35 دقیقه از بازی تدارکاتی استقلال مقابل نفت گذشته بود که ناگهان صدای جیغ میلاد میداودی ورزشگاه را در سکوت محض فرو برد. آنهایی که حواسشان به این طرف و آن طرف بود برگشتند و به داخل زمین خیره شدند تا ببینند چه اتفاقی افتاده است. آن گوشه زمین بازیکنی با پوست برنزه به خود می‌پیچید. چه کسی می‌توانست باشد؟ چشم‌ها را تیز‌تر می‌کنیم؛ بله او میلاد میداودی است. بازیکنی که همین تازگی‌ها از بند مصدومیت رها شده بود و امیر قلعه نویی را امیدوار می‌کرد آرام آرام بازیکنی آماده و قبراق در خط حمله خود داشته باشد. صدای فریاد آنقدر زیاد است که بیم یک مصدومیت شدید همان جا حس می‌شود. پزشکان باشگاه استقلال به سرعت از روی نیمکت بلند می‌شوند. امیر قلعه نویی دست‌ها را زیر چانه زده و زل زده توی صورت میداودی. چه اتفاقی افتاده است؟ دقایقی بعد میلاد از بین جمعیتی که دورادورش را احاطه کرده بود بیرون می‌آید. مشمع زخیمی که زیرش پر از تکه‌های یخ است دور زانویش پیچیده شده است. توان راه رفتن ندارد و درحالی که ناله می‌کند روی برانکارد می‌گذارنش و از ورزشگاه بیرون می‌برندش. دکتر نوروزی تشخیص می‌دهد که میلاد همین حالا باید برای چکاپ به اتاق MRI برود. برای همین او از ورزشگاه به سوی کلینیکی که نوروزی آدرسش را داده بود منتقل می‌شود. عجب ماجرایی شد این مصدومیت. قدری به فکر فرو می‌روی. میلاد چرا مصدوم شد؟ نمی‌توانست در آن لحظه کمی دقت به خرج دهد و خود را مصدوم نکند؟ موقعیت توپ آنچنان خطرناک نبود که میلاد بخواهد با آن شدت روی پای حریف برود. اصلا نیازی به مصدومیت نبود اما میلاد سراسیمه به سوی توپ رفت آن هم بی دلیل. خود، خود را مصدوم کرد بله، خود! حالا احتمال اینکه میداودی به دربی برسد خیلی کم است. مصدومیت او به قدری است که بیم دوری چند ماهه هم می‌رود اما آخرین اخبار حاکی از آن است که میداودی رباط پاره نکرده که اگر اینطور باشد می‌توان به بازگشت میداودی کمی امیدوار بود./ش-ا