می‌‌گویند قسمت هرچه باشد همان می‌شود و وقتی خدا برای کسی بخواهد هیچ چیز جلودارش نخواهد بود تا آن اتفاق خوب رخ دهد. این قانون طبیعت است که تلاش‌ها به نتیجه می‌رسد و مزد صبر و زحماتت را در نهایی می‌گیری که اگر غیر از این باشد باید به عدالت جهان شک کرد.<br> <br> صحبت از امید ابراهیمی است. هافبک دفاعی استقلال و تیم ملی که 8 سال قبل در شهرداری بندرعباس به دور از دیده شدن و شهرت استعدادش را به نمایش می‌گذاشت و روزی امیر قلعه‌نویی که در سپاهان به دنبال یک جانشین برای شاهین خیری می‌گشت دست روی او گذاشت به لیگ برتر آوردش تا شروعی بر دنیای پر رمز و راز این روزهای ستاره تیم ملی باشد.<br> <br> امید خوب بود، خیلی خوب و روز به روز بهتر از قبل ظاهر شد، با آمدن به استقلال روند رو به رشد خود را حفظ کرد و تبدیل به بهترین هافبک دفاعی ایران شد تا پس از گذشت 8 سال از آن روز تبدیل به ستاره تیم ملی در جام جهانی شود، یک تنه میان لژیونرهای کی‌روش چشم‌نواز شود و خط میانی قهرمان قاره آفریقا را در بزرگترین تورنمنت فوتبال دنیا زمین‌گیر کند.<br> <br> قصه امید ابراهیمی نه در طول این 8 سال و قدم به قدم، که در چند ماه اخیر و فرصت اندک باقیمانده برای سفر به روسیه رقم خورد. جایی که امید فصل را با مصدومیت شدید شروع کرد و با مصدومیت شدید هم به پایان برد و حتی نتوانست شفر را در دیدار پایانی فصل برابر ذوب‌آهن در رقابت‌های آسیایی همراهی کند و حضورش در روسیه هم به اما و اگر بیافتد. ظاهراً خیلی فرقی هم نمی‌کرد چرا که ابراهیمی اگر دعوت هم می‌شد جایی برایش بین علی کریمی و سعید عزت‌اللهی و احسان حاج‌صفی در ترکیب اصلی پیدا نمی‌شد ولی...<br> <br> امید دوید و تلاش کرد تا به روسیه برسد و در این میان محرومیت سعید و مصدومیت کریمی و نیاز به انتقال احسان به دفاع چپ جا را برای ابراهیمی باز کرد. بازیکنی که در ترکیب‌های احتمالی رسانه‌ها برای بازی با مراکش هم جایی نداشت ولی ظاهراً کی‌روش در دقیقه 90 تصمیم گرفت او را به بازی بگیرد.<br> <br> قطعات پازل برای امید جوری چیده شد تا باشد و بدرخشد. او در روزی که خیلی از بازیکنان کی‌روش در حد و اندازه‌شان نبودند بدون شک ستاره درخشان میانه میدان بود و مصدومیت و خروجش از زمین ریتم بازی ایران را از شکل انداخت دوباره به مراکش اجازه عرض اندام داد.<br> <br> مصدومیت امید که به واسطه آن از زمین بیرون رفت نگرانی اصلی ایران و ایرانی‌ها برای دو دیدار باقی مانده است. اگر فکر میکنیم اندک شانسی برای صعود داریم و اندک توانی برای مقاومت جلوی غول‌های اسپانیا و پرتغال، حتما ایران به ستاره خودش در بازی با مراکش نیاز دارد. برای امیدی که امید تیم ماست...