنای واقعی کلمه فوتبال بازی می‌کنیم.
تا چه زمانی در پایه‌های استقلال می‌مانی؟
من
سال آخری است که می‌خواهم در پایه‌ها فعالیت کنم، برای خودم افقی را ترسیم
کرده‌ام، اگر خدا بخواهد می‌خواهم در رده‌های بالاتری مشغول به کار شوم.
با این حساب سال آینده علی سامره در کدام تیم خواهد بود؟
معلوم
نیست، برنامه من این است که در لیگ 2 یا لیگ آزادگان حضور داشته باشم. این
را نیز باید بگویم می‌خواهم نفر اول یعنی سرمربی باشم.
در این برنامه تو چه زمانی نوبت حضور در لیگ برتر می‌رسد؟
دو،
سه سال آینده، فعلاً باید گام به گام جلو بروم، مربیگری را برای همیشه
می‌خواهم، تجربه نشان داده است یک‌شبه نمی‌توان ره صد ساله را پیمود، حالا
حالاها باید یاد بگیرم و به طور حتم روزی زمانش فرا می‌رسد. فعلاً اولویت
من این است با نتایجی که می‌گیرم توانایی‌هایم را نشان دهم، نتایج من
کارنامه‌ام برای آینده خواهد بود.
به طور حتم دوست داری روزی سرمربی استقلال شوی.
مگر
می‌شود به این موضوع فکر نکنم؟ نه تنها آرزوی من بلکه همه مربیان این است
که روزی هدایت پرافتخارترین، بهترین و پرتماشاگرترین تیم ایران را بر عهده
بگیرند. خیلی دوست دارم روزی روی نیمکت استقلال بنشینم.
فکر می‌کنی این روز چه زمانی فرا می‌رسد؟
10 سال دیگر.
10 سال دیگر...
بله، خب خیلی‌ها جلوتر از من هستند، آسیاب به نوبت.
حالا این افرادی که جلوتر از تو هستند نام‌های‌شان چیست؟
منصوریان،
مهدی پاشازاده، فرهاد مجیدی، مربی خارجی، این‌ها چند قدم جلوترند و اگر هر
کدام‌شان دو، سه سال روی نیمکت استقلال حضور داشته باشند، همان 10 سال بعد
که گفتم نوبت علی سامره خواهد شد.
حالا فکر می‌کنی این اتفاق حتماً رخ می‌دهد؟
صددرصد،
شکی در آن ندارم، وقتی کاری را شروع می‌کنم باید تا انتها پیش ببرم. برای
رسیدن به اهدافی که دارم حاضرم هر مانعی را از پیش رو بردارم. کوهی از
مشکلات هم باشد ترسی نخواهم داشت. در زمان فوتبالم نیز همین‌گونه بودم.
قطعاً کلاس‌های ویژه مربیگری نیز در برنامه‌ات وجود دارد.
حتماً
اما همه چیز به خود آدم بستگی دارد. ذات مربیگری باید وجود داشته باشد،
بسیاری بوده‌اند کلاس رفته‌اند اما نتوانستند به مربیان خوبی تبدیل شوند.
اگر 100کلاس بروی، اما نتوانی آموخته‌ها را در زمین پیاده کنی، فایده‌ای
ندارد. مربیگری داخل مستطیل سبز است نه روی تخته.
مربیگری سخت‌تر است یا بازیگری؟
هرکدام
سختی‌های خاص خودش را دارد، در زمان بازیگری شرایط ویژه‌ای حاکم بود و
مربیگری دنیای خاص خودش را دارد. من همیشه با خودم می‌گویم تمام سختی‌ها و
رنج‌های فوتبال را تحمل کردم و حالا باید با صبوری کردن همان راه را در
مقام یک مربی طی کنم. اینکه مربی بودن سخت‌تر است را قبول ندارم.
الگوی سامره در مربیگری چه کسی است؟
الگوی خاصی ندارم.
واقعاً...؟
بله، چرا باید دروغ بگویم؟ بازیکن هم بودم الگوی خاصی نداشتم، می‌کوشم از هرکسی نکته یا چیز تازه‌ای را یاد بگیرم.
از استقلال مظلومی بپرسیم، نظرت چیست؟
استقلال
نسبت به فصل گذشته تغییرات زیادی داشته است، میانگین سنی این تیم پایین
آمده و به عبارت دیگر پوست انداخته است. بازیکن‌های مستعدی به استقلال
اضافه شده‌اند و نیاز به زمان دارند تا خودشان را نشان دهند. پرویز مظلومی
زحمت خود را می‌کشد و تا اینجای کار عملکرد بسیار خوبی داشته است. این
استقلال می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد و در پایان فصل دل
هوادارانش را با کسب یک مقام شایسته شاد کند.
سؤال آخر، سامره چند بازیکن به استقلال خواهد داد.
ما
در امیدهای استقلال بازیکنان خوبی داریم، حتی چند تا از آنها نظیر
نورافکن، نجفی، شعبان‌لو و حسینی در تمرینات بزرگسالان شرکت می‌کنند. چند
بازیکن دیگر در حد و اندازه‌های این نفرات هستند که در ادامه می‌توانند به
تیم اصلی تزریق شوند.