اختصاصی - علی خلف؛ دربی هم بود دربی های قدیم... اسپانسر هم بود اسپانسر های قدیم... سازمان لیگ هم بود سازمان لیگ های قدیم... قدیم ها دربی ها واقعا دربی بود. تاریخ داشت، ساعت داشت، مکان داشت، تماشاچی داشت و تلویزیون هم یا بازی ها را کلا پخش نمی کرد، یا با یک نیمه تاخیر پخش می کرد و یا این اواخر مستقیم پخش می کرد. قدیم ها دربی ها فان نبود. خیلی هم جدی بود. مربیان دو تیم خودشان تیم شان را ارنج می کردند نه هواداران. اوج خواسته اسپانسر هم این بود که اسم شان گله گوشه ای از پیراهن یا شورت (از نوع ورزشی) فوتبالیست ها درج شود. همین قدر برای شان بس بود.
اما حالا و در روزگاری که معیارها عوض شده، قوانین معکوس شده ارزش ها جای خود را به ضد ارزش ها داده، در این فوتبال هم اسپانسر تعیین تکلیف می کند تا به مصداق کامل ضرب المثل قدیمی «دادن پول و نقاره زدن روی سبیل شاه» باشد.
حالا اسپانسر پول نمی دهد که نامش گله گوشه ای از پیراهن و شورت سرخابی ها درج شود. اسپانسر پول می دهد تا هرکاری بخواهد بکند. پول می دهد تا افسار استقلال و پرسپولیس را در دست گرفته و هرکجا که می خواهد بکشد. اگر در گذشته ها «رشته ای بر گردنش افکنده بود دوست و می کشید هرکجا که خاطرخواه اوست»، امروز «افساری بر گردن سرخابی ها انداخته اسپانسر و می کشد هرکجا که برای او هست پول». و بیچاره استقلال و بیچاره پرسپولیس که چوب این بی پولی را می خورند و به خاطر فقر و بی پولی اختیار جان و مال شان را به دست اسپانسر داده اند و حتی حاضرند در حیثیتی ترین دیدار سال شان، دقیقه تعویض را هم به اسپانسر بسپارند.
جدید ترین پرده از این نمایش، دعوای سازمان لیگ است با اسپانسر مشترک. سازمان لیگی که به راحتی نمی خواهد انحصار برگزاری بازی های فوتبال و به خصوص بازی به این مهمی را از دست بدهد و برای شکسته نشدن انحصار برگزاری بازی ها دست به هر تلاشی می زند. اسپانسر مشترک دو تیم هم که از کنار برگزاری این مسابقه سود کلانی عایدش می شود، حاضر به عقب نشینی از مواضع خود در برابر سازمان لیگ نیست. این اسپانسر حتی حاضر است این بازی از صدا و سیما پخش نشود، اما حتما برگزار شود.
دعوایی که بین اسپانسر و سازمان لیگ بر سر نمادین ترین دربی تاریخ براه افتاده، در واقع دعوا بر سر لحاف ملا است و آنچه که کمترین اهمیت را در این راه برای برگزار کنندگان دارد، خود دو تیم استقلال و پرسپولیس هستند.