تصور کنید قرارداد یولن لوپتگی با تیم فوتبال رئال مادرید رسانه ای نمی شد و این مربی با تیم آماده لاروخا در جام جهانی پا به میدان می گذاشت ولی این اتفاق رخ نداد و تیمی که مطابق ادعای بسیاری از کارشناسان فوتبال دنیا می توانست یکی از مدعیان قهرمانی در روسیه باشد، پس از تساوی 120 دقیقه ای مقابل میزبان خیلی زود از بزرگترین رویداد جهان کنار گذاشته شد.
همین اتفاق برای تمامی هواداران فوتبال به غیر از مادریدهای و به خصوص روزنامه نگاران در اسپانیا کافی بود تا بار دیگر سیاست های پرز را زیر سوال ببرند و از همان زمان که لوپتگی دو روز پیش از شروع جام جهانی از کار خود کنار گذاشته شد، فشارها آغاز شد و با نمایش های ضعیف لاروخا در روسیه تشدید شد.
با این حال لوپتگی به این دل خوش بود که پس از پشت سر گذاشتن دوران پرفشار در جام جهانی با رئال به آرامش و ساحل امن می رسد ولی اینجا رئال مادرید است و حق باختن و اشتباه وجود ندارد؛ که اگر داشت زیدان علیرغم کسب 2 عنوان قهرمانی پیاپی در چمپیونزلیگ و همینطور یک قهرمانی لیگ، فصل گذشته در میانه های راه تحت فشار قرار نمی گرفت تا همانجا تصمیم به ترک باشگاه در پایان فصل بگیرد.
رئال فصل را با لوپتگی خوب شروع کرد ولی انگار پیروزی آسان برابر رم و پیروزی خفیف برابر اسپانیول پایان ماه عسل کوتاه مدت لوپتگی در مادرید بود. شکست سنگین برابر سویا، تساوی بی روح در دربی، شکست تلخ در روسیه و در نهایت ضربه مهلک سانچز در دقیقه 95 دیدار برابر آلاوز یعنی روزهای سخت‌تر و دشوارتر پس از جام جهانی روسیه برای لوپتگی فرا رسیده اند.
پس از شکست در روسیه موج انتقادات شدیدی نسبت به تصمیمات لوپتگی در رسانه های اسپانیایی منتشر شد و حالا با ثبت سومین شکست طی چهار دیدار اخیر همه چیز برای حمله به عامل اصلی ناکامی اسپانیا در روسیه و حال و روز بد این روزهای رئال فراهم است؛ فشاری که مربیان کمی هستند که بتوانند جان سالم از آن به در ببرند.