حدود هفده ماه از آن مصدومیت وحشتناک می گذرد. از آن روز بارانی ورزشگاه غدیر اهواز و از آن دقیقه چهل و دوم زجرآور. سقوط روی چمن خیس و پایان رویای دوباره فوتبال بازی کردن.خیلی ها منتظر بودند تا دوباره او را با پیراهن آبی ببینند ولی نه روی ویلچر. منتظر بودند تا مدافع بلند قد برزیلی با آن لبخند همیشگی دوباره روی آسمان تمام توپ ها را دفع کند. ولی پادوانی حالا مدتهاست که از ایران رفته است .تصاویر او در صفحه شخصی اش جزو بغض آلودترین قاب های دنیاست. ولی او دست از مبارزه و جنگیدن برنداشته است. همه ما هر روز شاهد تلاش او برای ایستادن هستیم. تلاش برای دوباره راه رفتن . او هیچ گاه از کسی گلایه نکرده و برخلاف خیلی ها از هیچکسی طلبکار نیست. ولی او یک خواسته به جا دارد. باشگاه استقلال هنوز به پادوانی بدهکار است. هزینه درمان او بسیار بالاست و شاید بهتر باشد مدیران استقلال قبل از هر کاری نسبت به پرداخت مطالبات او اقدام نمایند. به طور قطع این خواسته تمام هواداران استقلال خواهد بود.
