روش خوب منصوریان در نقل و انتقالات لیگ هفدهم

شاید اگر کاوه رضایی ناگهان سر از بلژیک درنمی‌آورد و رابسون برزیلی از دست استقلال نمی‌پرید و بهنام برزای قربانی ترافیک خط هافبک و فاز تهاجمی نمی‌شد، استقلال الان کامل‌ترین مجموعه آسیا از لحاظ نیروی انسانی بود.

استقلال در مورد کاوه رضایی غفلت کرد، درخصوص رابسون حریف هیاهوی مدیر برنامه‌های این مدافع جوان برزیلی نشد و در مورد بهنام برزای هم دو، دو تا چهار تا کرد و او را بعد از غربال کردن لیستش کنار گذاشت و گذشت زمان ثابت می‌کند در مورد برزای که رد شد تا مهره‌های مد نظر منصوریان بمانند یا بیایند، دو دو تای استقلال چهار تاست یا کمتر!

کارشناسان می‌گویند استقلال با وجود تمام خریدهایش در جریان لیگ، چوب رفتن کاوه رضایی و رابسون را می‌خورد اما فعلاً شواهد و ظواهر امر می‌گوید برای پر کردن جای خالی کاوه رضایی، استقلال می‌تواند روی حسن بیت‌سعید و سجاد شهباززاده حساب باز کند و البته که آمادگی علی قربانی و جابر انصاری هم به منصوریان قوت قلب می‌دهد.

در فاز تهاجمی فعلاً دغدغه چندانی نیست اما در دفاع پر کردن جای رابسون به این سادگی‌ها نخواهد بود. استقلال، پژمان منتظری را برگردانده که با یک پا و یک دست (!) از رابسون بهتر است ولی آسیب‌دیدگی پادوانی و نوسان هرایر مکویان، دست و پای استقلال را می‌لرزاند.

با این وجود، خریدهای استقلال به کامل شدن مجموعه این تیم کمک کرده‌اند. استقلال غیر از رامین رضاییان، در فصل نقل‌ و انتقالات دست روی هر گزینه‌ای گذاشت، خرید؛ مهدی قائدی از ایرانجوان بوشهر، حسن بیت‌سعید از استقلال خوزستان، سجاد شهباززاده از نفت، داریوش شجاعیان از گسترش‌فولاد، پژمان منتظری و مجتبی جباری از الاهلی قطر، آرمین سهرابیان از سپاهان، سرور جپاروف هم یک‌جورهایی از سپاهان و روزبه چشمی از لیست سابق خودشان… در این میان، استقلال، قائدی و شجاعیان را از چنگ پرسپولیس بیرون کشید تا این خریدهایش ۳ امتیازی باشد… استقلال با این خریدها مانع تقویت رقیب دیرینه شد.

حالا منصوریان است و تیمی که با هوش و ظرافت بسته شده و غیر از برگرداندن مجتبی جباری که جذبش در پازل تاکتیکی اولیه کادر فنی نبود و به نوعی انجام شد تا دل هواداران به دست بیاید، بقیه خریدها بر حسب نیاز بود. استقلال با این خریدها از قامت تیمی که شانس قهرمانی داشت، به هیبت یک مدعی ششدانگ قهرمانی درآمده و می‌تواند امسال از همان هفته‌های نخست برای قهرمانی بجنگد اما تنها موضوع نگران‌کننده در مورد استقلال، تعداد بالای ستاره‌هاست. حتی آنها که منصوریان را بابت بستن این استقلال تحسین می‌‌کنند، همین نگرانی را دارند که مبادا بیرون ماندن برخی ستاره‌ها که مدعی فیکس بازی کردن هستند و به نشستن روی نیمکت عادت ندارند، به استقلال لطمه بزند.

منصوریان که با این خریدهای عالی توقع را از تیم خودش بالا برده، البته در مورد سطح توقعات از استقلال اعتقاد جالبی دارد؛ «اینجا استقلال است چه یار داشته باشی و چه نداشته باشی، همه توقع دارند قهرمان شوی پس همان بهتر که یار در اختیار داشته باشی» اما منصوریان فعلاً ترجیح می‌دهد درباره حاشیه‌های احتمالی ناشی از بیرون نشستن ستاره‌ها سکوت کند، به این امید که حاشیه‌ای تولید نشود. البته فعلاً که نیمی از این ستاره‌ها مصدوم هستند و ادعای بازی ندارند. باید دید در ادامه راه چه می‌شود.