چند روز پیش وقتی خبر مربوط به رفتن آیاندا پاتوسی یکبار دیگر رسانههای داخلی و البته اماراتی را پر کرد، خیلیها از این گفتند که وینفرد شفر سرمربی سابق پاتوسی در استقلال، اصلیترین دلیل برای حضور هافبک آفریقایی در بنیاس خواهد بود. هافبکی که طبق گفته مسئولان باشگاه استقلال هنوز با این تیم قرارداد دارد و علی خطیر، معاون ورزشی باشگاه هم برای مذاکره با او راهی امارات شده بود. حضور شفر در بنیاس اما به نظر دلیل محکمی بوده تا هافبک سابق استقلال از این تیم رفتنی شود. بعد از انتشار این خبر، یک کلمه در ادبیات روزانه ورزشیهای ایران رواج بیشتری پیدا کرد. کلمهای که بعد از امضای قرارداد رضا شکاری با تراکتور به جای پرسپولیس هم زیاد شنیده میشد.
"هایجک - Hijack" یا به نوعی همان روی هوا زدن اتفاقی است که همیشه در فوتبال دنیا وجود داشته و به تازگی پای این پدیده عجیب و غریب به فوتبال ایران هم باز شده. شاید خیلیها با وجود اینکه از مذاکره رضا شکاری با پرسپولیس و در نهایت امضای قراردادش با تراکتور اطلاع دارند، باز هم ندانند اتفاقی که برای شکاری، پرسپولیس و تراکتور رخ داد، یک نوع هایجک بود. هایجک در معنای ساده کلمه یعنی باشگاهی مثل پرسپولیس برای امضای قرارداد با شکاری به قدمهای آخر رسیده بود اما حواشی ایجاد شده مربوط به قرارداد بازیکن با ذوبآهن باعث شد تراکتوریها از مردد بودن مسئولان پرسپولیس استفاده کنند و یکی از بمبهای نقلوانتقالاتی را روی هوا بزنند. شبیه اتفاقی که ممکن است برای پاتوسی و بنیاس هم رخ دهد.
از این دست هایجک ها در تاریخ فوتبال کم نداشتیم. ستارههای بزرگ دنیای فوتبال هم بودند که حتی در مطرحترین لیگهای اروپایی بازی میکردند و انتقالشان از باشگاه A به باشگاه B با هایجک همراه شده. از همین مالکوم، ستاره فرانسوی باشگاه بارسلونا که فصل گذشته حتی برای امضای قرارداد با تیم آسرم ایتالیا وارد فرودگاه شهر رم هم شد اما در نهایت بارساییها او را هایجک کردند. البته که هنوز از این بازیکن بهرهبرداری لازم نشده و مالکوم یکی از خریدهای نه چندان خوب چند سال اخیر بارسا لقب گرفته. جالب اینجاست که چنین اتفاقی حتی برای رونالدینیو، فوقستاره فوتبال دنیا هم رخ داده. رونالدینیو یکی از بهترینهای جامجهانی 2002 بود و در نهایت با برزیل به قهرمانی رقابتها رسید. بعد از درخشش او در جامجهانی، مسئولان باشگاه منچستریونایتد برای پر کردن جای دیوید بکامی که به رئالمادرید فروخته بودند، دنبال جانشین بودند. رونالدینیو اما در حالی که خیلی به یونایتد نزدیک بود به یکباره راهی بارسلونا شد. مدتی بعد اما فاش شد که رابطه صمیمی ساندرو راسل، یکی از مدیران باشگاه بارسا و رونالدینیو باعث شده بود که شاعر فوتبال زندگی و حضور در بارسلون را به منچستر ترجیح دهد.
آرین روبن هلندی هم که همین چند روز پیش از دنیای فوتبال خداحافظی کرد یکی دیگر از نمونههای این پدیده عجیب و غریب است. روبن سال 2004 بعد از درخششهای خیلی زیاد در باشگاه آیندهوون مورد توجه باشگاه منچستریونایتد قرار گرفت. منچستریها چیزی نزدیک به 7 میلیون یورو در آن مقطع از زمان به روبن پیشنهاد دادند اما فقط چند روز گذشت که رومان آبراموویچ، مالک باشگاه چلسی با پیشنهادی 18 میلیون یورویی روی دست مسئولان یونایتد بلند شد و روبن را روی هوا زد و با او قرارداد امضا کرد.
هایجک شدن در دنیای فوتبال معمولا چیزی شبیه همین نمونههایی است که تا اینجای گزارش مرور کردیم. یعنی یک باشگاه نسبت به باشگاه اول که برای جذب بازیکنی اقدام کرده، پیشنهاد بیشتری در نظر میگیرد و از این طریق سعی میکند بازیکن موردعلاقه را برای خودش کند. این اتفاقی بوده که برای ستارههای بزرگتر دیگری هم رخ داده. از آلفردو دیاستفانو که به جای بارسلونا راهی رئالمادرید شد تا روی کین که در سال 1993 منچستریونایتد برایش انتخاب بهتری نسبت به بلکبرن بود. در فوتبال ایران اما بیشتر اینطور مشاهده شده که خیلی از بازیکنان خودشان ترجیح دادند هایجک شوند. درست است که جذب شکاری توسط تراکتور و یا شایعه رفتن پاتوسی به بنیاس تازهترین نمونههای هایجک در فوتبال ایران هستند اما در تاریخ نقلوانتقالات فوتبال ما، در روزهایی که کسی خیلی خبری از هایجک نداشت، ستارههای زیادی بودند که یک شبه به خاطر علاقه، منافع و یا حتی اختلافات قید حضور در باشگاهی که ابتدا با آنها به توافق رسیده بود را زدند و راهی باشگاه دیگری شدند.