تقابل استقلال و سپاهان در هفته نخست لیگ برتر از خیلی جهات برای پرویز مظلومی مهم است. پذیرش این واقعیت که استقلال برای رسیدن به هماهنگی راه طول و درازی در پیش دارد سخت نیست اما شکست در هفته نخست را هم با هر شرایطی نمیتوان هضم کرد. پرویز مظلومی خود از این مهم غافل نیست و میداند در هر شرایطی باید نتیجهای بگیرد که برایش داستان درست نشود! درک همین واقعیت غیرقابل انکار بود که مظلومی را فصل قبل تبدیل به مرد بازیهای بزرگ لقب داد. او در جدال با تیمهایی که حریف سرسختی محسوب میشدند غالبا به پیروزی رسید. برتری در 2 دربی رفت و برگشت مقابل پرسپولیس از جمله نتایج مافوق تصور مظلومی در فصل پیش بود. مظلومی با برتری مقابل همین سپاهان که آن روزها امیر قلعهنویی را در اختیار داشت هم برای خود اعتبار تازهای کسب کرد. از یاد نمیرود که سرمربی استقلال چگونه توانست مچ امیر قلعهنویی را در تهران بخواباند و برنده آن بازی بزرگ لقب بگیرد. مظلومی در اصفهان هم سربلند بود. او هم مقابل سپاهان و هم ذوبآهن بازنده نبود.
اگرچه تیم مظلومی در تهران مقابل ذوبآهن شکست خورد اما هیچکس تیم او را بازنده آن بازی نمیدانست. استقلال در شرایطی مقابل ذوبآهن باخت که چند بار تیرک دروازه حریف را به لرزه درآورد و موقعیتهای زیادی را هم از کف داد. آن روز نیمکت استقلال هم خالی بود و همین شد که پرویز را مرد بازیهای بزرگ خواندند. برتری مقابل استیل آذینی که پیش از فصل مدعی محسوب میشد هم جزو نتایج مظلومی با استقلال بود. او تیم آغشته به رنگ سرخ استیلآذین را هم رفت و برگشت شکست داد. البته پرویز چندین نتیجه دور از ذهن را هم رقم زد که از آن جمله میتوان به شکست 2 – یک در تهران مقابل تراکتورسازی اشاره کرد. تساوی مقابل السد در تهران در بازیهای لیگ قهرمانان آسیا هم جزو همین دست نتایج غیرقابل قبول بود. با این حال مظلومی لقب مرد بازیهای بزرگ را به خاطر برتری مقابل سپاهان و پرسپولیس همواره به دنبال خود کشید. او با تیمی توانست به این عنوان نایل بشود که شاید ابتدای فصل جزو 5 تیم بالای جدول هم قرار نمیگرفت اما استقلال در نهایت جایگاه قابل قبولی را به دست آورد. حال با این تیم پرمایه و به تعبیری کهکشانی، پرویز مظلومی قطعا بهتر میتواند ادعای بزرگی در بازیهای بزرگ کند. اولین بازی استقلال بهانه خوبی است تا دوباره به این نتیجه برسیم که مظلومی آیا مرد بازیهای بزرگ هست یا خیر. پرویزخان چهارشنبه شب دوباره به قضاوت اهل فن گذاشته خواهد شد. آیا میتوان دوباره لقب مرد بازیهای بزرگ را به پیشانی مظلومی چسباند؟!