جدیکار: دوست داشتم حتی دقایقی از فیلم بازی‌هایم را داشتم

*متولد کجا و چه سالی هستید؟  
من در تبریز و در سال 1308 بدنیا آمده ام.  
*یعنی چند سال دارید؟  
شناسنامه می‌گوید 73 سال ولی دلم می‌گوید 37 سال.  
*فوتبال را از کجا و از کی آغاز کردید؟  
حدود 9 یا 10 ساله بودم که گذرم به زمین شماره 3 شهباز افتاد و با دیدن آن مسابقه عاشق فوتبال شدم.  
*اولین تیم و اولین پستی که در آن فوتبال بازی کردید چه بود؟  
باشگاه تهران‌جوان. اول دروازه‌بان بودم آن هم در حدود 2 سال، تا اینکه زنده یاد علی دانایی فرد با تأسیس تیم تور به سراغ من آمد و به خاطر شوتهای سهمگین پای چپم مرا ملزم به بازی در خط حمله کرد. 
*چگونه و چند سالگی به تیم‌ملی  راه پیدا کردید؟ 
با درخشش در همان مسابقات و شکست تیم شاهین به تیم منتخب تهران دعوت شدم که همان تیم ملی بود. حدوداً 17 یا 18 ساله بودم که عضو تیم ملی شدم. 
*اولین مربی خود را نام ببرید؟ 
مرحوم آقای علی دانایی‌فرد پدر ایرج دانایی‌فرد. 
*پست اصلی و تخصصی شما کجا بود؟ 
مهاجم گوش چپ با شماره 11. 
*از خاطرات و شرایط اولین بازی‌های خود در تیم ملی بگوئید؟ 
در اولین بازی ملی در مقابل افغانستان بازی کردم و در دومین بازی ملی‌ام که مقابل ترکیه بود یک اتفاق جالب صورت گرفت که به عنوان خاطره برایتان تعریف می‌کنم. در آن بازی ایران سه بر یک از حریف خود پیش بود که یکباره داود نصیری داور مسابقه من را از بازی اخراج کرد و ترک‌ها هم یکی از گل‌های خورده را جبران کردند تا اینکه تماشاچیان بیش از اندازه اعتراض کردند و داور در یک اقدام نادر و خنده دار مرا صدا کرد و از من خواست تا به زمین بازی برگردم. و بعد هم ترکها اعتراض کردند. 
*نام باشگاه‌هایی که تاکنون در آنها بازی کرده اید؟ 
تور، تهران‌جوان، تاج سابق و ویکتوریا کلوپ برلین در آلمان. 
*در چه رده‌های تیم‌ملی و چند سال و چند گل به ثمر رسانده اید؟ 
در آن موقع مستقیم به تیم بزرگسالان رفتم. و حدود 15 سال سابقه ملی و باشگاهی داشتم و 143 گل ملی و باشگاهی در طول 15 سال عمر مفید فوتبالم به ثمر رساندم که حدود 130 گل آن با پای چپ و شوت بود. 
*بازیکنان موردعلاقه شما در زمان خودتان چه کسانی بودند؟ 
بازیکنان آن روزها واقعاً چیز دیگری بودند، اما من بیاتی، عارف قلی‌زاده، پرویز ابوطالب، محمد رنجبر و منصور امیرآصفی را بیشتر می‌پسندیدم. 
*اولین پولی که از فوتبال گرفتید چقدر بود؟ 
از باشگاه تاج در سال اول پولی نگرفتم و حتی در کارخانه چیت‌سازی کار می‌کردم تا هم خرج زندگی را بدهم و هم بتوانم به فوتبال بپردازم، اما بعدها مسئولان تیم تاج آن موقع مقداری پول و مزایایی را در نظر گرفتند و بعد هم توسط تاج به تیم آلمانی رفتم که آن زمان 1500 مارک بطور ماهانه حقوق می‌گرفتم. 
