پیروز قربانی کاپیتان سابق و پیشکسوت باشگاه استقلال به سوالاتی درباره این تیم و عملکرد تیم ملی در جام ملت ها پاسخ داد:
نقل و انتقالات زمستانی تمام شد شرایط استقلال را چطور می‌بینید؟
دورادور در جریان اردوی استقلال هستم و بیشتر از طریق رسانه‌ها این تیم را دنبال می‌کنم. نتیجه اردو بعد از انجام چند مسابقه مشخص میشود. استقلال در نیم فصل اول در چند پست مشکل داشت و در فصل نقل و انتقالات نتوانست مشکلات خود را با جذب بازیکنان در این پست حل کند و با پیروزی در سه، چهار بازی آخر مقابل چند تیم متوسط نمی‌توان گفت که این تیم در نیم فصل دوم موفق خواهد شد و توقع قهرمانی از این تیم را داشت. بازی مقابل چند تیم قوی عیار استقلال را مشخص خواهد کرد. استقلال بیش از نیاز به مربی به بازیکن نیاز داشت که جذب نشد. بازیکنان خارجی استقلال عیار و کیفیت خود را در بازی‌های پیش رو نشان خواهند داد و بعد از دیدن بازی آنها می‌توان راجع به آنها قضاوت کرد امیدوارم بازیکنان خوبی باشند.
آیا بازگشت جباروف میتوانست به استقلال کمک کند؟
جباروف فصل پیش از بازیکنان تاثیرگذار استقلال نبود. مهمترین مهره استقلال در فصل پیش امید ابراهیمی بود و با جدایی این بازیکن بالانس استقلال به هم خورد و استقلال نیاز به باز گرداندن امید ابراهیمی داشت نه جباروف و افت استقلال به دلیل نبود جباروف نیست این بازیکن در فصل قبل تنها در چند مسابقه تاثیرگذار بود که این امری طبیعی است و حتی فرشید اسماعیلی نقش بیشتری را برای استقلال داشت.
هیئت مدیره جدید استقلال را چطور ارزیابی میکنید؟
اعضای هیئت مدیره استقلال را نمی‌شناسم ولی هر کسی به این مقام می‌رسد باید کاربلد باشد ولی تا وقتی افراد ناکارآمد سر کار باشند که متخصص این کار نیستند راه به جایی نمی‌برند من هم دوست دارم رئیس جمهور این کشور شوم اما وقتی متخصص این کار نیستم به درد این کار نمی‌خورم و وجود چنین افرادی باعث بلبشویی میشود که الان به وجود آمده است.
آیا فرهاد مجیدی میتواند از نظر فنی به استقلال کمک کند؟
از سطح فنی مجیدی باخبر نیستم و در واقع هیچ کس باخبر نیست شاید به دلیل محبویت و شخصیتش بتواند به کادر فنی کمک کند اما از لحاظ فنی شفر مربی کارکشته‌ای است و حضور مجیدی کمکی از این نظر به استقلال نمی‌کند اما به طور مثال مجیدی میتواند نقش کریم باقری در پرسپولیس را داشته باشد.
آیا استقلال میتواند در آسیا نتیجه بگیرد؟
حریفان استقلال در آسیا تیم‌های بسیار قوی‌ای هستند و خودشان را بسیار عالی تقویت کردند برای مثال الدوحیل با جذب مهدی بن عطیه و الهلال با جذب جوینکو عملکرد فوق‌العاده‌ای را داشتند و به نوعی یک جنگ نابرابر پیش روی استقلال است. می‌توان گفت که کشورهای عربی هزینه برای ورزش را به نوعی سرمایه‌گذاری می‌دانند اما در کشور ما مدیران به عنوان کم خرج کردن هستند و از آن به عنوان مدیریت هزینه یاد میکنند.
دلیل عدم موفقیت تیم ملی در آسیا را چه چیزی میدانید؟
قطر از نظر نفری از تیم ملی ما ضعیف‌تر است اما با هزینه و سرمایه‌گذاری و برنامه بلندمدت توانست قهرمان آسیا شود تا وقتی خرج برای ورزش را هزینه اضافی بدانیم وضعیت ما همین است و موفقیت ما اتفاقی است در واقع ورزش ما در برابر دنیا حرفی برای گفتن ندارد ما نه ساختار داریم و نه اصول و مدیران ما نیز اکثرا ناکارآمدند در همین فوتبال ما در بحث مربی فردی در حد جهانی نداریم و هیچ یک از مربیان ما تلاشی برای پیشرفت خود و تطابق خود با دانش روز دنیا نمی‌کنند. حدود 10، 15 مربی در لیگ پخش شدند و هر سال هم فقط جای خود را عوض میکنند و الان سطح لیگ ایران با 10 سال پیش فرقی ندارد. اکثر مربیان ما چند شغله هستند و زمانی برای افزایش دانش خود ندارند و این امر باعث رفتار کی‌روش با فوتبال ایران نیز میشود چون مربیان ایران هیچ کدام مرد عمل نیستند.
