نورپردازی در عکاسی منظره: راهنمای جامع

کیفیت و جهت نور

عکاسان منظره در مورد دو ویژگی اساسی نورپردازی صحبت می کنند: کیفیت و جهت.

کیفیت نور به سختی یا نرمی نور اشاره دارد، که نور نرم سایه های محدود و رنگ های اشباع شده ایجاد می کند، در حالی که نور سخت کنتراست زیاد و سایه های سنگینی به تصویر اضافه می کند.

و جهت نورپردازی به جهتی گفته می شود که نور به سوژه شما برخورد می کند. به عنوان مثال، نور خورشید در هنگام ظهر از بالا به سوژه می تابد، نور خورشید عصرگاهی از کنار به سوژه می تابد، و غیره.

به طور کلی، کیفیت نور در اینجا مهم تر است. زیرا اگرچه می توان جهت های مختلف نور را برای به دست آوردن نتایج زیبا امتحان کرد، اما اگر نتوانید کیفیت نور را درک کنید، دائما عکس های متوسط (یا بد) خواهید گرفت.

در عین حال، باید نحوه کار با جهت های مختلف نور را درک کنید – به این ترتیب می توانید به عکس های خود عمق و بُعد ببخشید – به همین دلیل است که من چند بخش را به این موضوع اختصاص دادم.

نور منعکس شده

نور منعکس شده، که نور بازتاب شده یا پخش شده نیز نامیده می شود، زمانی رخ می دهد که نور مستقیم خورشید از یک سطح مجاور منعکس می شود. این نور به لطف جلوه نرم، یکنواخت، و زیبایی که دارد، می تواند عکس های خیره کننده ای ایجاد کند.

دره های تنگ و باریک (عکس زیر) برای این نوع نور مناسب هستند، چون نور خورشید به صخره ها می تابد و در اطراف منعکس می شود، و درخشش گرم و زیبایی ایجاد می کند:

برای کار با نور منعکس شده، شما به طور کلی به یک سطح روشن مانند دیوارهای صخره ای کم رنگ، یک ساحل سفید، و غیره نیاز دارید – در غیر این صورت، نمی توانید جلوه انعکاسی خوبی به دست آورید. همچنین، به نور روشن خورشید، در حالت ایده آل در اواسط روز نیاز دارید.

نور ابری

نور در روزهای ابری و مه آلود، نرم و ملایم و مایل به آبی است. سایه ها ناچیز هستند، و جهت گیری نور عملا از بین می رود.

اگرچه نور ابری می تواند برای عکس های منظره عالی عمل کند، اما با وجود جلوه نرم و جذاب آن و عدم وجود سایه های سخت، باید مراقب باشید؛ یک آسمان ابری معمولا خسته کننده به نظر می رسد، بنابراین هر کاری می توانید بکنید تا آن را با درختان، کوه ها، و دیگر المان های منظره بپوشانید.

روزهای ابری برای صحنه های منظره رنگارنگ، مانند مزارع گل نیز عالی هستند. نور نرم سوژه شما را به طور یکنواخت روشن می کند و به رنگ ها یک درخشش ظریف و اشباع شده می بخشد.

نور پس زمینه

نور پس زمینه به هر نوری که از پشت سوژه شما بتابد گفته می شود، مانند این:

توجه داشته باشید که وقتی نور خورشید تقریبا از پشت سوژه می تابد، می توانید نور پس زمینه جزئی داشته باشید، و وقتی نور خورشید مستقیما از پشت سوژه می تابد، می توانید نور پس زمینه کامل داشته باشید.

نور پس زمینه برای عکاسی منظره مطلوب است، به خصوص زمانی که خورشید درست در بالای خط افق قرار دارد. چرا؟ نور پس زمینه دراماتیک است، چه با جلوه های HDR ترکیب شود (مانند تصویر بالا)، و چه از آن برای ثبت سیلوئت های خیره کننده استفاده کنید.

یک نکته: به موقعیت خورشید در کادر خود به دقت توجه کنید. شما معمولا می خواهید نور خورشید را تا حدی با یک لبه محکم مسدود کنید؛ به این ترتیب، می توانید یک سان استار (افکت درخشش نور ستاره ای) زیبا ثبت کنید. همچنین می توانید خورشید را بیرون از کادر نگه دارید یا آن را پشت یک جسم محکم، مانند یک درخت یا یک سنگ قرار دهید، تا از سوختن آسمان جلوگیری کنید.

نور مستقیم

نور مستقیم قوی، سخت و ناملایم است؛ معمولا می توانید آن را چند ساعت بعد از طلوع آفتاب تا چند ساعت قبل از غروب آفتاب پیدا کنید، هرچند همانطور که خورشید در آسمان بالاتر می رود (یعنی هرچه به ظهر نزدیکتر می شویم)، نور مستقیم تر شده و از جذابیت آن کاسته می شود.

از آنجا که نور چنین جلوه ناملایمی ایجاد می کند، برخی از عکاسان منظره کاملا از آن اجتناب می کنند. من خودم تا این حد پیش نمی روم، اما توصیه می کنم که در حالت سیاه و سفید عکاسی کنید، که در شرایط نوری کنتراست بالا بسیار خوب عمل می کند.

