دلیل نیمکت نشینی چپاروف چه بود؟

منصوریان برای بازی مقابل پدیده، امید نورافکن را به ترکیب برگرداند و او را کنار روزبه چشمی در مرکز خط هافبک قرار داد. زوجی که از ابتدای لیگ روی درخشش آنها برنامه ریزی‌های بسیاری شده بود. مجتبی جباری هم از ابتدا در ترکیب قرار گرفت تا نقش بازیساز را برای استقلال ایفا کند. داریوش شجاعیان در سمت راست خط میانی و هجومی قرار گرفت و حسن بیت‌سعید نیز نقش بال چپ را بر عهده گرفت. خط هافبک استقلال در غیاب جباروف‌، فاقد طراوت بود. مجتبی جباری کج‌دار و مریز سعی کرد مهاجمان را در موقعیت قرار بدهد اما هرگز نتوانست بازیکنی با کیفیت برای استقلال باشد.

در همه دقایق نیمه اول، شاید منصوریان هم به این فکر بود که چرا سرور جباروف را روی نیمکت نشانده و از نورافکن و مجتبی جباری در خط هافبک استفاده کرده. شاید به همین دلیل هم بود که همان دقایق ابتدایی نیمه دوم، منصوریان اقدام به تعویض جباری و نورافکن گرفت و به ترتیب فرشید اسماعیلی و سرور جباروف را وارد زمین کرد. جباروف که وارد زمین شد ، خط هافبک استقلال جان گرفت. طراوت به خط میانی تزریق شد و این همان خواسته‌ای بود که منصوریان مد‌نظر قرار داده بود. جباروف چندین بار با پاس‌های تماشایی خود مهاجمان استقلال را در موقعیت گل قرار داد اما آنها نتوانستند از این فرصت‌ها استفاده کنند. جباروف که هم در کناره ها حضور فعالی داشت و هم در مرکز خط هافبک، نشان داد که بیهوده روی نیمکت نشسته و نیمه اول و دقایقی از نیمه دوم را از دست داده است. با این نمایش جباروف، احتمال اینکه او برای بازی با پارس جم به ترکیب استقلال اضافه شود زیاد است. شاید اگر هر مربی دیگری جای منصوریان بود جباروف را مقابل پدیده هم در ترکیب اصلی قرار می‌داد اما مشخص نیست سرمربی استقلال  چرا این هافبک ازبک را روی نیمکت نشاند. منصوریان با این تفکرات، یکی از دلایل شکست استقلال مقابل پدیده بود. شکستی که حالا این مربی را تحت فشار و در وضعیتی نامشخص قرار داده است.