استقلال در فصلی که آرام، آرام به انتهایش نزدیک می‌شویم نتوانست در لیگ برتر قهرمانی‌اش را تکرار کند و در جام حذفی هم خیلی زود از گردونه رقابت‌ها حذف شد. شاید دلایل حذف استقلال بر هیچ‌کس پوشیده نباشد و خیلی‌ها بدانند آبی‌ها به چه دلیل در لیگ نتوانستند قهرمانی‌شان را تکرار کنند اما در این چند خط قصد نداریم به دلایل حذف استقلال از جام حذفی یا تکرار نشدن قهرمانی‌اش اشاره کنیم؛ هدف این است که دورنمای استقلال در سال آینده و حتی سال‌های بعد تصور بشود. به همین دلیل نگاهی به استقلال لیگ نهم می‌اندازیم تا این دورنما روشن‌تر تصور شود.
این روزها باورهایی از بیرون بر استقلال سایه افکنده که اگر بر جریان فکری حاکم به این تیم اثرگذار بشود دورنمای این تیم را امیدوارانه ترسیم نخواهد کرد! عده‌ای اعتقاد دارند اگر استقلال لیگ دهم تغییرات بسیاری داشته باشد می‌تواند بار دیگر قهرمانی‌اش در لیگ برتر را تکرار کند. استدلال این است که تیم از درون دچار تغییرات بسیاری بشود که دگرگونی در میان بازیکنان بزرگترین نظریه‌ای است که از سوی افکار بیرونی ارائه می‌شود. کاری که در گذشته هم بارها شاهدش بودیم. این تفکر زمان مربیگری ناصر حجازی در استقلال را در ذهن تداعی می‌کند! او هر گاه سکان هدایت آبی‌ها را به عهده می‌گرفت ساختمانی که طی سال‌های گذشته ساخته شده بود را ویران می‌کرد و در صدد ساختن بنای تازه‌ای بود که معمولا با توفیق هم روبرو نمی‌شد و تغییرات پی در پی او سبب می‌شد به هدف مورد نظر نرسیده و در نهایت ناکام بماند. پروژه حذف گروهی بازیکنان از گذشته در استقلال مرسوم بوده است. راهی که به تعبیر حجازی و امثالهم- می‌توان به علی پروین هم اشاره داشت- جواب مثبت می‌داد اما در عمل شاهد لطمه‌های جبران‌ناپذیری بودیم که درآینده تیم را با چالش‌های فراوانی روبرو می‌کرد. البته مدیران وقت هم خود در به وجود آمدن این فضا تاثیرگذار بودند و دست سرمربی را برای هرگونه اقدامی باز می‌گذاشتند.
***
فضای کنونی استقلال اما باگذشته قابل قیاس نیست. تصمیم‌های احساسی جایگاهی در شیوه مدیریت ندارد و به نظر نمی‌رسد جریان‌های بیرونی که در قالب پیشنهاد ارائه می‌شود بر استقلال تاثیر آنچنانی بگذارد. اگر عاقلانه هم بیندیشیم می‌بینیم ثبات در استقلال سال آینده می‌تواند بهترین راهکار باشد. استقلال اکنون 14 بازیکن خود را در آستانه پایان قرارداد می‌بیند که در میان این 14 بازیکن 8 بازیکن به طور قطع به کار آبی‌ها می‌آیند و باشگاه باید در سال جدید در جهت حفظ آنها اقدام‌های لازم را انجام بدهد. وحید طالب‌لو، خسرو حیدری، فرهاد مجیدی، حسین کاظمی، فابیو جانواریو، مجتبی جباری، آرش برهانی و سیاوش اکبرپور بازیکنانی هستند که از لحاظ فنی در جایگاه مطلوبی قرار دارند و از محبوبیت بسیاری هم میان هواداران آبی برخوردارند. اما وضعیت 4 بازیکن دیگر چندان روشن نیست که این موضوع ارتباط مستقیم با عملکرد آنها در فصل جاری دارد. پژمان منتظری، کیانوش رحمتی، هاشم بیک‌زاده و میلاد نوری مردانی هستند که ماندن یا نماندن‌شان در فصل بعد در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. البته جدایی آنها از استقلال منوط به یافتن گزینه‌های بهتر است. اگر باشگاه با بازیکنان دلخواهش به توافق برسد باید جدایی آنها را قطعی دانست در غیر این صورت سال آینده هم این بازیکنان در ترکیب استقلال قرار خواهند داشت. در عین حال اما جدایی 2 بازیکن از استقلال را باید قطعی دانست. مهدی امیرآبادی و پائولو رینالدوی پرویی به طور قطع در استقلال سال آینده جایگاهی ندارند و به نظر می‌رسد جزو اولین جدا شده‌های استقلال در سال جدید لقب خواهند گرفت.
***
اگر چه ممکن است اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی بسیاری رخ دهد و حتی از میان آن 8بازیکن که حضورشان قطعی است تعدادی به دلیل ارائه پیشنهادهای بهتر از سوی تیم‌های خارجی، جدا بشوند اما باید پذیرفت استقلال لیگ دهم کمترین ریزش را خواهد داشت که این موضوع به سود آبی‌ها خواهد بود. ثبات در استقلالی که امروز می‌بینیم و رویه تغییرات جزیی در سال‌های آینده می‌تواند شخصیت تیمی را حفظ کرده و باعث به وجود آمدن آرامش نسبی بشود. آنچه در تیم‌های طراز اول اروپایی هم همواره مورد توجه قرار می‌گیرد و شاکله اصلی تیم‌های بزرگ حفظ می‌شود.