در شرایطی که استقلال در بحران نتیجه گیری
پرخبرترین روزهای خود را پشت سر می گذارد، طرفداران استقلال در انتظار
پاسخگویی، موضع محکم و نقشه راه آینده این باشگاه بزرگ هستند؛ اما از اعضای
هیات مدیره و کادرفنی باشگاه تنها حسن زمانی است که با شجاعت گهگاه به
سوالات پیش آمده پاسخ می دهد و هیچ مدیر دیگری در استقلال به عنوان یک منبع
خبری یا سخنگوی باشگاه صحبتی خطاب به میلیون ها هواداران نگران انجام نمی
دهد. نکته عجیب اینکه حتی موضوع کنار گذاشتن دو بازیکن و یک مربی تیم از
مسیری پیش رفته که باورش غیرممکن است. اینکه به هر دو بازیکن گفته شده در
جلسه هیات مدیره حضور پیدا کنند و سپس یک کارمند باشگاه به آنها اعلام کرده
فعلا در تمرین نباشند.
مدیریتی که در ابتدایی ترین چیزها، مثل صراحت با بازیکن، مکالمه با هوادار و
تصمیم گیری های درست و حرفه ای فعلا وامانده است، چگونه می تواند تیم را
از بحران فعلی خارج کند و آینده ای برای باشگاه بسازد؟ اگرچه وزیر ورزش به
عنوان رئیس مجمع باشگاه استقلال فعلا رای به ادامه کار مدیریت آبی ها داده؛
اما چرا خود او نیز در روزهایی که انتقادهای زیادی به انتخاب های او وارد
شده در این باره سکوت کرده است؟ آیا سلطانی فر همان وزیری است که شکست در
کشتی را آنقدر جدی گرفت که در فاصله 24 ساعت توپخانه خبری وزارتخانه لحظه
ای از حمله به رسول خادم غافل نماند یا این وزیری که در حساس ترین روزهای
یکی از دو باشگاه پرطرفدار ایران برای حضور در یک دوره مسابقه کم اهمیت به
ترکمنستان رفته است.
این روزها که شایعات و اتفاقات عجیبی پیرامون باشگاه استقلال وجود دارد،
باید از وزیر ورزش سوال کرد که آیا همچنان از انتخاب افتخاری دفاع می کند؟ و
آیا روند اداره باشگاه مطلوب اوست؟ اگر چنین است چرا سکوت ؟ موضع رسمی را
مشخص کنید و به حمایت جدی از مدیران و سرمربی استقلال بپردازید. اگر هم نه،
چرا اینقدر بی عملی؟ باشگاه استقلال نیاز به دانش، کار جدی و اداره حرفه
ای دارد.