استعفای علی اکبرطاهری یک موضوع است و
اینکه چه کسی جانشین او خواهد شد یک موضوع دیگر. چند ساعتی بیشتر از انتشار
خبر استعفای علی اکبر طاهری نمی گذرد استعفایی که گفته می شود حتی با
مخالفت وزیرورزش و جوانان مواجه شده اما طاهری مدتها است درگیر پیگیری های
سازمان بازرسی و مساله جلوگیری از به کارگیری مجدد بازنشسته ها است و این
موضوع باعث شد تا او اینبار به طور قطعی تصمیم به استعفا بگیرد. البته
مشکلات مالی باشگاه و دشواری های حل مسایل مربوط به طلبکاران و اخذ مجوز
حرفه ای نیز می تواند چالش هایی باشند که طاهری را برای استعفا مجاب کرده
اند.
صندلی مدیریت پرسپولیس بدون گزینه
اما با رفتن طاهری فعلا امور قرار است به دست حمیدرضا گرشاسبی عضو هیات
مدیره و یکی از مردان با تجربه در مدیریت اجرایی ورزش برسد؛ اما این موضوع
همانطور که گفته شد موقت است و پرسپولیس برای جانشینی طاهری باید دنبال یک
گزینه مناسب بگردد. اما کدام گزینه؟ این سوال مهمی است که امروز و در این
زمانه پاسخ دادن به آن دشوار است. در میان اعضای هیات مدیره پرسپولیس شاید
حمیدرضا گرشاسبی به خاطر تجربه کار اجرایی اش در ورزش اصلی ترین گزینه باشد
اما اینکه آیا او بهترین گزینه هم هست مشخص نیست. مدیریت باشگاه پرسپولیس
مثل هیات مدیره این باشگاه نیست چرا که مدیرعامل همیشه در معرض دید و
زیرذره بین رسانه ها و عموم قرار دارد و پذیرش این پست از طرف گرشاسبی کمی
ریسک به حساب می آید. درواقع علی اکبر طاهری از معدود مدیرعاملان پرسپولیس
است که در عین گمنامی مدیرعامل این تیم شد و البته به مرور زمان با گذر از
پروسه آزمون و خطا و صدالبته به دلیل نتایج خوب این تیم توانست در این پست
جا بیفتد. پروسه ای که هر چند زمان برد اما اتفاق افتاد و همه توانستند
طاهری را به عنوان مدیرعامل پرسپولیس و با توجه به خصوصیات مدیریتی اش
بپذیرند. اما حالا که عصر طاهری در پرسپولیس انگار پایان یافته مساله اصلی
جانشینی است که بتواند این تیم را که در یک زمان سه ساله از بدترین شرایط
به اوج رسیده را در این شرایط حفظ و آن را به شرایط بهتری ببرد. اما بازهم
سوال این جا است چه کسی گزینه مناسبی برای جانشینی طاهری است؟
تکراری یا جدید؟فوتبالی یا غیر فوتبالی؟
آیا مدیرعامل پرسپولیس باید از میان مدیران قدیمی انتخاب شوند یا باید چهره
ای تازه روی این صندلی مهم بنشیند؟ آیا مدیرعامل بعدی پرسپولیس باید
فوتبالی باشد یا نه یک مدیر غیرفوتبالی در این شرایط بهتراست؟ درواقع نمی
توان حکمی صادر کرد چرا که مدیریت در فوتبال ایران برابر با شخصیت و روحیات
هر شخص متغیر است. در واقع در فوتبال ایران این اشخاص هستند که سبک
مدیریتی را تعیین می کنند و نه باشگاه ها. با این وصف پس از صحبت از شخصی
که می خواهد این سکان را به عهده بگیرند شاید درست ترین کار باشد. نگاهی به
مدیرعاملان پرسپولیس در سال های قبل اما بیانگر این حقیقت است که شاید
پرسپولیس برای انتخاب مدیرعامل جدید خیلی به گذشته نگاه نکند. محمدحسین
نژاد فلاح، علیرضا رحیمی، حبیب کاشانی، محمدرویانیان، عباس و محمدحسن
انصاری فر، اکبر غمخوار، امیر عابدینی و... مدیران پرسپولیس در سال ها و
دهه های قبلی بودند و بعید به نظر می رسد که رویکرد وزارت ورزش و دولت
استفاده از این مدیران باشد همانطور که در استقلال مدیران قدیمی با وجود
تلاش های زیاد رسانه ای و لابی نتوانستند به مدیریت این باشگاه برسند بعید
است رویکرد وزارت ورزش و این دولت برای پرسپولیس استفاده از مدیرانی باشد
که قبلا کار کرده و امتحان پس داده اند. درواقع بخشی از مشکلات مالی امروز
پرسپولیس به خاطر انباشت بدهی هایی است که توسط مدیران قبلی به وجود آمده
است.
نوبت به دادکان می رسد؟
محمددادکان در این سال ها همیشه یکی از بهترین گزینه ها برای مدیریت
پرسپولیس ، ریاست فدراسیون و حتی وزارت ورزش بوده است. شخصی که حمایت بالای
جامعه ورزش ایران را نیز همراه خود خواهد داشت. وقتی صحبت از مدیرعاملی
پرسپولیس می شود ناخودآگاه همیشه نام محمد دادکان به ذهن آمده و مطرح می
شود. او چند روز قبل از ریاست مدیرکل تربیت بدنی دانشگاه آزاد استعفا داد و
این خبر خوبی برای پرسپولیسی ها است چرا که بازیکن سابق این تیم با تجربه
مدیریت در ورزش و ریاست فدراسیون فوتبال می تواند یک گزینه قابل تامل برای
مدیریت این باشگاه باشد. اما اگر دادکان بازهم بنابه دلایلی که تا امروز
مانع از حضور مجدد او در فوتبال شده نتواند به مدیریت پرسپولیس برسد آن وقت
می توان گفت سبد وزارت ورزش برای جانشینی طاهری خالی است.