<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">کسى نمى داند که آیا استقلال جام حذفى را هم جدى خواهد گرفت یا خیر؟ <br> قهرمانى در لیگ یعنى «یک فصل یک جام» ... و از آنجا که این جام مهم ترین جام داخلى بوده لذا شاید مثل دفعات قبل که آبى ها از لیگ بهانه اى مى ساختند تا از موفقیت در جام حذفى چشم پوشى کنند، این مرتبه هم چنین داستانى به وقوع بپیوندد. البته چون پرونده آسیایى پسران آبى هنوز به طور کامل بسته نشده است شاید بتوان دیدارهاى حذفى را به مثابه یک میدان تدارکاتى مناسب نگریست؛ میدانى براى حفظ آمادگى تیمى که پس از قهرمانى در لیگ دوباره صاحب این روحیه شده که مى تواند آب رفته را به جوى بازگرداند. <br> ۱- یکى دیگر از مواهب جام حذفى اتمام حجت با بازیکنانى است که باشگاه در مورد نگه داشتن یا نداشتن آنها به نتیجه نهایى نرسیده است. <br> چنین بازیکنانى معمولا هم موفق به اخذ نمره قبولى نمى شوند و مى روند اما به هر حال باید منتظر ماند و دید که آیا قلعه نویى در جام حذفى این فرصت را در اختیار گروه مورد اشاره مى گذارد یاخیر؟ <br> ۲- وقتى اسم «مس رفسنجان» را مى شنوى به خودت مى گویى که «صعود استقلال از این مرحله قطعى است» اما تجربه حذف در مقابل تیم هایى نظیر شاهین بوشهر یا مقاومت بسیج فارس ثابت مى کند که پسران آبى قابلیت و استعداد حذف شدن در مقابل تیم هاى لیگ یکى را دارند. <br> ۳- بازى هاى اینچنینى تابع عواملى است که کیفیت زمین یکى از مهم ترین هاى شان است. معمولا هم زمین هایى که در اختیار تیم هایى نظیر مس رفسنجان است صاحب کیفیت نیستند و همین مساله باعث مى شود تا فوتبال از حالت طبیعى اش خارج شود.در چنین شرایطى شاید علیزاده و عباسفرد که خوب سر مى زنند و مردانى نظیر منیعى که ظرف این چند هفته ،۲ ۳ پاس گل حیاتى داده اند بتوانند بار استقلال را سلامت به مقصد برسانند. <br> </font></div> </li></ul>