اتفاقا سبک و استایل پرانرژی منصوریان در کنار زمین و رابطه اش با بازیکنان جوان به نحوی در فصل قبل الگوبرداری مثبتی از یکی از بهترین تیم ها و یکی از قوی ترین سیستم های تاکتیکی را به ذهن می رساند.
منصوریان اما در نهایت تعجب در فصل جدید همه چیزهای خوبی که تیمش داشت را نادیده گرفت. او بنا را بر این گذاشت که تیمی با بازی مالکانه بسازد. مربی که با جستجو در تاکتیک های دفاعی یوونتوس امیدوارمان کرده بود ناگهان به فکر فوتبال مالکانه افتاد.
البته که این سبک از فوتبالی که استقلال امروز بازی می کند درصورت رسیدن به انسجام و پختگی می تواند جذاب و تماشاگر پسند باشد اما این هم دلیل محکمی نیست که مسیر درست و موفق طی شده در فصل قبل رها کرده و مجددا در صدد آزمودن باشیم.
سیستم فصل قبل منصوریان امسال به پختگی می رسید و می توانست در همین هفته های اول امتیازات بهتری را نصیب این تیم کند اما زیر و رو کردن و نادیده گرفتن همه زحماتی که فصل قبل کشیده شده امروز کار را برای منصوریان دشوار کرده است.
منصوریان نتیجه و عملکرد خوبش را که با صبر و استقامت به دست آورده بود در فصل جدید انکار کرد هرچند او برای کسب موفقیت با روش جدید و جذابش بهترین ابزار را دراختیار دارد و می تواند از هفته پنجم بازهم لباس مدعیان را بپوشد.