سالی که استقلال و پرسپولیس تا آخرین روز برای قهرمانی جنگیدند و در روز آخر استقلال در انزلی از کسب یک تساوی بازماند و پرسپولیس فجر را در تهران برد و قهرمان شد (دوره اول لیگ حرفه‌ای) را حتماً به یاد دارید. آن سال یکی از بیاد ماندنی‌ترین رقابتهای لیگ برگزار شد که هرگز از یادها نخواهد رفت.
فردای آن قهرمانی تا ساعت 9 صبح هر چه رسانه ورزشی بود از روی کیوسکهای روزنامه فروشی توسط مردم جارو شد و هنوز که هنوز است آن رقابت سرآمد رقابتهای فوتبال حداقل در 2 دهه اخیر خوانده می‌شود و مردم هم با خاطراتش زندگی می‌کنند.
حال چرا ما این بحث را باز کردیم؟ دلیلش اینست که امسال هم استقلال و پرسپولیس بسیار عالی کارشان را آغاز کرده‌اند و شانه به شانه یکدیگر جلو می‌آیند و فاصله‌شان با یکدیگر و با دیگران در صدر جدول به کمترین حد ممکن رسیده و هر هفته ممکن است صدر جدول بین آنها دست به دست شود. در چنین شرایطی است که هواداران فوتبال به یاد روزهای آغازین لیگ حرفه‌ای می‌افتند که در آن روزها این 2 تیم بیش از 15 هفته رقابت تنگاتنگی داشتند و اصلاً عقب نمی‌کشیدند تا جایی که فاصله یک امتیازی آنها با یکدیگر قریب به 10 هفته ادامه داشت!
البته تفاوت این لیگ تا به اینجای کار با آن لیگ در اینست که در آن روزگار فقط 2 تیم استقلال و پرسپولیس بودند که رقابت می‌کردند اما امروز ذوب‌آهن، سپاهان و در پاره‌ای مقاطع تراکتورسازی هم در این کورس حضور دارند و در نتیجه حتی خیل عظیم‌تری از هواداران فوتبال در این کورس حضور یافته‌اند.
در چنین شرایطی است که باید بگوییم این لیگ حداقل طی هفته‌های جاری یکی از پر هیجان‌ترین لیگهای فوتبال تاریخ ایران است چرا که معمولاً یکی از این 2 تیم مدعی قهرمانی یا مدعی کورس قهرمانی بود و تیم دیگر معمولاً مشکل داشت اما امسال هر 2 تیم شرایط ماندن در کورس قهرمانی را دارند و به زعم ما جدال آنها از آغاز نیم فصل دوم فشرده‌تر هم خواهد شد.
بله این لیگ جذاب است و دلیلش حضور سرخابی‌ها در رأس کورس قهرمانی است و تسلیم نشدن آنها.
امیدوارم خاطره حضور میلیونی هواداران در صحنه ورزش و فوتبال دوباره در لیگ دهم زنده شود و همه چیز در اوج خود قرار بگیرد تا جامعه با این شوق و شور و نشاط طعم زندگی مجدد را بچشد و هیچ تیمی عقب نشینی نکند.
صبر می‌کنیم تا پایان هیجان را ببینیم.