*نظرتان در مورد قراردادها و پول‌هایی که بازیکنان امروز فوتبال می‌گیرند و تفاوت آنها با نسل شما چیست؟ 
عرض کردم من کار می‌کردم تا کفش و لباس فوتبال تهیه کنم یا خرج خانواده بدهم. بعدها با حمایت باشگاه و درخشش در تیم‌ملی توانستم با کمک برادر بزرگم مرحوم اکبر آقا اولین فروشگاه لوازم ورزشی ایران را به نام برادران جدیکار تأسیس کنیم، که آن موقع هم با تربیت بدنی استان تهران هماهنگی و همکاری می‌کردیم و به آنها و برای پیشرفت فوتبال لباس و کفش رایگان می‌دادم. امروزه بازیکنان قدر پیراهن ملی و باشگاهی را آنطور که باید بدانند نمی‌دانند و تعصب قدیمی‌ها را ندارند ولی چند برابر ما قرارداد می‌بندند و پول می‌گیرند البته این طبیعی است و من خوشحالم که فوتبال حرفه‌ای شده یا بهتر بگویم دارد حرفه‌ای می‌شود و جوانان پولدار می‌شوند و باز هم معتقدم این پول‌ها برای ورزشکار حرفه‌ای و با فرهنگ ایرانی ناچیز است. 
*فرق فوتبال امروز و کنونی را با فوتبال دوره خود بگویید؟ 
فکر می‌کنم قدرت بدنی در زمان ما در نزد بازیکنان بیشتر بود چون سالمتر و دارای تغذیه‌ای بهتر و طبیعی‌تر بودیم. البته تعصب و عشق حرف اول را می‌زد، اما باید اعتراف کرد که بعد از نسل ما هم نیز فوتبال پیشرفت کرد و کمی تکنیکی‌تر شد. 
*افتخارات ورزشی خود را بگویید؟ 
بازی در تیم کشورم آن هم در تیم‌ملی روزگاران قدیم که همه بازیکنان آماده و از سطح بالایی برخوردار بودند. حضور در تیم ارتش ایران، بازی در تیم باشگاهی ویکتوریا برلین، گلزنی به لئویاشین دروازه‌بان نامی آنروز دنیا و از همه مهمتر با غیرت و با عشق بازی کردن برای سربلندی باشگاه و کشورم و رضایت فوتبالدوستان. 
*در مورد گلزنی به لئویاشین توضیح بیشتری بدهید؟ 
فکر می‌کنم با تیم زسکا مسکو بود که در تهران، یاشین گلر افسانه‌ای جهان کری خوانده بود و گفته بود کسی نمی‌تواند در ایران به من گل بزند. و همین انگیزه و لطف خدا باعث شد که من آنچنان گلی از گوش چپ و با پای چپ به او زدم که مات و مبهوت ماند و بعد از بازی نیز به من ابراز محبت و تحسین کرد. البته یادم هست که بعدها یکبار دیگر اکبر افتخاری چپ پای دیگر تیم‌ملی به یاشین گل زد. 
*بازیکنان مورد علاقه تان در حال حاضر کدام نفرات هستند؟ 
علی دایی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، جواد زرینچه، احمد رضا عابد‌زاده، خداداد عزیزی و کریم باقری. 
*از بازیکنان چپ پای جدید تیم‌ملی در چند سال اخیر کار کدامیک را می‌پسندید؟ 
اگر ناراحت نشوند کار هیچکدام را. چون هر کدام در کاری دارای ضعف هستند و کامل نیستند مثلاً یکی خوب سانتر می‌کند ولی شوت زن نیست. دیگری خوب شوت می‌زند ولی سانتر خوب نمی‌کند یا نمی‌توانند در حال حرکت خوب سانتر کنند فقط چند بار رضا شاهرودی را دیدم که در حال حرکت خوب سانتر می‌کند. در کل چپ پای عالی و کاملی به نظر من نداشته‌ایم ولی با جوانانی که می‌بینم امیدوارم روزی صاحب چپ پای کلاسیک و کامل شویم. 
*کار کدام تیم داخلی و خارجی را می‌پسندید؟ 
برزیل، انگیس، آلمان و در ایران نیز هم استقلال و پرسپولیس هستند که به چشم می‌آیند، اما امیدوارم روزی شاهد رشد سایر تیم‌های شهرستانی باشیم. 
*می‌دانید که فعلاً صدرنشین‌های لیگ برتر شهرستانی‌ها هستند، نظرتان در مورد مربیان لیگی چیست و چقدر از آنها شناخت دارید؟ 
بله شنیده‌ام امیدوارم تا پایان ادامه یابد. اینطوری فوتبال ایران از دو قطبی بودن درمی‌آید، اما متأسفانه چون کمتر در ایران هستم و تازه آمده‌ام شناخت چندانی از وضعیت مربیان حاضر در لیگ ندارم. 
