هافبک تکنیکی‌ای که تا همین چند سال پیش
تیم‌های متمول لیگ برتری بر سر جذبش دعوا می‌کردند و کلیپ حرکات چشم‌نوازش
هر هفته پای ثابت بخش بهترین‌های ۹۰ بود، حالا در لیست مازاد قرار گرفته در
حالی که بازیکنان به مراتب ضعیف‌تر و گمنام‌تر در فهرست پرسپولیس حضور
دارند. عجیب‌تر اینکه سروش در حالی در لیست خروج قرار گرفته که سرخپوشان
هنوز با بشار رسن، هافبک عراقی خود برای تمدید قرارداد به توافق صددرصد
نرسیده بودند و قراردادی بین طرفین امضا نشده بود. همه این عوامل را اگر
کنار هم بگذاریم، متوجه می‌شویم هواداران پرسپولیس حق دارند از این موضوع
ناراحت باشند و حتی به مدیریت تیم و سرمربی آرژانتینی اعتراض کنند. ولی این
وسط سروش تنها کسی است که حق گلایه ندارد و نمی‌تواند اعتراضی داشته باشد.
هافبک تکنیکی و آرام پرسپولیس بهتر از هر کسی به یاد می‌آورد که دو فصل
قبل و بعد از تنها ۶ ماه حضور در پرسپولیس، وقتی همین هوادارانی که الان
ناراحت رفتنش هستند به او التماس می‌کردند پرسپولیس را تنها نگذارد، مرغش
یک پا داشت و شماره ۷ سرخپوشان دلار‌های قطری‌ها را به بازی برای تیم
محبوبش ترجیح داد. در واقع آن روز سروش پرسپولیس را نخواست و حالا این
پرسپولیس بود که رفیعی را نخواست.
پرسپولیسی‌ها دو فصل قبل سروش را با مبلغی
قابل توجه از تراکتور جذب کردند و حتی به خاطرش حاضر شدند شماره ۷ بایگانی
شده علی پروین را به او بدهند. در آن زمان هیچ‌کدام از هواداران پرسپولیس
فکرش را نمی‌کردند بازیکنی که با این همه تشریفات به تیم‌شان آمد و از هفته
اول به طور ثابت به میدان رفت، در آخر فصل برای دریافت پول بیشتر راهی قطر
شود. این جدایی حتی اعتراض پروین را هم به همراه داشت و او در گلایه از
مدیران وقت پرسپولیس گفت: «بابا دمتون گرم، شماره ما را به خاطر شش ماه از
بایگانی درآوردید؟»
سروش حتماً این ضرب‌المثل قدیمی را شنیده
است که می‌گویند: «چیزی که عوض دارد، گله ندارد». به همین دلیل نباید نسبت
به این اقدام کالدرون و پرسپولیسی‌ها گلایه‌ای داشته باشد.