کروش در بازی تمرینی تقریبا گزینه های ترکیب اصلی اش را یک طرف چیده و ذخیره ها در تیم دیگر هستند. شاید از 10 نفری که در تیم سفید در مرکز زمین هستند ؛ 9 نفرشان در بازی با بحرین فیکس باشند. تنها از تیم مقابل احتمالا مهدی رحمتی است که به ترکیب اصلی اضافه می شود.
سید جلال دوباره کنار هادی عقیلی قرار دارد. خسرو راست بازی می کند و مهرداد پولادی چپ. وسط زمین را جواد نکونام ، علی کریمی ، میلاد میداودی و آندو تیموریان پر کرده اند و مهاجمان هم تشکیل شده اند از خلعتبری و انصاری فرد. شاید از این ترکیب فقط میداودی باشد که در آخرین لحظه ، در ترکیب اصلی جایش را به غلامرضا رضایی می دهد. شاید هم کروش می خواهد جای مجیدی را بنا بر وصیت او قبل از رفتن ، واقعا به میلاد بسپارد و این مهاجم جوان یکی از فیکس های تیم باشد. او که وظیفه دارد مدام در همین بازی تحت فشار هم از سمت راست مدام باید استارت می زد. میلاد تنها بازیکنی هم بود که روی یکی از همین فرار ها به گل رسید. کریمی مسیر بازی را ناگهانی عوض می کند ، یک فرار رویایی از میلاد و گل. کریمی ؛ او که همه در تمرین « علی آقا » خطابش می کنند با انرژی خاصی تمرین می کند. می دود ، تکل می زند و می جنگد. این قدر می دود که به نظر می رسد کمی آن اواخر بازی خسته باشد.
این قدر خسته که وقتی روی یکی از توپ ها ، جباری و قاضی با هم روی پایش می روند ، ولو می شود روی زمین . « علی آقا » روی زمین افتاده و توپ دست هم تیمی هایش است. کروش هم همان نزدیکی ست. توپ افتاده زیر پای محمدرضا خلعتبری. او درست کنار کریمی ایستاده . نگاهی به کروش می کند و بعد این فریاد کاپیتان نکو را می شنود:« بنداز خلعت ، بازی کن.» بازی ادامه پیدا می کند و کریمی بلند می شود تا لنگ ، لنگان راه بیفتد. او می دود نیم نگاهی می کند به نکو البته بعد هم به کروش. کارلوس کروش ؛ اوست که سوت در دهان دارد و با قدرت در آن می دمد. بعد صدایش در سکوت کمپ می پیچد:« گوش کنید!» با دستش علی کریمی را گرفته و به مازیار زارع نزدیک می کند. بعد نوبت می رسد به کریم انصاری فرد. او به کریم می گوید چطور باید وقتی توپ در جریان است ، حرکت کند. کروش می گوید:« علی وقتی توپ دست دفاع هاست تو به آنها نزدیک شو و سعی کن ساپورت شان کنی » و بعد خودش مدل تمرینی را نشان شان می دهد. کریمی به بازیکن صاحب توپ نزدیک می شود و تیم حریف را سمت بازیکن صاحب توپ می آورد و بعد باید سید جلال توپ را به عمق بفرستد تا انصاری فرد فرار کند. او خیلی روی این فضا سازی ها اصرار دارد و می گوید بازیکنان باید سعی کنند حرکات بدون توپ شان برای فضاسازی خیلی ، بیشتر باشد. بازی اما وقتی از اول به جریان می افتد دوباره آش همان آش است و باز همان کاسه! تیم ملی با این روایت ، یکی دیگر از تمریناتش را هم به پایان می رساند. تمرین تمام می شود کروش بی آنکه حرفی با خبرنگاران بزند ، می رود. او مدت هاست که فقط روی بازی با بحرین تمرکز دارد. مسابقه ای که 3 امتیازش می تواند ایران را به راحتی از این مرحله بالا ببرد.