این یک عکس استثنایی از یک فوتبالیست است؛ تصویری که شاید هر ده سال یک بار در قاب دوربین‌ها جا بگیرد. قبل از آغاز یک مسابقه، مهدی رحمتی که دیر برای حضور در میدان آماده شده بود، موقع تلاوت کلام خدا به زمین می‌رسد و به احترام این طنین همان‌جا می‌ایستد. حالا و در شرایط امروز فوتبال ملی ایران، این عکس شاید بهترین تصویر برای تفسیر حسی باشد که همه ما به آن مبتلاییم. تیم‌مان برای مسابقه صف کشیده، اما گلرمان را نداریم. کاش جدا نمی‌افتادی پسر، کاش مالک لحظه‌هایت بودی و از یک ثانیه خشم، یک صد سال حسرت نمی‌ساختی، کاش می‌توانستی کنارمان باشی و خاطرمان را جمع کنی. این قانون ستاره‌هاست؛ ستاره اگر بدرخشد، یک ملت سرش را بالا می‌گیرد، ستاره اگر بلغزد، یک ملت باید تاوانش را بدهد. کاش کنارمان بودی پسر، کاش... /ش