مسعود معینی رییس آکادمی فوتبال استقلال تهران، باخت این تیم در امارات را به سیاست‌های شخصی واعظ آشتیانی مدیرعامل باشگاه پرسابقه تهرانی ارتباط می‌دهد و می‌گوید:«سیاست‌های واعظ بر این بود که تیم در مرحله بعدی با الشباب عربستان بازی کند. ما ایرانی‌ها به مسایل خاصی اعتقاد داریم و معتقدیم زیارت خانه خدا، این انرژی و توان را به بازیکنان می‌دهد که مقابل تیم عربستانی موفق شوند.»
البته هنوز هیچ خبری مبنی بر اینکه آیا مدیرعامل استقلال این قول را تایید کرده یا نه، به گوشمان نرسیده است، اما اگر بنا را بر آن بگذاریم که مسعود معینی در روایت و رسانه‌ای کردن این وجه از سیاست‌های واعظ صادق بوده، متاسفانه باید اذعان کنیم که عملکرد مدیران استقلال تهران واقعا غیرحرفه‌ای است!
استقلال تهران که در فاصله یک بازی مانده به پایان مرحله گروهی جام قهرمانان آسیا، جشن صعود به مرحله بعدی را برگزار کرده و بعد از مسجل شدن صعودش به مرحله حذفی به میهمانی الجزیره امارات رفته بود، می‌دانست که در صورت پیروز شدن به تیم ته جدولی و از پیش حذف شده الجزیره، عنوان سرگروهی را از آن خود خواهد کرد و به این ترتیب در بازی تک حذفی مرحله بعد، از شانس میزبانی برخوردار خواهد شد، اما آنچه در عمل رخ داد، شکست آبی‌ها در برابر تیم ناامید اماراتی بود. شکستی که استقلال را به رتبه دوم جدول تنزل داد تا آنها بالاجبار در دیدار بعدی میهمان الشباب عربستان شوند! مطرح شدن تئوری فرمایشی و عمدی بودن این شکست – حتی اگر به نیت متعالی سفر به خانه خدا انجام شده باشد! – در واقع به معنای زیر پا گذاشته شدن همان چیزی است که واعظ آشتیانی آن را فوتبال پاک می‌نامد و به شدت حمایتش می‌کند! اگر مدیرعامل استقلال بر این باور است که سفر به خانه خدا یا هر سفر زیارتی دیگر، می‌تواند در بالا رفتن سطح روحی بازیکنان این تیم تاثیر زیادی داشته باشد، بهتر است به جای دستکاری در نتایج فوتبالی – آن هم به ضرر تیم! – بخشی از بودجه باشگاه را به این سفر اختصاص دهد. مخصوصا آنکه همه بازیکنان این تیم – با توجه به ارقامی که هر ساله دریافت می‌کنند – واجب الحج هستند و اگر چند تومانی هم برای این سفر خرج کنند (در کنار تمام خرج‌های دیگرشان!) به جایی برنمی‌خورد!
مدیران باشگاه پرهوادار استقلال (که با استفاده از تماشاگران بسیارش می‌تواند برای هر حریفی جهنم درست کند!) بر چه اساسی می‌پندارند که بازی در خانه حریف برایشان بهتر است؟ جالب است که همه تیم‌ها و باشگاه‌های کم‌هوادار و کم تماشاگر، از هزار و یک ترفند و راهکار برای به ورزشگاه کشاندن مردم استفاده می‌کنند، اما استقلال تهران سیاست‌‌هایی را در پیش می‌گیرد که با اجرایی شد‌نشان، نه تنها نیروی بزرگ هوادارانش را از دست می‌دهد که حتی مجبور می‌شود در برابر طرفداران تیم حریف به میدان برود! آیا این امر از لحاظ فوتبالی و فنی به نفع آبی‌هاست؟!
مگر سیاست‌های مدیرعامل یک باشگاه ورزشی نباید در راستای نفع فنی آن تیم باشد؟ مطرح شدن بحث‌های اعتقادی در ورزش حرفه‌ای، به همان اندازه که می‌تواند روحیه‌بخش و مفید باشد، خطرناک نیز محسوب شود. از آنجا که مدیرعامل استقلال تهران زیارت خانه خدا را عامل موفقیت این تیم می‌داند، لابد اگر – خدای ناکرده – آبی‌پوشان در جده شکست بخورند، علت این باخت را باید در نحوه زیارت بازیکنان و میزان خلوص آنها در این سفر «معنوی – ورزشی» جست‌وجو کرد. از طرفی از آنجا که حریف نیز تیمی مسلمان است و از قضا از دیار نزول وحی سربلند کرده، آیا می‌توانیم مطمئن باشیم که امدادهای الهی فقط نصیب ما شود و حریف در این میانه بی‌بهره بماند؟!!