*از باخت مقابل فولاد صحبت کنید.
- متاسفانه تمرکز زیادی در این مسابقه نداشتیم و اتفاقاتی پیش آمد که نتوانیم پیروز شویم. در بازیهایی که میزبان هستی وقتی گل می خوری سخت است که جبران کنی، ما 2 بار این کار را کردیم اما متاسفانه روی اشتباهات بازی را واگذار کردیم. به تیم فولاد تبریک می گویم، این تیم خوب بازی کرد، ما هم خوب بازی کردیم اما متاسفانه 3 امتیاز را از دست دادیم.
* با توجه به بردهای قبلی کمی مغرورانه بازی نکردید؟
- اصلا، تیم ما خوب بازی کرد و اگر به دقایق بازی نگاه کنید می بینید که تیم ما می توانست بازنده نباشد اما گفتم که روی اشتباهات فردی بازی را واگذار کردیم.
* اولین گلتان را هم برای استقلال به ثمر رساندید.
- خوشحالم که این اتفاق افتاد اما کاش اولین گلم با پیروزی تیم همراه می شد. احساس قلبی ام این بود که اولین گلم باعث برد استقلال شود اما به هر حال قسمت نبود.
* از اینکه اولین گل خود را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساندید، ناراحت نیستید؟ شما همواره گلهای زیبایی را می زنید...
- اگر از فاصله 40 متری گل بزنید یا با فوت کردن توپ را وارد دروازه کنید، انرژی صرف کرده اید. گل همه جوره اش لذت دارد، هیجانش متفاوت است اما لذتش یکی است.
* با این شکست کارتان برای قهرمانی نیم فصل سخت نشد؟
- ما هنوز هم صدرنشین هستیم اما واقعیت این است که این صدرنشینی باید تداوم داشته باشد. این را هم بگویم که به قهرمان نیم فصل هیچ جایزه ای نمی دهند، پس نباید صدرنشینی در نیم فصل برایمان مهم باشد. هدف ما قهرمانی در انتهای بازیها است و باید برای رسیدن به مقصود نهایی تلاش کنیم، نه این شادی های زودگذر.
* در جریان بازی درگیری لفظی با بختیار رحمانی پیدا کردید. مساله خاصی بود؟
- نه، من به کاپیتان فولاد گفتم اگر بازیکن ما افتاد روی زمین شما توپ را به بیرون نزنید و اگر بازیکن شما خودش را به زمین انداخت ما این کار را نمی کنیم. بازیکنان فولاد سر هر اتفاق کوچکی می افتادند روی زمین و این کارها واقعا زشت است. متاسفانه این وقت تلف کردن ها با عث افت کیفی فوتبال ایران می شود و باید به خودمان بیاییم. از همین جا اعلام می کنم از این پس اگر بازیکنان حریف خودشان را به زمین بیندازند بازیکنان استقلال توپ را به بیرون نمی زنند مگر اینکه اتفاق جدی افتاده باشد.
* بعد از پایان مسابقه در رختکن اتفاق خاصی افتاد که شما بیرون آمدید؟ انگار خیلی عصبی بودید؟
- نه، بازیکنان رفتند دوش بگیرند اما من آنقدر ناراحت بودم که دوش هم نگرفتم. از فرط عصبانیت نتوانستم در رختکن بمانم و ترجیح دادم بیرون بیایم و کنار در رختکن منتظر بمانم. هیچ اتفاقی در رختکن نیفتاد و چون ناراخت بودم از رختکن بیرون آمدم.
* با احمد سجادی هم صحبتهای خصوصی انجام دادید.
- آقای سجادی مربی من در تیم ملی بودند و عرض ادب کردم. مساله خاصی نبود./ش