همچنین، اگر در نور مستقیم خورشید عکس می گیرید و عکس های شما مدام کسل کننده و بی روح می شوند، سعی کنید به دنبال سوژه هایی بگردید که tonal range یا محدوده تُن های قابل توجهی دارند (به عبارت دیگر، سوژه هایی که گستره رنگ آنها از سیاه عمیق تا سفید روشن است). این همان کاری است که من برای عکس بالا انجام دادم.

نور افقی صبح و عصر

نور افقی صبح و عصر به نور یکی دو ساعت بعد از غروب آفتاب و یکی دو ساعت قبل از غروب آفتاب گفته می شود؛ این نور گرم است، سایه های نرمی ایجاد می کند، فوق العاده جذاب به نظر می رسد، و به لطف ترکیب کنتراست کم و تُن های زیاد، نور اصلی برای عکاسی منظره است.

عکاسان اغلب به این زمان از روز ساعت طلایی می گویند، چون نور شگفت انگیز و البته طلایی به نظر می رسد. عکس زیر را بررسی کنید، که در این زمان خاص گرفتم:

اگرچه شما می توانید از هر زاویه ای از سوژه ها عکاسی کنید، اما من به شدت نور جانبی را توصیه می کنم، که به سوژه شما شکل می دهد و عمق و بُعد زیادی به آن می بخشد. در واقع، من از نور جانبی در عکس بالا استفاده کردم تا به کوه بافت و حجم زیادی بدهم (توجه کنید که چطور سمت راست قله در سایه قرار دارد، در حالی که سمت چپ در نور خورشید است).

همچنین، یک نکته سریع: ساعات طلایی اغلب زمان شگفت انگیز دیگری برای عکاسی منظره به نام ساعت آبی را به دنبال دارند – که زمانی است که نور شروع به محو شدن از آسمان می کند، دنیا رویایی می شود، و می توانید عکس های خیره کننده ای بگیرید. بنابراین وقتی ساعت طلایی تمام می شود وسایل خود را جمع نکنید، حتی اگر به نظر می رسد که نور رفته است!

سایه باز

در عکاسی منظره، سایه باز شامل قسمت هایی است که توسط نور مستقیم خورشید روشن نمی شوند. نور این قسمت ها نرم است، و اغلب آن را در مناطق جنگلی، در امتداد دره های شیب دار و دامنه کوه ها خواهید یافت.

بهترین نکته در مورد این نوع نور این است که می توانید تمام روز بدون توقف عکاسی کنید، چون در واقع کیفیت نور هیچ وقت کم نمی شود.

اما باید کاملا در سایه باشید؛ اگر به قسمت آفتابی بروید، نور عکس های شما سخت و احتمالا ناخوشایند خواهد شد.

نور ترکیبی: مستقیم و پخش شده

نور ترکیبی به موقعیت هایی گفته می شود که در آن هم نور مستقیم و هم نور پخش شده وجود دارد. شما به ندرت این نور را در مناظر معمول خواهید یافت؛ در عوض، در چشم اندازهای وسیع و گسترده به دنبال آن بگردید، به خصوص چشم اندازهایی که در آن تفاوت های ارتفاعی زیادی (یعنی کوه ها) وجود دارد.

می دانید، گاهی اوقات با موقعیت هایی روبرو می شوید که در آن بخشی از منظره توسط ابرها پوشیده شده، اما بقیه آن با نور زیبای خورشید روشن شده است. من یک مثال را در زیر آورده ام تا بتوانید زیبایی این جلوه را درک کنید. این عکس در کوه ویتنی در سیرای شرقی گرفته شد، و اشعه های نور افقی صبح از پشت من می درخشیدند، در حالی که ابرهای بالای سر روی قسمتی از کوه سایه انداخته یا نور آن قسمت را پخش کرده بودند. نتیجه چه بود؟ یک جلوه نورافکنی زیبا روی قله های کوه!

این نتیجه چندین ساعت انتظار برای نور بود، و ما بسیار شگفت زده شدیم و پاداش تلاش هایمان را گرفتیم.

نور دست ساز بشر (مصنوعی)

اکثر عکاسان منظره به نور دست ساز بشر فکر نمی کنند، اما این نور در واقع می تواند مفید باشد، به خصوص اگر جلوه های خلاقانه را در عکس های خود دوست داشته باشید.

شما می توانید از چراغ های ماشین برای ایجاد رد نور های زیبا استفاده کنید. در نمونه زیر، که در ساحل بیگ سور در هنگام غروب گرفته شده است، من یک ردیف چراغ های ماشین را با یک نوردهی طولانی و یک سه پایه محکم ثبت کردم.

همچنین می توانید از نور دست ساز بشر برای روشن کردن دقیق سوژه ها با یک چراغ قوه استفاده کنید (این تکنیک به نقاشی با نور معروف است).

نورپردازی عکاسی منظره: سخن آخر

خب، بفرمایید:

این هم از نکات نورپردازی یک عکس منظره. با به خاطر سپردن انواع مختلف نور شروع کنید – و عادت کنید که به نور نگاه کنید، آن را ارزیابی کنید، و تعیین کنید که آیا برای عکاسی مناسب است یا نه.

خیلی زود در نورپردازی ماهر خواهید شد!

حالا نوبت شماست:

نور منظره مورد علاقه شما چیست؟ لطفا نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید!

نویسنده: هالی هیگبی جانسن (Holly Higbee-Jansen)