نیم فصل دوم را باید نیم فصل سخت تری نسبت به نیم فصل اول برای استقلالیها به حساب آورد.
آبی پوشان در حالی نیم فصل نخست را پشت سر
گذاشتند که تنها ۴ بار برای انجام بازی ناچار به خروج از تهران شدند.
آبیها ابتدا در هفته نخست در آبادان به میدان رفتند، سپس هفته ششم در جم
بازی کردند که این دومین خروج این تیم از تهران بود. سومین باری که آبی ها
از تهران خارج شدند به هفته هشتم و حضور این تیم در شهر رشت باز می گشت و
آخرین بار هم آبی پوشان در هفته دوازدهم برای دیدار با سیاه جامگان تهران
را ترک کردند.
این تیم مقابل استقلال خوزستان،
تراکتورسازی، سایپا، پدیده، ذوب آهن، فولاد، پرسپولیس، نفت تهران، گسترش
فولاد تبریز، پیکان و سپاهان در تهران بازی کرد.
شرایط برای استقلالیها از این حیث در نیم
فصل دوم قدری سختتر است. شاگردان وینفرد شفر که در نیم فصل اول تنها ۴
بازی خارج از تهران داشتند، در نیم فصل دوم باید ۷ بار برای بازی از تهران
خارج شوند. آنها ناچارند با استقلال خوزستان در هفته هفدهم، تراکتورسازی در
هفته هجدهم، پدیده در هفته بیستم، ذوب آهن در هفته بیست و دوم، فولاد در
هفته بیست و چهارم، گسترش در هفته بیست و هشتم و سپاهان در هفته سیام خارج
از تهران دیدار کنند.
آبی پوشان از ۴ باری که در نیم فصل نخست
خارج از تهران به میدان رفتند ۲ بازی با هدایت منصوریان مقابل صنعت نفت
آبادان و پارس جنوبی بود که هر دو بازی با شکست همراه بود. آنها یکبار هم
با سرمربی موقتشان یعنی میک مک درموت در رشت به میدان رفتند که توانستند
میزبان خود سپیدرود را شکست دهند تا درموت تنها مربی استقلال باشد که خارج
از تهران پیروز شده است. سهم وینفرد شفر هم از بازیهای خارجی نیم فصل نخست
آبی پوشان یک بازی بود و استقلالیها در آن بازی مقابل سیاه جامگان بدون
گل متوقف شدند.