زمانی که هادی عقیلی اردوی تیم ملی را ترک کرد و پیامد آن سید مهدی رحمتی نیز با انتشار نامه‌ای غزل خداحافظی از تیم ملی را خواند، کمتر کسی فکرش را می‌کرد که کارلوس کیروش بیش از ۵ سال روی اصول خودش پافشاری کرده و این دو که از ستون های تیم ملی بودند دیگر رنگ پیراهن ملی را هم نبینند.
اما سرمربی پرتغالی تیم ملی نه ندامت‌نامه‌های آنها را پذیرفت و نه پادرمیانی‌ها را. تو گویی که کیروش منتظر کنار گذاشتن این دو از تیم ملی بود و دنبال بهانه می گشت و این بهانه را این دو بازیکن خودشان به او دادند.
رحمتی می‌توانست در دو جام جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ سنگربان تیم ملی ایران باشد اگر با انتشار نامه‌ای از تیم ملی خداحافظی نمی‌کرد. رحمتی وقتی نامه خداحافظی‌اش را می‌نوشت قطعا در مخیله‌اش هم نمی‌گنجید که اولا تا زمان حضور کیروش در ایران او دیگر رنگ پیراهن ملی را هم نبیند و دوما مدت زمان حضور کیروش در ایران تا این میزان طولانی باشد. از حضور کیروش در ایران ۷ سال می‌گذرد و باتوجه به نتایجی که تیم ملی در جام جهانی گرفت و اقبال عمومی که نسبت تمدید قرارداد وی صورت گرفته بعید است از این به بعد هم کیروش سرمربی تیم ملی ایران نباشد.
سردار آزمون مهاجم جوان تیم ملی ایران به واسطه عملکردش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه مورد هجمه انتقادات تند عده‌ای از هموطنان در فضای مجازی قرار گرفت و این انتقادات به قدری عرصه را به وی تنگ کرد که در یک تصمیم احساسی با صدور یک پیام در فضای مجازی از تیم ملی خداحافظی کرد.
عمل سردار بی شباهت به رفتار چند سال قبل رحمتی و عقیلی نبود. سردار یکی دو روز بعد از خداحافظی از تیم ملی در مراسمی که جهت استقبال از او در استان گلستان ترتیب داده بود تلویحا خداحافظی‌اش را پس گرفت و ابراز امیدواری کرد که باز هم بتواند برای تیم ملی گلزنی کند.
حال باید دید در صورتی که کی روش همچنان سرمربی تیم ملی ایران بماند آیا رفتاری که از او در قبال رحمتی و عقیلی سر زد در قبال آزمون هم سر خواهد زد یا خیر و آیا جام جهانی روسیه آخرین حضور آزمون در تیم ملی ایران است یا این بار کی روش کوتاه آمده و باز هم از وجود آزمون استفاده خواهد کرد.