*اگر مایلید کمی در خصوص زندگی شخصی‌تان حرف بزنید؟ 
دارای همسری فداکار و مهربانی هستم که پزشک است و دو فرزند دارم که دخترم در اتریش و پسرم در آمریکا زندگی می‌کند. شکر خدا از زندگی خود راضی هستم. من و همسرم مرتب در میان فرزندانمان همچون توپ فوتبال به این ور و آن ور می‌رویم تا باعث خوشحالی آنها باشیم و دلتنگ آنها نشویم. 
*اگر دوباره متولد شوید آیا باز هم فوتبالیست می‌شوید؟ 
بله صد در صد! 
*اگر پیشنهاد مدیریتی و مربیگری درایران به شما داده شود می‌پذیرید؟ 
خیر! 
*هنگامی که در خارج از کشور هستید هم فعالیت ورزشی دارید؟ 
بله با همبازی‌های سابقم آقایان تنیدی گر، غریب، بیاتی، نادر افشار، عارف قلی‌زاده و مسیح مسیح نیا در آمریکا بازی می‌کنیم. چند سال پیش هم در مقابل تیم هنرمندان بازی کردیم. 
*به نظر شما چه باید کرد تا فوتبال ایران ترقی کند؟ 
مدیریت، تزریق سرمایه‌های مالی هنگفت، ساخت استادیوم‌های مختلف و بها دادن به مدارس فوتبال و نوجوانان و دور کردن افراد غیر ورزشی و ناکارآمد از ورزش. 
*به نظر شما در حال حاضر چه کسانی لیاقت ریاست فدراسیون فوتبال ایران را دارند؟ 
اخیراً با آقای خبیری آشنا شدم هر چند که مذاکره ما اندک بود، اما با توجه به ذهنیت قبلی از ایشان، دکتر خبیری را مناسب می‌بینم هر چند که دکتر دادکان هم انسان بی‌ریا و زحمتکشی است که فکر می‌کنم بسیار مفید می‌تواند واقع شود. من با ارادتی که به آقایان دارم، اما نفراتی چون خبیری، دادکان، پرویز ابوطالب و رنجبر که همبازی من هم بوده‌اند را ترجیح می‌دهم. 
*چه شناختی از نفرات نامبرده دارید؟ 
عرض کردم دکتر دادکان انسان با محبت و مخلصی است که نسبت به بنده هم لطف داشته و تحصیلکرده هم هستند. آقای ابوطالب نیز از دوستان بسیار قدیمی و صمیمی من هستند که هرگاه به تهران بیایم با ایشان حداقل در تماس هستم و او را فردی با تدبیرو خوش فکر می‌دانم. 
*در خصوص کاندیدا شدن استاد حسین فکری چه نظری دارید؟ 
متأسفانه من این خبر را نمی‌دانستم و اکنون از شما شنیدم به این ترتیب حضور استاد فکری همه برنامه‌ها را بر هم می‌زند چرا که ایشان از زجر کشیده‌های فوتبال ایران بوده و هست. ایشان حتی مدتی در تیم علمیه سابق مربی من بودند و بجز همه اینها ایشان سالم‌ترین و پاک‌ترین فرد از نظر فکری و اخلاقی هستند. 
*در خصوص انتقالتان به باشگاه ویکتوریا کلوپ برلین توضیح بدهید؟ 
آن موقع در اوج بودم و مسائلی مانند مترجم و مسئول برنامه‌ها وجود نداشت و آن زمان جزو اولین نفرات بودم و با پول خوبی از ایران به آلمان رفتم و اتفاقاً در آنجا فیکس بودم.، اما فوت ناگهانی مرحوم پدرم و مشکلات خانوادگی باعث شد قید آلمان را بزنم و به ایران بازگردم که در ادامه به تاج تیم سابق پیوستم، اما بعدها افسوس خوردم که چرا در آلمان دوام نیاوردم. 
