چرا در اکثر همه پرسی های نیمه رسمی و خودمانی نصف بیشتر ناظران معتقدند
که شفر کار بسیار سختی را پیش رو دارد.این برای نخستین بار طی یکی دو دهه
اخیر است که استقلال در میانه فصل سرمربی بومی اش را اخراج کرده و به سراغ
یک گزینه خارجی رفته است. موضوع التهاب آور برای هواداران آبی این است که
این گزینه خارجی هیچ سابقه ای در فوتبال ایران ندارد و اساسا با فرهنگ ما
غریب است.
اما برخلاف آبی ها، پرسپولیس چندین بار چنین وضعیتی را تجربه کردند و
تنها در یک مورد نادر موفق به کسب قهرمانی شدند. مربیانی مثل راینر سوبل،
مصطفی دنیزلی، کرانچار و مانوئل ژوزه از ابتدای لیگ کارشان را با پرسپولیس
آغاز کردند که هیچکدام موفق به صید هیچ جامی نشدند. در این سیاهه فقط مصطفی
دنیزلی در لیگ ششم فوتبال زیبایی را به هواداران تیمش هدیه داد با این
وجود پرسپولیس در سال 1385 نه فاتج لیگ ششم شد و نه خبری از جام حذفی بود.
دنیزلی در هر دو برهه به سپاهان خورد و یک بار در فینال و دیگری در نیمه
نهایی مغلوب آن روز تیم عزیز دردانه فوتبال ایران شد.
اما مربیان داخلی و خارجی که از وسط لیگ به پرسپولیس آمدند وضعیت بهتری
ندارند. در این این لیست آریهان، وینگادا و دنیزلی و برانکو به چشم می
خوردند. ناکامی مطلق برای همه آنها حاصل شد.البته برانکو تنها 6 هفته آخر
لیگ پانزدهم سکان هدایت را در دست داشت و طبیعتا جامی نمانده بود که بخواهد
صیدش کند. در تاریخ لیگ برتر تنها و تنها یک گزینه خارجی بوده که از میانه
راه به تیمی اضافه شده و موفق شده آن تیم را قهرمان کند؛ کرانچار و
سپاهان.
اگر از لیگ برتر هم به پایین تر برویم فقط یک نمونه در سال 1374 است که
چشم مان به استانکو می خورد که از وسط راه جانشین یورگن گده شد و در صورتی
که تیم بهمن با فیروز کریمی حدود 10 امتیاز از پرسپولیس بیشتر داشت در
نهایت استانکو موفق شد آنها را بگیرد و با پرسپولیس قهرمان آن دوره لیگ
آزادگان شود.
از این رو بهتر است هواداران استقلال با عینک منطق و واقعیت پیش بروند.
این تیم از حیث مهره و بازیکن مشکل ندارد اما معضل بزرگ جای دیگر
است.برخلاف برانکو که پیش از این 6 سال سابقه زندگی در تهران را داشت و به
خوبی فرهنگ ما را می شناخت، شفر آلمانی به هیچ وجه به زیر و بم های زندگی
ایرانی آشنا نیست. زلاتکو کرانچار بعدها در مصاحبه ای اعتراف کرد در برهه
دوم که به فوتبال ایران آمد و موفق شد با سپاهان قهرمان شود، تجربه بار اول
را به کار بست. او می گوید اگر در مرتبه اول که سرمربی پرسپولیس شدم،
تجربه الان را داشتم قطعا نتایج بهتری می گرفتم و دست کم می دانستم چگونه
رفتار کنم که در وسط لیگ جایم را مربی دیگری نگیرد.
هنوز در ابتدای لیگ هفدهم هستیم و با توجه به اتفاقات اخیر برای
پرسپولیس و محرمیت 4 ماهه بهترین بازیکنش، شاید برانکو هم امتیازات فراوانی
را از دست بدهد از این رو به هیچ وجه زمان برای شفر و آبی ها به پایان
نرسیده، اما بهتر است هواداران استقلال به همین زودی منتظر نتیجه از مربی
خارجی نباشند.
مربی خارجی گزینه زمان بری است. آنچه برانکو داشت و به کمکش در پرسپولیس
سقوط کرده آمد را شفر در جیب ندارد. برانکو 2 سال مربی تیم ملی بود و 4
سال سرمربی آن. از تمام زوایای فرهنگی و روحی ما ایرانی ها با خبر بود.
فضای رسانه ما را می شناخت.می دانست برخلاف اروپا، فوتبالیست ایرانی شاید
خیلی از مسائل را در سن 25 سالگی به خوبی یاد نگرفته باشد از این رو برانکو
می داند چگونه با او برخورد کند و از آن بازیکن بهتری بسازد.
از این رو اگر شفر در لیگ جاری هم نتوانست کار بزرگی کند، بهتر است یک
فصل دیگر به او اعتماد کنند. پیشینه پرسپولیس و ورود و خروج مربیان
پرتعداد، تجربه بکری را پیش روی آبی ها قرار می دهد.آنها 15 سال سراغ
گزینه خارجی نرفتند و حالا که رفتند باید قواعدش را رعایت کنند. اگر غیر
از این باشد ضرر دو سره کردند. در این تردید نکنید.