<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">ششمین بازی سپاهان در لیگ دهم، جدال سرنوشت‌سازی برای مدافع عنوان قهرمانی محسوب می‌شد. <br> از ابتدا هم مشخص بود که تیم با روحیه و پرانگیزه اصغر مدیرروستا با 10 امتیاز از پنج مسابقه اول فصل، در این مصاف بیرون خانه حریف آسانی برای تیم بحران‌زده امیر قلعه‌نویی نخواهد بود. <br> <br> حساسیت این رویارویی با شکست هفته گذشته زردها در داربی نصف‌جهان، دو چندان شده بود و حتی کار به طرح زمزمه اخراج سرمربی گرانقیمت باشگاه هم کشیده شد و این خود معنایی جز حیاتی بودن سه امتیاز مسابقه برای میزبان و هواداران ناراضی‌اش نداشت. همین فشارها موجب شد که ژنرال از بازیکن مورد علاقه‌اش در ترکیب اصلی استفاده نکند و عنایتی را روی نیمکت بنشاند. <br> <br> نیم ساعت از بازی گذشته بود که حرکت تیمی و پاس‌های متوالی زردپوشان در جناح راست با سانتر زیبای خسرو حیدری برای توره همراه شد و ضربه سر مهاجم سنگالی اولین گل این فصل او را رقم زد تا سکوهای کچل فولادشهر نفس راحتی بکشند. <br> <br> فیکس شدن محسن بنگر و قرار نداشتن هادی عقیلی حتی در جمع بازیکنان نیمکت، این شایعه را قوت بخشید که مدافع ملی‌پوش بعد از تقدیم گل به ذوب‌آهن در داربی تنبیه شده و با تیم حتی به استادیوم هم نیامد. هواداران و خبرنگاران مهدی کریمیان دیگر مهره موثر سپاهان را در فولادشهر می‌دیدند اما هر چقدر جست‌وجو کردند هادی را نیافتند. <br> <br> بازی با همان یک گل به یک ربع پایانی‌اش رسید و سکوها تقاضای دو برابر شدن فاصله و زدن تیر خلاص به میهمان همدانی را داشتند که غلامرضا عنایتی کنار خط وسط زمین ایستاد و تابلو داور چهارم شماره چهار را نشان داد. محرم نویدکیا بیرون کشیده شد تا شاید دندان پوسیده استقلالی‌ها، دومین گل فصلش را بزند و زمزمه‌های آرام که پشت سرش بعد از چهار هفته ناکامی در گلزنی راه افتاده بود را خاموش کند. <br> <br> اینجوری قلعه‌نویی هم چند هفته‌ای سرش را بالا می‌گرفت و دیگر مجبور نبود به غرولند اصفهانی‌ها برای استخدام این مهاجم سن و سال‌دار پاسخ دهد. اما از بخت بد، پاس اجازه حمله به سپاهان نداد و برای گل مساوی به سمت دروازه رحمتی یورش برد. چند فرصت پیاپی خراب شد تا بالاخره دقیقه 80 یعنی فقط پنج دقیقه بعد از ورود عنایتی به زمین، بازی مساوی شد. بلافاصله صبر هواداران سپاهان سرآمد و شعار علیه قلعه‌نویی شروع شد. از گوشه‌ای هم فریاد «بازیکن بی‌غیرت نمی‌خوایم» به گوش رسید. <br> <br> دقیقه 92 هم چیزی نمانده بود که کار تیم اصفهانی یکسره شود و آب سرد را به پیکر سپاهان سرازیر کنند که مهدی رحمتی مصاف تک به تک با فرهاد خیرخواه را برد و در یک چشم به هم زدن شوت دوم مهاجم پاس را از روی خط دروازه سپاهان بیرون کشید. <br> <br> صدای شعارها قوت گرفت و همهمه چند برابر شد که در میان این غوغا، مدافع اخراجی قلعه‌نویی ناجی‌اش شد و شوت سرضرب بنگر به تور دروازه سامان صفا بوسه زد. امیر کنار خط جهش جانانه‌ای کرد و به آغوش کریم بوستانی آویزان شد. در یک چشم به هم زدن سوت پایان بازی خورد و هوادارانی که تا دقیقه‌ای پیش، بعضی‌ها را به باد انتقاد شعار گرفته بودند تیم را از ته حنجره تشویق می‌کردند! بنگر به طرف سکوهای روبروی جایگاه می‌رفت که قلعه‌نویی با نعره بلند و کلمات تند او را از میانه راه برگرداند. انگار امیر از عجله هواداران دلخور بود و شاید همین باعث شد به کنفرانس خبری بعد از بازی هم نرود و کریم قنبری را جای خودش به رویارویی با خبرنگاران که به ادعای خودش مخالف او بودند، بفرستد. قنبری ابتدا کسالت را بهانه غیبت قلعه‌نویی عنوان کرد اما پرش و خوشحالی امیر بعد از گل پیروزی کسالت را تکذیب می‌کرد. قنبری البته واکنش تند سکوها را نادرست خواند و گفت: «سپاهانی‌ها نباید صبر خودشان را از دست بدهند و به تیم فشار منفی وارد کنند...» <br> <br> چند خبرنگار هنوز دنبال دلیل غیبت عقیلی بودند چون می‌دانستند که هادی مصدوم نبوده و تا آخرین تمرین سپاهان هم خبری از آسیب‌دیدگی مدافع همیشه ثابت زردها مخابره نشده بود. آنها می‌خواستند شرح ماجرا را از زبان خود سپاهانی‌ها بشنوند اما کسی حاضر نبود به صراحت دلیلی که آنها دنبالش بودند را تایید کند. <br> </font></div> </li></ul>