من نکونامم، از لیگ یک نمی‌ترسم!

* آقای نکونام شما همانطور که انتظار می رفت به جمع سرمربی ها پیوسته اید. آیا آنقدر از بازیگری دور شده‌ای که بتوانید مربی باشید؟

 بله من دو سال پیش از دنیای بازیگری کناره گیری کردم و در این میان یک سال به عنوان کمک مربی در تیم ملی کار کرده ام؛ بنابراین تصور می کنم کاملا آماده حضور در عرصه مربیگری هستم. فراموش نکنید من سال ها کاپیتان تیم ملی بودم و مسئولیتی روی دوش من بود. در ضمن من اهداف کاملی در مربیگری دارم و برای رسیدن به آنها آماده حضور هستم. 

* به عنوان کسی که از آینده های این شغل در ایران باخبر هستید آیا به اندازه کافی مجهز هستید برای اینکه سرمربی باشید؟

 برای سرمربی شدن سعی کردم تمام تجهیزات لازم را به دست بیاورم. در کلاس های مختلف و معتبری شرکت کردم و علاوه بر آن بیشترین تجربیات را از دوران بازی به دست آوردم؛ حتی در دورانی که مسئولیت تیم داخل زمین با من بود سعی می کردم کارم را به بهترین نحو انجام بدهم و پشتوانه ای برای دوران مربیگری ام به دست بیاورم. با توجه به شرایطی که داشتم صددرصد خودم را آماده مربیگری می دانم. 

* فرق اصلی بین بازیگری و مربیگری را در چه می‌دانید؟

 فرق اصلی را در نوع نگاه می بینیم. شما زمانی که بازیکن هستید در وهله اول به دنبال این هستید تا بتوانید بهترین بازی را به نمایش بگذارید و وظایف خود را به نحو احسن به انجام برسانید؛ اما زمانی که مربی هستید باید تمام بازیکنان را زیر نظر داشته باشید، باید حواس خود را کاملا جمع کنید و تمرکز کامل روی تک تک عوامل تیم داشته باشید. دامنه نگاه خود را باید گسترده تر کنید.  به جای عملکرد خودتان، عملکرد تمام عوامل تیم را باید مدنظر داشته باشید. 

* فکر می کنید با توجه به اینکه موفقیت در لیگ یک فقط با صعود معنی پیدا می کند می توانید در این تیم موفق باشید؟

 برای من موفقیت همیشه همراه با نتیجه است؛ اما شما باید ببینید در چه میدانی حضور دارید. در این میان خواسته های باشگاه نیز مهم است، به طور خاص در تیم خونه به خونه، من برای به دست آوردن نتیجه و موفقیت پا به اینجا گذاشته ام؛ اما برنامه ای دو ساله دارم. امسال همه تلاش خود را برای صعود به کار می بندیم. طبق برنامه مان پیش می رویم و مطمئن هستم طبق این برنامه بعد از سال دوم به طور قطعی لیگ برتری هستیم. 

* شروع شما از تیم خونه به خونه است که مربی های نامداری داشته. چه شد که پذیرفتید این ریسک را انجام بدهید و کارتان را در یک تیم و شهر متفاوت شروع کنید؟

 مربیگری برای من جذابیت های خاص خودش را دارد و عاشق این هستم تا در این عرصه بتوانم کار کنم و برنامه هایم را پیاده کنم و به اهدافم برسم، اینکه بخواهم از یک تیم و یک شهر متفاوت کارم را آغاز کنم را ریسک نمی دانم برای اینکه من هم فاکتورهایی مدنظرم دارم و شرایط باشگاه را سنجیدم و سپس تصمیم گیری کردم. مضافا اینکه باشگاه خونه به خونه، یک مجموعه حرفه ای است که شرایط مناسبی برای فعالیت دارد.

* ارزیابی شما از تیمی که در اختیار دارید به خصوص بازیکنان جوانش چیست؟

 خونه به خونه یکی از تیم هایی است که پتانسیل بالایی برای کسب موفقیت دارد. بازیکنان خوبی حضور دارند که نکته خوشحال کننده در این باره تیم حضور بازیکنان بومی زیاد است. و می توانم بگویم چند نفر از آنها به طور قطعی می توانند آینده فوتبال ایران را از آن خود کنند. در ضمن خونه به خونه کارهای زیرساختی نیز دارد که در حال انجام است و می تواند برای آینده این باشگاه مثمرثمر باشد. 

* از بین مربی هایی که داشتید به خصوص مربی های پاس، در لیگ یک موفق بوده اند. آیا برای اینکه در این لیگ کار کنید با آنها مشورت کرده ای؟

یک تعدادی از دوستان هستند که نظرات آنها برای من اهمیت ویژه ای دارد و به همین دلیل همیشه نظر آنها را در تصمیم گیری هایم دخیل می کنم، برای انتخاب تیم خونه به خونه نیز همین اتفاق افتاد و با تعدادی از دوستان مشورت کردم و سپس تصمیم گرفتم. 

* فکر می کنید بتوانید در این لیگ این باور که لیگ یک محل فوتبال بازی کردن نیست را عوض کنید؛ یعنی خودت در جریان اصلی حل می شوی یا روش جدیدی را ارائه می دهی؟

 حتما به دنبال این هستم تا روش جدیدی را علاوه بر تصوری که از لیگ یک وجود دارد ارائه کنم، من روش خاص خودم را دارم و کاری هم به این ندارم که چه تصوری تاکنون از لیگ یک وجود داشته است. ترسی از به کار انداختن روشی که مد نظرم است ندارم، علاوه بر اینها فکر می کنم این باوری که مطرح کردید درست نیست چرا که تیم های حاضر رقابت تنگاتنگی با یکدیگر دارند تا بتوانند در نهایت صعود کنند و من هم حتما بدون ترس روش خاص خودم را در این بازی ها به کار خواهم بست. 

* وقتی در تیم ملی کار می کردی همه انتظار داشتیم بدون وقفه پیش بروی. این وقفه کاری به ضررت شده یا تجربیات جدیدی کشف کرده ای؟

 17، 18 سال در تیم ملی بوده ام و هر بازی آن برای من ایجاد انگیزه می کرد چرا که تجربیات جدیدی به من اضافه می کرد، به هرحال برای هر بازیکنی مهم است که در تیم ملی کشورش به میدان برود و برای من همیشه مهم بوده که به پیش بروم و جایی باقی نمانم؛ اما پس از آن این وقفه کاری نه تنها به ضررم نشده که انگیزه مثبتی را در من به وجود آورده است تا بتوانم بازهم رو به جلو و با تجربیات جدیدتر حرکت کنم. 

* تو یکی از بهترین های ایران در تاریخ هستی به نظرت برای جواد نکونام شدن چقدر شانس دخیل است، چقدر یک مربی و چقدر قابلیت های فردی. منظورم این است که آیا یک مربی مثل خودت می تواند یک جوادنکونام جدید به فوتبال ایران معرفی کند؟

 قطعا در هر کاری شانس هم دخیل است؛ اما درصد آن فرق می کند. در رابطه با چیزی که گفتید باید بگویم شانس درصد کمی دارد؛ اما تلاش و پشتکار یک بازیکن می تواند حرف اصلی را بزند. وقتی بازیکنی لحظه ای دست از تلاش برندارد مشخص است که بازهم می توان جواد نکونام ها را کشف کرد و تحویل فوتبال ایران داد، چیزی که مشخص است این است که نباید به امید شانس نشست و باید حرکت رو به جلو داشت، در آن صورت هم دیده و هم کشف می شوید.