وعده عجیب ساخت ورزشگاه اختصاصی برای استقلال ابتدا از سوی فعالین مجازی که ماهیت فعالیت آنها مشخص شده، مطرح شد.
موضوعی که خطیر معاون ورزشی باشگاه استقلال با مطرح کردن ارقامی بزرگ و البته صحیح در رد ساخت این ورزشگاه برای باشگاهی مانند استقلال صحبت کرد اما در فاصله کمتر از یک هفته و بعد از برگزاری مجمع باشگاه استقلال، وزیر ورزش و جوانان دوباره به این موضوع اشاره کرد تا حالا ساخت ورزشگاه اختصاصی برای استقلال تبدیل به نقل محافل شود.
امیرحسین فتحی سرپرست باشگاه استقلال در شرایطی که معاون او ساخت ورزشگاه را موضوعی نشدنی دانسته بود، خبر از مطالعات این باشگاه برای ساخت ورزشگاه داد و روز دوشنبه دوباره از این موضوع صحبت کرد و گفت که او البته هرگز حرف عوام فریبانه نمی زند.
سوال کلیدی اما حالا این است که آیا استقلالی ها می توانند یک ورزشگاه بسازند و آن را حفظ کنند و یا جامع تر از این سوال، آیا سرخابی ها می توانند با بودجه نهایت 50 میلیاردی خود که به زحمت هزینه های یک سال را پوشش می دهد، یک ورزشگاه شخصی داشته باشند؟
پاسخ اما کاملا مشخص است؛ ساخت یک ورزشگاه حداقل در کشور ما نزدیک به نیم دهه زمان لازم دارد و قیمتی معادل 50 میلیون دلار و یا 600 میلیارد تومان خواهد داشت. ساخت ورزشگاه البته گام اول تحقق این رویا است و یک ورزشگاه معمولی سالیانه شاید نزدیک به 20 تا 30 میلیارد تومان هزینه نگه داری خواهد داشت.
دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با بودجه کنونی خود به زحمت می توانند از پس هزینه های زمین تمرین خود بر بیایند؛ قرمزها البته ورزشگاه کاظمی را در اختیار دارند که هزینه نگه داری و تجهیز آن را می پردازند و استقلالی ها شاید رقمی دو برابر باشگاه پرسپولیس برای اجاره زمین تمرین، سالن وزنه و استخر پرداخت می کنند و نزدیک به 5 سال است که در کاشت چمن زمین کمپ حجازی با مشکل رو به رو هستند.
مدیران استقلال و البته شخص امیرحسین فتحی که یکی از اهداف خود را ساخت ورزشگاه اختصاصی برای استقلال دانسته بود، می تواند با دوری از افعال پوپولیستی و وعده های دست نیافتنی، کاری مهم برای استقلال بکند؛ ساخت یک زمین تمرین مناسب، مجهز و ماندگار.
موضوعی که قطعا نیاز استقلال است تا آبی پوشان ابتدای هفته در زمین صنایع دفاع، میانه هفته در زمین پژوهشگاه نفت و آخر هفته در زمین دو آزادی تمرین نکنند.
در اختیار داشتن یک ورزشگاه مجهز و به روز حق قطعی و طبیعی باشگاهی مانند استقلال با قدمت طولانی و هواداران پرشمار است اما پذیرش واقعیت های این روز فوتبال ایران که با کمتر از 30 درصد از درآمدهای حقه خود اداره می شود، می تواند به پیشرفت این باشگاه بیشتر از وعده های دست نیافتنی کمک کند.