عادل فردوسی پور عددی نیست .جوابی که مسعود ده نمکی کارگردان تازه کا رسینما، حواله ی عادل می کند .چرا که عادل در جریان برنامه اش سخنی به طنز در مورد اخراجی هایش به زبان آورده.
باید از ده نمکی پرسید شما چه عددی هستی ؟
پرده اول
فیلمی با کپی برداری از فیلمهای سینمای فرانسه در مورد جنگ جهانی دوم به نام اخراجیهای یک به بازار عرضه می شود و فروش خوبی هم دارد .مردم ایران به علت یک سری رفتارها و گفتارها ی بیشتر مضحک فیلم به دیدن این فیلم می روند و کلی هم روده بر می شوند.
اما تاثیر این فیلم در کجای زندگی بیینده حس می شود؟ ده نمکی شاید به خود ببالد که فیلم هایش فروش خوبی داشته اند اما اگر دست سینماگران دیگر هم بیشتر باز بود سوژه های فراوانی وجود دارد که می توانست صفرهای جلوی فروش یک فیلم را افزایش دهد.
پرده دوم
هیچ سینماگری عرضه عادل را نداشت
هفت برنامه ای که سینما گران به دنبال پیروی از 90 فردوسی پور بر روی آنتن شبکه 3 می رود.برنامه ای که اگر بخواهی اجرا و محتوی آن را با 90 مقایسه کنید شاید چیزی جز خنده نصیبتان نشود.
البته اگر سینما گری به هوش عادل در سینمای ایران پیدا می شد شاید وضع سینمای ما خیلی بهتر از حال حاضر بود.و فیلمی مانند اخراجیها پرفروشترین فیلم سینمای ایران نمی شد.
پرده سوم
باید از ده نمکی پرسید اگر عادل عددی نیست شما چه عددی هستی؟ صفر؟ یک؟ صد و یا؟ در کجای سینمای ایران تاثیر گذار بودی؟ کجای سینمای ایران رد پایی از ده نمکی وجود د ارد؟ من هیچ تفاوتی بین فیلم اخراجیها و وفا 2012 نمی بینم .
پرده چهارم
اینروها توهین به عادل فقط توهین به او نیست توهین به همه اهالی فوتبال است چرا که او در نقشی بازی می کند که گویی همه اهالی فوتبال در جسم و روح عادل جمع شده اند و نیمه شبهای دوشنبه عادل می تواند ادعا کند صدایش صدای همه هواداران فوتبال است.
ده نمکی شاید و البته باید حواسش بیشتر به ادبیات گفتاریش باشد. اگر چه ممکن است به فردوسی پور هم نقدی وارد باشد که هست