استقلال در بازی رفت مرحله نیمه‌نهایی با دو گل در خانه اف.سی سئول شکست خورد تا کارش برای صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا دشوار شود، گرچه با این وضعیت هم هاشم بیکزاده اعتقاد دارد چهارشنبه هفته جاری سئولی‌ها در جهنم آزادی دست خالی به کشورشان برمی‌گردند. هاشم که در بازی برای سئول در غیاب خسرو حیدری بار تهاجمی بیشتری روی دوشش بود، در مسیر بازگشت از کره حرف‌های جالبی زد که می‌خوانید.
*استقلال اولین باخت خارج از خانه خود در لیگ قهرمانان را هم تجربه کرد.
باختیم اما باور کنید مستحق باخت نبودیم. اصلاً نمی‌توانم هضم کنم ما دست خالی زمین را ترک کرده باشیم اما خب قسمت این‌گونه بود که نیمه اول این نیمه‌نهایی را ببازیم تا ان‌شاءا... نیمه اصلی‌‌اش را در تهران ببریم.
*یعنی توان جبران این شکست را دارید؟
چراکه نه؟ استقلال مرد روزهای سخت است. حسی به من می‌گوید بازی برگشت را می‌بریم تا من با استقلال به فینال آسیا هم برسم و عنوانی که در کلکسیون افتخارات خداوند نصیبم کرده، تکمیل شود.
*مقابل اف.سی سئول بیشتر حمله می‌کردی و چند پاس خوب هم دادی.
امیرخان خواسته‌هایی داشت که باید از عهده آن برمی‌آمدم. البته نمی‌دانم خوب بازی کردم یا نه اما همین‌قدر بگویم که این قدر رفتم و برگشتم که از دقیقه 80 به بعد بریده بودم.
*با تیم‌ملی هم مقابل کره‌ای‌ها خوب بازی کردی.
شاید به این خاطر که آنها از هاشم بیکزاده می‌ترسند (باخنده). جدای از شوخی ما کلاً تا قبل از گلی که خوردیم، خوب بازی کردیم و فکر نمی‌کنم با شرایطی که در این بازی داشتیم، بد کار کرده باشیم.
*چه شرایطی؟
ما نزدیک به 20 روز است که از ایران دور هستیم و این برای بازیکن ایرانی که روحیات خاصی دارد، یعنی سم. علاوه بر آن زمینی که ورزشگاه داشت اصلاً مناسب بازی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا نبود. ما داشتیم روی ماسه بازی می‌کردیم نه چمن! هر گامی که می‌گذاشتیم، فرو می‌رفت در ماسه. خیلی عجیب بود که کره‌ای‌ها چنین زمینی داشته باشند، باز هم صدرحمت به زمین‌های حافظیه و تختی انزلی.
*در یک صحنه هم خودت می‌توانستی گلزنی کنی.
بعد از بازی وقتی در هتل فیلم بازی را تماشا کردم، دیدم شاید اگر به جای پاس، شوت می‌زدم توپ وارد دروازه می‌شد اما چون دنبال این بودم که تیم نتیجه بگیرد و نه خودم، خواستم پاس گل بدهم که نشد.
*نیمه اول هم یک برخورد سنگین با مهاجم کره داشتی که بدجوری به خودت می‌پیچیدی.
شک ندارم آن بازیکن که اتفاقاً گل دوم را هم زد، باید اخراج می‌شد. بی‌انصاف استوک نپوشیده بود که پنجه بوکس بود! با آن ضربه که به ران پایم زد، از سه جا پایم را برید و متورم کرد. نمی‌دانم چرا داور استرالیایی اخراجش نکرد. مشابه همین حرکت را در بازی تیم‌ملی برابر بحرین در همان دقیقه دوم یا سوم کارت قرمز داده بود.
*هم باختید و هم دو مهره کلیدی استقلال محروم شدند.
هر دو اخطاری که آندو و جواد گرفتند، اشتباه بود و داور کره‌ای فقط می‌خواست بازی را اداره کند. حیف شد این دو نفر نیستند اما زیاد نگران نیستیم چون بازیکنان خوبی روی نیمکت داریم.
*استقلال واقعاً در تهران می‌تواند برنده شود؟ شما باید سه گل بزنید تا فینالیست شوید تازه گل هم نخورید.
کار دست خداست، اگر او بخواهد، هیچ کاری نشد ندارد. مگر نمی‌گفتند تیم‌ملی به جام‌جهانی نمی‌رود؟ مقابل همین کره‌ای‌ها کاری کردیم کارستان و به عنوان تیم اول و بالاتر از آنها رفتیم برزیل. حالا این حماسه می‌تواند در تهران هم برای‌مان تکرار شود آن هم در جهنم صدهزار نفری که طرفداران‌مان برای کره‌ای‌ها می‌سازند. ضمن اینکه من اعتقاد دارم ما یک سروگردن بالاتر از اف.سی سئول هستیم و تنها باید دو بازیکن خارجی این تیم را مهار کنیم تا مثل بازی رفت به ما نیش نزنند.
*اما نگرانی‌ای که هست اینکه استقلال این فصل در لیگ قهرمانان برخلاف بازی‌های خارج از خانه خوب بازی نمی‌کند؟
این بازی فرق می‌کند و شرایط خاصی دارد. حریف ما تیمی از کره است که مثل عرب‌ها ضدفوتبال بلد نیست. در ثانی پای قهرمانی آسیا در میان است و شک نکنید که بازیکنان استقلال نهایت تلاش‌شان را می‌کنند که دست پر از زمین خارج شوند. البته برگ برنده ما این است که کره‌ای‌ها از بازی در تهران می‌ترسند و اگر دیدید که در دقایق پایانی بازی رفت هم فشار می‌آوردند که گل سوم را بزنند، به خاطر همین ترس بود و بس نه چیز دیگر.