شکست برابر سایپا و تداوم ناکامی های
استقلال در فصل جدید سبب شد تا صبر هواداران به سر برسد و به منصوریان
اعتراض کنند. آنها به اندازه سال قبل خویشتندار نشدند و شروع کردند به
خواندن حیاکن ، رها کن. دیگر در تیم منصوریان اثری از آن شور هواداری نیست و
انتقادها آغاز شده است. سال قبل و بخصوص در نیمه دوم فصل مردم امیدوار
شدند چون تیم شان جوان شده بود ، اما دوباره در فصل نقل و انتقالات تا
توانستید اسم خریدید. مدلی از تیم بستن که راست کار امیر قلعه نویی بود. نه
منصوریانی که در باره اش قنبرزاده، مدیر پیشین نفت تهران می گفت: «آقا
علیرضا با جوان ها خوب کار می کرد و وقتی رفت کلی بازیکن گران خرید، نفت
نتوانست بازی کند. ولی وقتی این بازیکنان از نفت ما جدا شدند، دوباره تیمش
سبک شد و به کورس برگشتیم. او استاد بازی گرفتن از جوان هاست .»
این اشتباهی است که هر بار منصوریان تکرارش می کند. او باز رفته سراغ
اسمی ها. تیمی بسته 30 میلیاردی و این تیم گرانقیمت که نام های بزرگی دارد،
توان دویدن و بردن ندارد. روزی که برای بازی با اسم ها داشتید این
بازیکنان را می خریدید و جوان های تان را می فرستادید به خانه های شان،
داشتید این شعارها را به جان می خریدید ،جناب آقای داش علی منصوریان!