ابراهیمی بعد از حضور شفر، خودش را در
میانه زمین پیدا کرد. تا پیش از این، انگار او گُم بود. در دوران منصوریان و
به خاطر شرح وظایف سنگین، انگار ابراهیمی گیج شده بود. منصوریان طوری
ارنج می‌چید و سیستم انتخاب می‌کرد که ابراهیمی باید علاوه بر میانه میدان،
درگیر کمک به مدافعان میانی و کناری شود. در چشم به هم زدنی، او جایگاه
خود را در بین هواداران هم از دست داد و رسانه‌ها هم به انتقاد از عملکردش
پرداختند. با حضور شفر اما، رفته‌رفته همه چیز عوض شد. امید کم‌کم به اوج
برگشت و در چشم به‌هم‌زدنی شد همان بازیکنی که همه توقع داشتند. او حالا
یکی از کلیدی‌ترین بازیکنان استقلال به حساب می‌‌آید. او در برنامه ۹۰ هم
توانست با رأی مردم عنوان بهترین بازیکن سال را مال خود کند.
امید بعد از این اتفاق حرف‌های جالبی
داشت. وقتی از او سؤال می‌کنیم از نظر تو بهترین بازیکن سال کیست؟ لبخندی
می‌زند و می‌گوید: «راستش از نظر من بهترین بازیکن سال، هواداران استقلال
هستند. البته انتخاب بهترین بازیکن سال واقعاً سخت است. همه در جایگاهی که
داشتند، تلاش خود را کردند. قطعاً جای بازیکنان دیگری هم در نظرسنجی خالی
بود. از نظر من همه در نظرسنجی برنده شدند. تک‌تک بازیکنانی که نام‌شان در
نظرسنجی بود برای تیم‌های خود عالی کار کردند. من هم تلاش کردم در استقلال
بهترین عملکرد را داشته باشم.» هافبک دفاعی آبی‌ها مکثی میکند و ادامه
می‌دهد: «با رأی مردم و هواداران، فقط مسئولیتم سنگین‌تر شد. باید از الان
به بعد بهتر و بهتر باشم.»
شماره ۶ استقلال حرف‌های خود را این‌طور
تمام میکند: «در نظرسنجی همه بازیکنان شایستگی این را داشتند که بهترین
بازیکن سال شوند. تک‌تک بازیکنانی هم که در نظرسنجی ۹۰ حضور داشتند، بزرگ
بودند. واقعاً برای خود من رأی دادن سخت بود چون از نظر من همه‌شان بهترین
بودند. واقعاً برایم فرقی نداشت اول شوم یا آخر. همین که اسمم بین
کاندیداها بود، برایم کافی بود ولی طرفداران لطف داشتند و من را انتخاب
کردند.»