اما چرا استقلال به این روز افتاده است؟
این سومین مساوی پی در پی
استقلال بود، و پنجمین مسابقه ای که تیم "امیر قلعه" نتوانسته ببرد. از
پانزده امتیاز اخیر استقلال فقط سه پوئن کسب کرده ، یعنی هشتاد درصد
امتیازات را سوزانده است.
این آمار هولناک باز هم ادامه دارد. مثلاً استقلال در پنج بازی آخر فقط
سه گل زده است، یعنی شش دهم گل در هر بازی. این آمار را می توان تا صبح
ادامه داد. اما همین اندازه کافیست تا سوال کنیم؛
استقلال را چه شده است؟
از
خوش اقبالی امیر قلعه نویی است که در فصلی چنین نتایجی می گیرد که
پرسپولیس تبدیل شده به ویرانه ای که در خطر سقوط به دسته پایین تر قرار
دارد. پرسپولیس سنگری شده تا استقلال پشت آن پنهان شود.
در واقع این روزها هر کس بخواهد از فجایع مدیریتی تیم "گودرزی - خادم"
سخن بگوید یک راست می رود سراغ پرسپولیس. در حالی که آن چه بر سر استقلال
آمده نیز بسیار جای پرسش و تامل دارد، البته به شرط آن که مبنا مقایسه
"پرسپولیسِ اِشغال شده" نباشد!
تمام کسانی که از جناب دکتر گودرزی و
دکتر خادم دفاع می کنند چشم هایشان را باز کنند و ببینند مدیریت آنها با
استقلال چه کرده است. استقلال تبدیل شده به تیمی معمولی که روز جمعه حداکثر
چند هزار نفری را به استادیوم می کشاند و دست آخر همان عده را نیز پشیمان
به خانه می فرستد. تبدیل شده به یک تیم وسط جدولی معمولی، که نه شوری برمی
انگیزاند و نه رویایی در سر دارد.
چه کسی می توانست بهتر از گودرزی و خادم استقلال را، و البته پرسپولیس را چنین به خاک افکند؟
اما امیر قلعه نویی. از او یک سوال ساده دارم؛
چرا
استقلال چنان ساده و قابل پیش بینی بازی می کند که مربیان حریف برای
شناختن استقلال قبل از شروع بازی نیازی به تماشای فیلم مسابقات پیشین آبی
ها را ندارند و حتی در جریان بازی هم چشم هایشان بسته باشد باز چیزی را از
دست نمی دهند؟
آیا امیر قلعه خودش نمی بیند استقلال چقدر یکنواخت و ساده و تکراری بازی می کند؟
بستن
راه های استقلال چنان سهل شده که اینک مسابقه با تیم قلعه نویی برای
حریفان می رود که زنگ تفریح باشد. امیر در تمرینات چه می کند؟
استقلال
با این سبک بازی کردن فقط و فقط باید روی اشتباهات فاحش فردی حریف حساب باز
کند و بس، آیا قلعه نویی خودش بازی های استقلال را نگاه نمی کند؟
به گمانم "امیر قلعه" در این فصل بی انگیزه ترین "امیر قلعه دهه اخیر" است، مردی که می بیند و کاری نمی کند. چرا؟
پی نوشت یک:
استقلال اگر با یک تحول کامل در مدیریت سامان دهی نشود شک نکنید که فصل آینده مثل پرسپولیسِ امروز باید برای سقوط نکردن مبارزه کند.
پی نوشت دو:
از
دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور ایران توقع داریم در ماجرای تخریب و انهدام
پرسپولیس و استقلال توسط وزارتخانه تحت امرشان یعنی وزارت ورزش و جوانان
مداخله کنند. این وزیر و نماینده تام الاختیارِ وزیر در استقلال و پرسپولیس
که ما دیده ایم به کمتر از انحلال استقلال و پرسپولیس رضایت نخواهند داد، و
این اتفاق تلخ در کارنامه پرزیدنت روحانی ثبت خواهد شد.
کاش مشاوران
دکتر روحانی به ایشان یادآوری کنند که این دو تیم برای میلیونها نفر اهمیت
دارند، اهمیتی که روی رای آنها در پای صندوق آرا اثر خواهد کرد.