طی سالهای گذشته عادت داشتیم که استقلال را با تاکتیک اصلی حمله از عمق ببینیم. آبی‌پوشان به واسطه در اختیار داشتن مجتبی جباری که به جرات می‌توان گفت بهترین پلی‌میکر فوتبال ایران بود، در هر بازی ارسالهای دقیقی به عمق دفاع حریف داشتند و آنقدر روی این تاکتیک اصرار می‌کردند تا در نهایت به گل می‌رسیدند. اما عدم حضور این بازیکن و آبی‌پوشی که بتواند وظایف او را بر عهده بگیرد، سبب شد استقلال خیال حریفان را از عمق راحت کند. در این میان قلعه‌نوعی تاکتیک‌های متفاوتی را مدنظر قرار داد تا اینکه در نهایت می‌بینیم توانسته برای بیرون کشیدن گلیم تیمش از آب تاکتیک جانشین انتخاب کند.
این روزها اکثر گلهای استقلال با سر به ثمر می‌رسد و این امر ناشی از دستور اکید قلعه‌نوعی به ارسال از جناحین است. سرمربی استقلال با آنالیز دیدارهای گذشته متوجه شده که تیمش نه مهاجم سرعتی دارد که بتواند دفاع حریف را دور بزند و نه هافبک طراح و خلاقی دارد که بتواند مهاجمان را در عمق صاحب موقعیت کند. به همین دلیل در چنین روزهای حساسی که کسب امتیاز اهمیتی به مراتب بالاتر از بازی زیبا دارد، به شاگردانش امر کرده که توپها را به کناره‌های زمین منتقل کنند تا روی ارسال بازیکنان توانمندی نظیر صادقی و بیگ‌زاده از چپ و حیدری، غلام‌نژاد و تیموریان از راست بتواند خطرساز شود.
این تاکتیک حالا به خوبی جوابی داده است و شاهد این موضوع هستیم که چنین تاکتیکی به خوبی توانسته امتیازات لازم را به حساب استقلال واریز کند. شاید بسیاری از کارشناسان اعتقاد داشته باشند که تاکتیک کنونی آبی‌پوشان به راحتی قابل خنثی شدن است ولی سرمربی آبی‌پوشان می‌خواهد تا سرحد ممکن از توانایی شاگردانش روی ارسالهای بلند و زدن ضربات سر سود ببرد./ش