در 5 هفته ابتدایی تیم او از 15 امتیاز ممکن تنها 3 امتیاز به دست آورد. 3 تساوی و دو شکست که یکی در دربی رقم خورد حاصل تلاش های این مربی ایتالیایی و شاگردانش بود. خیلی ها در همان شروع مربی ایتالیایی را کوبیدند و رای دادند او هم بدرد استقلال نخواهد خورد و بهتر است کنار گذاشته شود؛ همانند شفر! اما آنهایی که منطقی تر بودند می گفتند چطور مربی ایرانی برای قهرمانی استقلال در سال های نه چندان دور 3 سال وقت خواست اما نباید به مربی خارجی که هیچ آشنایی با فوتبال ایران ندارد دست کم چند هفته ای وقت داد؟ حرف این طیف منطقی تر بود.
مربی ایتالیایی اما خیلی زود گلیم خود را از آب بیرون کشید. تیم او از هفته پنجم به بعد تبدیل به تیم دیگری شد. استقلال که در 5 هفته ابتدایی حضور در رده پانزدهم جدول را تجربه کرده بود اکنون تیم صدرنشین است. به این خاطر که از 8 بازی 22 امتیاز به دست آورده است و در این 8 بازی تنها دو امتیاز را از دست داد. 22 گل زده در 8 بازی نشان می دهد استقلال با هدایت استراماچونی زیبا فوتبال می کند. 22 گل زده در 8 بازی یعنی اینکه معدل گل زنی تیم استقلال در هر بازی 2.75 است و این فوق العاده است و کمتر تیمی در ایران معدل گل زده اش در هر بازی به این عدد می رسد. فصل گذشته تهاجمی ترین تیم لیگ برتر معدل گل زنی اش در هر بازی کمتر از عدد 2 بوده است و خیلی از تیم ها هم معدل گلزنی اشان در هر بازی به عدد یک هم نمی رسید چه رسد به 2. آمارهای ثبت شده از بازی های استقلال توسط سایت یازده نشان می دهد تیم استقلال با هدایت مربی ایتالیایی در 8 هفته دوم تبدیل به تیم دیگری شده است و اگر قرار به ادامه این روند باشد این فصل از حیث کسب امتیاز، گل زده، مالکیت توپ، ایجاد موقعیت و تعداد پاس آمارهای شگفت انگیزی را از خود به ثبت می رساند.
استراماچونی زودتر از حد تصور استقلال را شناخت و زودتر از حد تصور فوتبال تهاجمی مبتنی بر توان استقلالی ها را در این تیم جا انداخت. این مهمترین نکته در مربیگری فوتبال ایران است که خیلی ها آن را رعایت نمی کنند. برخی مربیان به دنبال این هستند که فوتبال و ایده های خود را در تیم جا بیاندازند در حالی که مربی حرفه ای فوتبال تیم را بر اساس توانمندی های بازیکنان تعریف می کند. نیاز به اشاره نیست که در تیم استقلال مهدی قائدی تبدیل به بازیکن دیگری شده است. او در زمان علیرضا منصوریان هم در استقلال بازی می کرد و ایضا شفر اما کی این قدر با گل ها و پاس گل هایش مورد بحث بود.
آیا نباید قدردان این مربی بود و آیا نباید از زیر سنگ هم شده خواسته های این مربی را برآورده کرد تا ندای رفتن سر ندهد؟ آیا باید با این مربی هم مثل دیگران رفتار کرد؟ و البته چرا باید اجازه داد کارد به استخوان برسد و کار به استعفاء کشیده شود؟ ای کاش تلاش هایی که در حال انجام است تا استراماچونی در استقلال بماند پیش از استعفای او انجام می شد تا کار به اینجا کشیده نمی شد. به هر صورت اگر استراماچونی ایران را ترک کند آمار شگفت انگیزی از خود بجای خواهد گذاشت.