وینفرد شفر در هر بازی با شال آبی رنگ
خود در زمین بازی حاضر می شود و آن را بلند می کند و به سمت هواداران می
رود تا به این شکل به ابراز احساسات آنها پاسخ بدهد.
شفر در تمام بازی ها بخشی مهمی از انرژی خود را صرف فریاد بر سر داور چهارم
می کند که البته این بیشتر از اعتراض شبیه به یک سیاست است تا داور بازی
متوجه سوت هایی که علیه تیمش می زند باشد.
شفر بعد از هر گل ترجیح می دهد شادی خود را با ساناک و بیژن طاهری دو
دستیار خود تقسیم کند و البته در پایان بازی هم رهبر شادی ایسلندی
بازیکنانش است.
شفر در هر بازی معمولا رفتارهای ثابتی دارد اما همچنان برای هواداران
استقلال جذابیت دارد و آنها خوشحال هستند سرمربی تیم شان پا به پای
بازیکنان برای موفقیت تیمش انرژی می گذارد.