زمانی که الحاجی گروی نیجریهای به تیم
فوتبال استقلال پیوست، آبیپوشان دو روز بعد، در هفته سوم لیگ برتر و در
ورزشگاه آزادی به مصاف تراکتورسازی تبریز رفتند. در روزی که 70 هزار نفر در
ورزشگاه حضور داشتند، استقلال در یک بازی یک طرفه 3 بر صفر حریف خود را
شکست داد. گرو با وجود اینکه هیچ آشنایی با بازیکنان و شرایط محیطی فوتبال
ایران نداشت، با اصرار خودش در نیمه دوم وارد زمین شد. او که پیش از ورود
به زمین، از سوی هواداران مورد استقبال قرار گرفته بود، بازی بدی انجام
نداد.
پس از آن بازی، تیره روزیهای
مهاجم 25 ساله استقلال آغاز شد. هواداران استقلال او را با مامه تیام مهاجم
سنگالی مقایسه میکردند، اما گرو حتی نتوانست در حد و اندازه یک بازیکن
متوسط ظاهر شود. او نیاز به زمان داشت تا با تیم و محیط جدیدی که وارد شده،
هماهنگ شود. این مهاجم نیجریهای ظاهراً نمیدانست که فوتبال ایران به
مانند سوئد، جایی که قبلاً در آن بازی میکرد، نیست. اینجا، هواداران
فوتبال دور از منطق، از مهاجمشان گل یا پاس گل میخواهند. عملکرد مهاجم
نیجریه تا حدی پیش رفت که برخی از منتقدان او را به یک کشتیگیر تشبیه
کردند تا فوتبالیست!
فارغ از این موضوعات، گرو در تمرینات استقلال هم شرایط خوبی ندارد. او که
متوجه انتقادهای تند در شبکههای اجتماعی شده است، خیلی سخت توانسته با
بازیکنان هم ارتباط بگیرد. اگر چه، او گفته قصد دارد تمریناتش را بیشتر کند
و تصمیمی برای جدایی ندارد، اما مدیران استقلال چندی پیش تلویحاً اعلام
کردند که تا نیمفصل منتظر او خواهند ماند. گرو روزهای سختی را پشت سر
میگذارد و شاید به گفته بیژن طاهری با زدن یک گل از زیر این فشارها خارج
شود، اما فعلاً نه خبری از گل هست و نه کاهش فشار. در حال حاضر دو راه پیش
روی گرو مانده است، اینکه بماند و بجنگد یا اینکه با فوتبال ایران خداحافظی
کند.