*آیا پس از بازگشت از آلمان باز هم فروغ و آمادگی همیشه را داشتید؟ 
بله به محض بازگشت و عضویت در تاج و به موازات آن به تیم‌ملی دوباره دعوت شدم که یکی از بازی‌ها با تیم‌ملی عراق بود که نتیجه این بازی به نتیجه تساوی 4-4 رسید و من موفق شدم هر 4 گل ایران را به ثمر برسانم. 
*از خداحافظی با زمین و دنیای پر خاطره فوتبال خودتان بگویید؟ 
اجازه بدهید خیلی روی این موضوع صحبت نکنم فقط اینکه در سال 1342 و در حالی‌که هنوز می‌توانستم بازیکن سرنوشت‌سازی باشم تصمیم به ترک فوتبال ملی و باشگاهی گرفتم و به بهانه و از فرط ناراحتی یک پنالتی از دست رفته توسط خودم زمین فوتبال را بوسیدم و دور را به جوانان سپردم. 
*به نظر شما برای تیم‌ملی ایران مربی خارجی مفید است یا داخلی؟ 
به نظر من اگر مربی خارجی از نوع مطرح و سطح بالا باشد مفید‌تر است، اما اگر مربی خارجی در سطح پایه‌ای و جهت استعداد‌سازی در کنار مربیان جوان و آینده دار ایرانی تلفیق شود بازدهی مناسبتری دارد. 
*آرزوی ورزشی خود را بگویید؟ 
اول سلامتی و سربلندی ورزشکاران و ملت ایران، دوم اینکه دوست داشتم حتی دقایقی از فیلم بازی‌های زمان خود را داشتم تا مردم عزیز و نسل امروز فوتبال می‌دیدند. افسوس که به دلیل عدم امکانات آن موقع عکس خوب و فیلمی از بازیهایم به جای نمانده است. 
*چه پیامی برای بازیکنان و هم پستی‌های خود در حال حاضر دارید؟ 
در ابتدا آرزوی موفقیت دارم و سپس ازآنها می‌خواهم که فقط و فقط تمرین کنند و مواظب سلامت روحی و جسمی خود باشند بدون شوخی همین الان با 73 سال سن حاضرم با تمام چپ پاهای تیم‌ملی مسابقه بدهم و از هر 10 ضربه کاشته 9 شوت را با پای چپ به تیرک دروازه بزنم. چون هنوز هم تمرین می‌کنم. 
*لطفاً در خصوص نفرات و تک واژه‌های نامبرده مختصر توضیح بدهید؟ 
علی پروین: بسیار خوش فکر بازی می‌کرد. من که بازی او را خیلی دوست داشتم. 
استقلال: هنوز هم دوستش دارم و در خارج از کشور هم نتایج او را دنبال می‌کنم و عاشق اوهستم. 
پرسپولیس: بهتر است بگویم شاهین. آنها تیم خوبی بودند ولی ما بهتر از آنها بودیم. در ضمن در مجلات خواندم که حسین کلانی به ایران بازگشته، دلم برای بچه‌های خوب شاهین چون آقایان کاشانی، بهزادی و دیگر عزیزان تنگ شده و آرزوی سلامتی برای آن دوستان دارم. 
واحدی‌نیکبخت: هنوز خيلی جوان و کم تجربه است، اما آینده‌دار. 
ناصر حجازی: گلر خیلی خوبی بود. 
ایران: خون رگ‌های من و تمام امیدم. 
پیشکسوتان ورزشی: فراموش شده‌های دلشکسته و گنجینه‌های خاک خورده. 
*در پایان اگر حرف و پیام خاصی برای بینندگان و جوانان ایرانی دارید بفرمایید؟ 
اولاً از تمام مردم ایران تشکر می‌کنم که هر گاه من را می‌شناسند مورد لطف خود قرار می‌دهند البته از آنهایی که نمی‌شناسند گل‌های ندارم چون اختلاف نسل و معرفی از طریق رسانه‌ها در مورد نسل ما چندان کافی نبوده، اما من و امثال من به عشق و محبت این مردم بزرگوار زنده‌ایم و از شما تشکر می‌کنم که یادی از ما کردید. من هم از این به بعد سعی می‌کنم از خارج از کشور ورزش وفوتبال ایران را دنبال کنم. در پایان از شما تشکر می‌کنم و آرزوی سربلندی و سلامتی برای یکایک مردم ایران دارم.