برانکو که برنامه های تمرینی خود را با تیم تازه اش الاهلی آغاز کرده، در دو ماه گذشته به صورت دائمی تیتر اول مطبوعات ایران بوده. چه از بابت موفقیت با پرسپولیس در لیگ و جام حذفی و چه از بابت قراردادی که بین او و پرسپولیس بسته نشد تا سرمربی سرخپوشان سرنوشت جدیدی را برای خود انتخاب کند.
او در گفتگویی با لحنی که به شدت عصبانی به نظر میرسد درباره صحبت های امروزش و بحث امتناع پرسپولیس از پرداخت حقوق او میگوید: دو عضو حقوقی باشگاه پرسپولیس به وکیل من گفتند که یک پنی به برانکو پرداخت نخواهیم کرد که این نه تنها شامل من بلکه شامل دستیاران من نیز میشود که بخش زیادی از دستمزد خود را از باشگاه پرسپولیس طلبکارند.
او در ادامه میگوید: من هنوز باور نمیکنم که از سمت مدیران باشگاه پرسپولیس چنین پاسخی دریافت کرده باشم چرا که بعد از ۴ سال تلاش و کار خالصانه و ارتباط فوق العاده با مردم و کار بزرگی که در پرسپولیس انجام داده ایم، این بدترین نوع قدردانی از سوی کسی است که همه چیز را برای هواداران و باشگاه پرسپولیس به ارمغان بیاورد.
وی همچنین میگوید: مدیران باشگاه پرسپولیس روش بدی را در برخورد با من انتخاب کرده اند و البته من این را به پای هواداران، بازیکنان و مجموعه پرسپولیس نمینویسم و تنها اداره کنندگان فعلی باشگاه را مقصر آن میدانم. تصور میکنم آن ها فکر میکنند بعد از مسائلی که بین ما پیش آمده میتوانند از پرداخت دستمزدی که من به دلیل شرایط دریافت آن را به آینده موکول کرده بودم، فرار کنند اما با این برخورد عجیب حالا من روی سال دوم قراردادم با پرسپولیس نیز اقدام خواهم کرد.
برانکو با اشاره به روندی که بین باشگاه و او طی شده و به جدایی رسیده، گفت: من بعد از جدایی با پرسپولیس تمام تلاش خود را برای کاهش تنش در باشگاه انجام دادم و قبل از جدایی هم با ارسال نامه های قانونی به باشگاه آن ها را در جریان تصمیمم گذاشته بودم، در نهایت پیش بینی من این بود که ادامه کار با شرایط فعلی برای پرسپولیس ممکن نیست و من باشگاه الاهلی را برای ادامه کار انتخاب کردم اما باشگاه پرسپولیس اصرار دارد که شرایط را طوری نشان بدهد که انگار من از پذیرش این مسئولیت شانه خالی کردم، آن هم در حالی که مشخص است چه روندی طی شد و در نهایت کار به جدایی رسید. البته من اهداف ورزشی جدیدی را برای خود انتخاب کرده بودم اما مجموعه عواملی باعث رسیدن من به این تصمیم شد که از تصمیم های سخت ورزشی زندگی ام بود.
سرمربی سابق سرخ ها همچنین ادامه میدهد: من در چهار سال گذشته به شدت با پرسپولیس و هوادارانش خو گرفته بودم و ترک ایران برای من کار ساده ای نبود. مردم در ایران بسیار مهربان و علاقه مند بودند و من همیشه از دریافت انرژی مثبت و محبت های آن ها خوشحال بودم و فکر میکنم من و کادرم شایسته رفتار محترمانه تری از سوی مدیران باشگاه پرسپولیس بودیم و این را هم مطمئن باشید این بی احترامی روزی به آن ها بازخواهد گشت.
برانکو درباره طرفداران با دیگر توضیح میدهد: البته طرفداران پرسپولیس از اتفاقات رخ داده با خبرند و همچنین از علاقه ای که بین ما وجود دارد اما وقتی کار به اینجا میرسد، من باید محافظت از خانواده و حرفه ام را انتخاب کنم. به هر حال من در تمام این ۴ سال اجازه ندادم مشکلاتی که در پرسپولیس وجود داشت به بیرون انتقال پیدا کند و نهایت انعطاف را در برابر برخی ناملایمات از خود نشان دادم و سعی کردم با کار و بینش صحیحی که به فوتبال داشتیم، همه چیز را تغییر دهم و در این موضوع نیز به همراه بازیکنان موفق عمل کردیم اما در حالی که من تقریبا دستمزد امسالم را دریافت نکرده بودم، این جواب از سوی مدیران پرسپولیس غیرقابل قبول و غیر قابل باور است.
برانکو با اشاره به کیس های باز شده در فیفا در این باره میگوید: متاسفانه من بالاجبار رودرروی باشگاهی که با آن زندگی کردم قرار میگیرم و شکایات ما برای دستمزد قانونی مان به فیفا ارسال شده و خیلی هم زود به نتیجه خواهد رسید و این کاری است که من هرگز تصور نمیکردم روزی مجبور به انجامش بشوم اما باور کنید هیچ راه دیگری برای من وجود ندارد. شما تصور کنید بعد از چهار سال کار، افتخار و رضایت کامل به شما بگویند حتی یک پنی از دستمزدتان را پرداخت نخواهیم کرد، بروید هرکاری میخواهید بکنید.
حرف پایانی برانکو این است: لازم است یک بار دیگر خطاب به هواداران پرسپولیس تأکید کنم چاره ای جز اقدام حقوقی برای دریافت دستمزدم باقی نمانده است و الا چهار سال بعد از حضور در ایران من با مشکلات و مسائل مالی تیم کاملا آشنا هستم و تا جای ممکن هم با آن کنار آمده بودم اما با این برخورد توهین آمیز باید به دفاع از خود بپردازم.
به نظر میرسد پرسپولیس به زودی درگیر چند کیس حقوقی جدید و خسارت آور بشود. البته مدیرعامل این تیم تصور میکند باتوجه به روند طی شده خواهد توانست در این دعوای حقوقی برانکو را شکست بدهد اما مروری بر همه پرونده های ایران در طول این سال ها نشان میدهد خوش بینی در دعواهای حقوقی کار چندان عاقلانه ای نیست چرا که در نهایت و باوجود ادعاهای همیشگی، مبنی بر پیروزی در پرونده های حقوقی این موارد با پرداخت خسارات بیشتر بسته شده اند.