ماجرا از این قرار است که ظاهرا در ابتدای فصل که باشگاه استقلال از سوی وزارت ورزش تحت فشار بود تا هزینه ها را پایین بیاورد و دستمزدها را کم کند پیشنهادی به آندو که تازه از جام جهانی برگشته بود می دهد که در آن قرارداد در دو بخش نوشته شده است، یک نسخه قرارداد چهار برگی رسمی است و دیگری قرارداد متمم فی مابین آندرانیک تیموریان و باشگاه استقلال. تیموریان که آن روزها از قطر و پنج باشگاه داخلی پیشنهاد هایی بالاتر از این مبلغ داشت در نهایت می پذیرد که با این شیوه قرارداد ببندد و در استقلال بماند.
ظاهرا در این قرارداد متمم مبلغ یک میلیارد تومان به قرارداد چهاربرگی که یک میلیارد و دویست میلیون تومان در آن درج شده اضافه شده و تاریخ صدور و مبلغ چکها و تقسیط مبلغ هم در آن نوشته شده اما مشکل اینجاست که این قرار داد که توسط طرفین امضا شده به دست آندرانیک نمی رسد و از چک‌های نوشته شده هم خبری نیست!
در واقع قرارداد متمم به بهانه امضا در هیات مدیره در باشگاه می ماند و به تیموریان داده نمی شود و هرگاه که آندو در جلسات مستقیم خبری از قرارداد متمم می گیرد بی نتیجه باشگاه را ترک می کند تا اینکه آب پاکی را روی دستش می ریزند و می گویند نه چکها و نه قرارداد را نمی توانیم به شما بدهیم!
تیموریان ظاهرا در آخرین برخورد و شنیدن این جملات به شدت عصبانی می شود و متوجه می شود که اصلا قرار نیست که به قرارداد یا چکهایش برسد و در این بین هم برخی لیدرهای باشگاه تهدید به برخورد فیزیکی با آندو در تمرین استقلال می کنند که این دومی عملا تیموریان را در موضع خداحافظی قرار می دهد.
احتمالا امروز تیموریان رضایت نامه خود را از استقلال می گیرد چرا که اصرارهای اولیه باشگاه مبنی براینکه قراردادت را ببخش و برو با مقاومت تیموریان کمتر شده است. نکته پایانی اینکه ذوب آهن، تراکتورسازی، سپاهان، پدیده و نفت از مشتریان تیموریان به شمار می آیند که البته تراکتورسازی جدی ترین گزینه است.