استقلال این روزها شرایط خوبی ندارد. گزاره‌ای که دیگر تردیدی در آن نیست و به همه اثبات شده است. در روزهای پایانی اردیبهشت ماه، کمتر کسی فکر می کرد آن تیم باصلابت به جایگاهی برسد که حتی ماشین سازی نیز برابر آن نبردی برابر داشته باشد و تقریبا همه تورنمت ها برای آن به پایان برسد.
صحبت کردن درباره اینکه چرا و با چه اتفاقاتی استقلال از مسیر خود دور شد، تکراری شده است و با مرور صحبت های شفر و پیشکسوتان و مدیران استقلال تقریبا می توان به جمع بندی در این باره رسید؛ اما اکنون مهم ترین موضوع ارائه راه حلی برای خروج از این شرایطی است که با توجه به بزرگی استقلال و انتظار هواداران، «بحرانی» نام دارد.
تغییر شفر و یک سرمربی جدید
شاید پر هزینه ترین انتخاب و دم دستی ترین گزینه این موضوع باشد؛ اما تمامی اهل فن می دانند که شرایط استقلال به شکلی نیست که از شفر نا امید شد. شفر استقلال را بدتر از این تحویل گرفت و با بهترین فرم 5 سال اخیر تحویل داد و شک و تردیدی در توانایی های او نیست.
این گزینه را باید از لیست گزینه ها خارج کرد؛ اما قطعا مسیر موفقیت استقلال با شروع اصلاحات ذهنی شفر آغاز می شود. پس باید به فکر گزینه های دیگر باشیم.
تغییرات در کادر فنی؛ جانشین ساناک یا یک جوان ایرانی
استقلال مغز متفکر خود را از دست داده است؛ نفر اول تمرینات، بدنسازی و آنالیز نیست و حالا افراد دیگری در استقلال این کارها را انجام می دهند. شنیده ها حاکی از این است که بعد از جدایی ساناک، شفر به دنبال انتخاب یک دستیار جدید است و تغییرات در کادر فنی قطعی است.
مجتبی جباری اولین گزینه بود که حضور او منتفی شد؛ اما سوال اصلی این است که آیا یک دستیار ایرانی که بیشتر نقش روحی و روانی دارد، می تواند به استقلال کمک کند؟
مجیدی یک گزینه جذاب برای این انتخاب است. گزینه ای که می تواند داخل رختکن را منظم کند و هواداران را به ورزشگاه بکشاند و البته پروژه ساخت یک سرمربی برای آینده را همزمان به پیش ببرد و شاید بهترین انتخاب ترکیب هر دو باشد؛ یک گزینه کاربلد خارجی و یک گزینه جذاب داخلی.
بازیکن خریدن ادامه دارد؟
استقلال برای جانشینی تیام و جپاروف تقریبا ضعیف عمل کرده و انتقادات از گرو و نویمایر در اوج است. این دو بازیکن نیز احتمالا در مسیر خروج هستند و تکلیف آنان در نیم فصل نهایی می شود. با جدایی این دو بازیکن، احتمالا استقلال مجددا دو گزینه خارجی می خرد؛ اما از نظر نگارنده، به جز این دو بازیکن دیگر نیازی به جذب بازیکن جدید نیست.
محسن کریمی، داریوش شجاعیان و مرتضی آقاخان نیم فصل به تیم اضافه می شوند و استقلال همین حالا باید به دنبال خالی کردن لیست خود نیز باشد. ثبات شاید مهم ترین لازمه استقلال در نیم فصل باشد و البته در این میان حضور یک مدافع وسط مقتدر نیز لازم ضروری به نظر می رسد.
تغییرات مدیریتی؛ نیازی نیست!
هیات مدیره استقلال به زودی تغییر می کند و ساختار آن زیر و رو می شود. مدیرعامل و سرپرست باشگاه و معاونت ها نیز به تازگی تغییر کرده اند.
به این ترتیب، دیگر تغییرات در ساختار مدیریتی کمکی به استقلال نمی کند. صحبت در مورد عملکرد امیرحسین فتحی و همکاران او نیز خیلی زود است و باید حداقل یک سال در انتظار تصمیمات آنها باقی ماند.
پس لازم نیست اصلا به این گزینه فکر کنیم و تنها در این میان نیاز به یک حمایت تمام و کمال از سوی وزارت ورزش و بالا بردن سرعت عمل برای انتخاب 3 عضو هیات مدیره در کنار زمانی و فتحی داریم.
نظم و انضباط قربانی می خواهد؟
استقلال در رختکن خود خیلی شرایط خوبی ندارد وشفر باید هر چه سریعتر نظم را برگرداند. موضوع مهمی که در تبریز نیز درباره آن صحبت کرد و مهم ترین برنامه استقلال است. تعداد افراد بی نظم که استقلال را دچار حاشیه کرده اند، بسیار زیادتر از آن است که بخواهیم درباره آن صحبت کنیم و به نظر می رسد شفر برای نشان دادن قدرت خود باید به سراغ قربانی گرفتن برود. البته مشکلات درون رختکن استقلال بسیار بیشتر از چیزی است که فعلا در رسانه ها منتشر شده است و شفر باید هر چه سریعتر به این موضوع ورود کند و با تجربه 50 ساله خود در فوتبال، نظم و انضباط را به رختکن برساند.
بسته پیشنهادی برای فرار استقلال از شرایطی که شایسته آن نیست، تقریبا مشخص است؛ اما اجرایی کردن آن موضوع مهمی است. موضوعی که نیاز به همکاری ویژه فتحی، شفر و کاپیتان های استقلال دارد و باید هر چه سریعتر شاهد اجرای آن باشیم تا استقلال در نیم فصل دوم، لیگ قهرمانان آسیا و شانس جنگیدن برای قهرمانی در لیگ را از دست ندهد. استقلال 57 امتیاز دست نخورده در لیگ برتر دارد و با 15 امتیاز که تا به امروز کسب کرده است، می تواند با کسب 50 یا 45 امتیاز کسب سهمیه و یا حتی عنوان قهرمانی را محقق کند؛ اما باید، باید و باید بدانند که دیگر فرصتی برای از دست رفتن نیست.