انتخاب کمک مربی در استقلال از زمان حضور
علیرضا منصوریان که سکان هدایت آبی‌ها را بر عهده داشت چندان جدی گرفته
نشده است. هیچ یک از کمک‌های منصوریان امیدی برای آینده سرمربیگری استقلال
در دل‌ها ایجاد نمی‌کردند. حتی خود منصوریان آنقدر باتجربه نبود که سرمربی
استقلال باشد و باید به‌عنوان دستیار زمانی را در استقلال سپری می‌کرد.
اشتباه استراتژیکی که حالا به زمان مربیگری
وینفرد شفر هم کشیده شده و این مربی هم یا به خواست خود و یا به دلیل
مخالفت‌های باشگاه نتوانسته افراد با استعداد و آینده‌داری را در کنار خود
بگمارد که در آینده به سرمربی‌های این تیم بدل شوند. بیژن طاهری هر قدر هم
که مربی سالم و فعالی باشد اما چهره کاریزماتیکی نیست که بتواند بار سنگین
سرمربیگری در استقلال آینده را به دوش بکشد.
البته انتظار به چنین
انتخاب‌هایی صرفا به جهت سرمربی شدن آن شخص در آینده نیست و چنین دیدگاهی
نمی‌تواند درست تلقی شود اما همین قدر که دستیاران در حد و اندازه نام
استقلال باشند و بتوانند باری از روی دوش سرمربی‌ها بردارند نیز در حد نیاز
کفایت می‌کند که در سال‌های اخیر به این رویه هیچ توجهی نشده و افراد درجه
سه و گاها بی‌استعداد در کنار سرمربی استقلال گمارده شده‌اند.
سرمربی‌های استقلال از دیرباز تاکنون همواره کوشیده‌اند افرادی را تحت
عنوان کمک اول یا دستیار در کادر خود بگنجانند که از لحاظ انگیزشی و
استعداد مردان آینده‌داری بودند.
در تاریخ باشگاه استقلال بسیاری از
همین کمک‌ها با حرکت در مسیر درست خود به سرمربی‌های بزرگی برای این
باشگاه بدل شده‌اند. در حقیقت اگر انتخاب کمک مربی در استقلال اصولی و بر
اساس شایسته سالاری انجام شود، این انتخاب می‌تواند منشا خدمات بسیاری در
این باشگاه باشد و حتی کار مدیران را برای انتخاب سرمربی‌های آینده
آسوده‌تر کند.
اگر به گذشته برگردیم به نتایج مهمی در این راستا
می‌رسیم. منصور پورحیدری یکی از مفاخر فوتبال ایران و باشگاه استقلال زمانی
توانست به‌عنوان سرمربی سکان هدایت استقلال را بر عهده بگیرد و حتی با این
تیم به قهرمانی آسیا نیز دست یابد که سال‌ها در قامت کمک مربی با رایکوف
همکاری کرد. پورحیدری بعد‌ها بدل شد به بهترین مربی تاریخ باشگاه استقلال.
ناصر حجازی نیز در زمانی کوتاه با منصور پورحیدری همکاری می‌کرد و به او در
راه سرمربیگری استقلال یاری می‌رساند.
حجازی نیز بعد از طی این
دوران سرمربی بزرگ و محبوبی شد. پرویز مظلومی هم در این قاب قرار می‌گیرد.
مردی که سال‌ها در کنار منصورپورحیدری فعالیت کرد و بعد‌ها بدل شد به یکی
از مربیان قابل اتکا و مهم در باشگاه استقلال. امیر قلعه‌نویی هم در همین
راه بود. او کمک ناصر حجازی بود و به واسطه استعداد و جنمی که در این حوزه
داشت قهرمانی‌های زیادی را برای استقلال به ارمغان آورد. از صمد مرفاوی هم
نباید غافل شد.
مربی آرام و بی‌حاشیه‌ای که سال‌های بسیاری در کنار
امیر قلعه‌نویی فعالیت کرد. مرفاوی نیز دو فصل سابقه سرمربیگری در استقلال
را دارد. او در دیگر تیم‌ها نیز سرمربی بود. این نام‌ها سال‌ها در استقلال
منشا خدمات بودند و توانستند از فضایی که برای حضور در نیمکت برای‌شان
ایجاد می‌شود نهایت بهره را ببرند. مردان بزرگی که خود زیر نظر مردان
بزرگ‌تر فعالیت کردند.
نام‌های دیگری هم در استقلال دیده شدند که
اسامی کوچکی نبودند. یورگن گده، میشائیل هنکه و اریش روته‌مولر؛ همگی مولد
فوتبال آلمان بودند که در بازه‌ای چشمگیر به‌عنوان کمک مربی در استقلال
فعالیت کردند. مجید صالح را هم باید در این دایره قرار داد. او هم مربی
کوچکی نبود که زمانی در کنار امیر قلعه‌نویی به‌عنوان کمک اول همکاری کرد.
نام‌ها را که مرور می‌کنیم بر این نتیجه مهر تایید می‌زنیم که باشگاه
استقلال همواره در انتخاب دستیاران سرمربی خود حساس و سختگیر بوده و البته
خود این انتخاب‌ها نیز توانسته‌اند از فضای کاری که برای‌شان ایجاد شده
نهایت بهره را ببرند و به مربیان بزرگی بدل گردند. البته در این میان
استثنا‌هایی هم بوده اما در حد اندک و بسیار ناچیز که نتوانستند از این
موقعیت بهره بگیرند.
حال نکته جای دیگری است. باشگاه استقلال در این
برهه که ماه‌ها از شروع لیگ گذشته تازه به دنبال استخدام کمکی برای وینفرد
شفر افتاده است. درست یا غلط این ماجرا ما را دوباره متوجه تاخیر و نوعی
بی‌تفاوتی تصمیم گیران باشگاه به این مقوله مهم می‌کند.
پرسش این
است که چرا باشگاه استقلال بعد از گذشت ماه‌ها از شروع فصل تازه به دنبال
انتخاب کمک برای شفر افتاده و آیا این انتخاب می‌تواند در چنین برهه‌ای
برای استقلال مفید باشد؟
اگر نام گزینه باشگاه استقلال جباری است
یقینا این گزینه نمی‌تواند در این فصل کمک قابل توجهی برای سرمربی استقلال
باشد، به این دلیل که جباری اساسا تجربه مربیگری در استقلال را نداشته و
خود برای کسب آموزش قدم به این کارزار گذاشته است.
به هرحال در
استقلال که در 9 ماه 30 بازی در لیگ و لااقل 10 بازی در جام حذفی و لیگ
قهرمانان آسیا پیش رو دارد نیاز است کادری مجرب مسوولیت فنی تیم را به عهده
بگیرد و دشوار است که وینفرد شفر به تنهایی بتواند از پس پستی بلندی
بازی‌های پیش رو سربلند بیرون آید.
شفر با کمک‌های فکری پسرش شاید
بخشی از مشکلات راهبردی خود در فوتبال ایران را کاهش دهد اما نمی‌تواند یک
تنه از پس تمام ریزه کاری‌های استقلال برآید. حال اگر برانکو یک تنه در
پرسپولیس به موفقیت می‌رسد به دلیل سال‌های بسیار مربیگری در فوتبال ایران
است.