اکثر مربیان به دنبال این هستند با لغزش دیگری جای آن را بگیرند و این روند ادامه دارد اما در قطر این طور نیست فیلکس سانچز از بارسلون می‌آید و با هزینه‌ای که میشود زیرساخت‌ها تقویت شده و در نهایت منجر به قهرمانی میشود. مدیریت هزینه افراطی باعث بیچارگی ورزش ما شده امروزه تمام دنیا با سرمایه‌گذاری روی ورزش‌شان به دنبال خودنمایی در عرصه بین‌المللی هستند اما کشور ما از راه‌های دیگر دنبال خودنمایی هستند و تا وقتی به ورزش به چشم هزینه اضافه نگاه کنیم وضعیت همین است. قهرمانی ایران در جام ملت‌ها ظلم به فوتبال بود چون یک کار غلط نباید جواب بدهد و تیم ملی ایران صرفا تیم کی‌روش بود و با رفتن کی‌روش سبک و ساختار تیم ملی به طور کلی عوض میشود چیزی که در تیم ملی ژاپن یا قطر دیده نمی‌شود و هر مربی که به این تیم‌ها اضافه میشود سبک و کلیت فوتبال این کشور را دنبال میکنند. الان در بین مربیان داخلی هیچ مربی در سطح کی‌روش نداریم و حتی بستر ساخت مربی را نیز نداریم و مربی را می‌شناسم که تمرینات و سبک بازی‌اش برای 15 سال پیش است و از مربیان موفق لیگ هم است اما حضور این مربی در راس کادر فنی تیم ملی باعث بازگشت به 15 سال پیش میشود.
خدا را شکر که به تیمی مثل ژاپن باختیم که دارای رزومه و کارنامه ی مناسبی در آسیاست اگر به قطر با 3 یا 4 گل میباختیم آبروی فوتبال ایران میرفت و این واقعیت قضیه است و ما هیچ حرکتی برای پیشرفت خودمان نمیکنیم به عنوان مثال من میگویم من پیروز قربانی ام و کاپیتان استقلال بودم و نیازی به دانش فنی ندارم و با همین رزومه میتوانم تیم را هدایت کنم.
در کلاس مربیگری خیلی از دوستان من معتقد بودند با آوردن یک تمرین دهنده میتوانند فشار انتقادات را بخوابانند و حاشیه را جمع میکنیم و همین است که ما به جایی نمیرسیم.
در فوتبال امروز کیفیت فنی حرف اول را میزند و دانش فنی مهمترین عامل پیروزی است؛ قطر با دانش فنی بالا و توانایی فنی اش تمام تیم های بزرگ را شکست داد و قهرمان شد و هیچکس نمیتواند بگوید قطر شانسی برد.
برخی از ورزشکاران به هزینه های زیاد در فوتبال انتقاد کردند آیا این انتقادات منصفانه است؟
فوتبال ایران اگر دنبال مدیریت هزینه نباشد میتواند رشد کند، امروزه فوتبال به یک صنعت تبدیل شده و قابل مقایسه با ورزش های دیگر نیست و انتقاد ورزشکاران دیگر رشته ها یک حرف الکی است موفقیت دیگر ورزش ها حتی اگر در المپیک هم باشد فقط یک روز قابل توجه است اما موفقیت فوتبال تا ماه‌ها روی جامعه اثر دارد، خرج در فوتبال هیچ ارتباطی به بقیه ورزش ها ندارد آن ها اگر میتوانند خودشان حق خودشان را بگیرند فوتبال بعد از سینما هنر هشتم است و سطحش از بقیه ورزش ها جداست و در ایران فقط این انتقادها میشود.
بعضی از افراد حاضر در ورزش هایی که حتی به علت کمبود تماشاگر در حال حذف از المپیک قرار دارند از هزینه در فوتبال انتقاد میکنند که به نظرم خنده دار است شما باید هزینه فوتبال در ایران را با هزینه فوتبال در دیگر کشور ها مقایسه کرد که کشوری مثل قطر یا امارات 100 برابر ما در فوتبال هزینه میکنند.
سرویسی که فوتبال به جامعه میدهد 100 سال دیگر هم ورزش های دیگر نمیتوانند به جامعه بدهند؛ یک تیم متوسط در فوتبال چندین برابر ورزش های دیگر طرفدار دارد و این امور باید در نظر گرفته شود تا برخی با اظهار نظر الکی باعث خنده نشوند.
بهترین گزینه را برای سرمربیگری تیم ملی چه کسی است؟
پیش از انتخاب سرمربی تیم ملی ما باد سبک برای خودمان مشخص کنیم به طور مثال ژاپن و قطر سبک دارند و ما نیز نیاز به سبک داریم اما نه سبک کی روش که سبک دفاعی ای هست و هیچ وقت جام آور نبوده و حتی با تیم قدرتمند رئال مادرید نیز به نتیجه ای نرسید؛ برانکو نیز سبک بازی اش بیشتر قدرتی و بر مبنای پرس از جلو هست که باز هم در رده ی ملی بر خلاف باشگاهی نمیتواند سبک جام آوری باشد.
سبک جام آور یعنی سبک گواردیولا و یا یورگن کلوپ و با این اوصاف به عقیده من سرمربی سابق عربستان سعودی خوان آنتونیو پیتزی با توجه به سبک بازی هجومی و رزومه مناسبش بهترین گزینه برای تیم ملی ایران است.