در حالیکه کمتر از 15 روز
دیگر به زمان آغاز هفدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر باقی است اما هنوز
برخی از تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها ورزشگاه استانداردی ندارند که در آن
از حریفان‌شان میزبانی کنند!
لیگ برتر حرفه‌ای ایران با این شرایط هر فصل از فصل
قبل شرایطش برای برگزاری بدتر می‌شود! اگر تا فصل پیش تیم‌ها فقط مشکل مالی
داشتند و در نیم فصل دوم لیگ بارها شاهد انتشار اخباری از اعتصاب و اعتراض
بازیکنان تیم‌های لیگ برتری به مشکلات مالی باشگاه‌هایشان بودیم در فصل
آینده شاهد معضلی بزرگتر هستیم و اینکه برخی از تیم‌ها ورزشگاه استانداردی
برای میزبانی در لیگ برتر در شهر خودشان ندارند!
سپیدرود رشت و پارس جنوبی دو تیم تازه وارد به لیگ
برتر سخت در تلاش هستند تا استانداردهای لازم را برای میزبانی در لیگ برتر
در ورزشگاه‌های خود ایجاد کنند با این حال شاید در هفته‌های ابتدایی این دو
تیم مجبور شوند که در شهرهایی به جز رشت و جم از حریفان خود میزبانی
کنند.
سپیدرود که قطعا نمی‌تواند در ورزشگاه عضدی رشت
میزبان لیگ برتری‌ها باشد و به ورزشگاه سردار جنگل خواهد رفت و مسئولان این
باشگاه هم در تلاشند تا این ورزشگاه را ساماندهی کنند تا میزبانی شایسته
در لیگ برتر باشند.
در شهر جم بوشهر و باشگاه پارس جنوبی شرایط متفاوت
است. تیم پارس جنوبی هواداران پرشمار و پرشوری دارد و مسئولان این باشگاه
نیز به طور جدی پیگیر حل نقص‌های ورزشگاه تختی جم هستند. چمن را بازسازی
کرده‌اند و کار ساخت و تجهیز رختکن‌ها تمام شده و فقط نور ورزشگاه باید
تکمیل شود که مدیران پارس جنوبی امیدوارند بتوانند از هفته دوم در خانه
میزبان حریفان لیگ برتری باشند.
داستان سیاه‌جامگان مشهد و پدیده خراسان که سابقه
حضور در لیگ برتر را دارند کمی غم‌انگیزتر به نظر می‌رسد! هر دو باید در
ورزشگاه ثامن الائمه مشهد بازی کنند که ظاهرا چمن این ورزشگاه شرایط
نابسامان دارد. ورزشگاه تازه تاسیس امام رضا نیز بنا به دلایلی هنوز در
اختیار این دو باشگاه نیست. باید دید استان خراسان رضوی با داشتن دو سهمیه
در لیگ برتر می‌تواند میزبانی شایسته در لیگ هفدهم باشد یا تیم‌های مشهدی
مجبور می‌شوند در شهری دیگر به میدان بروند. در هفته اول رقابت‌ها سیاه
جامگان میزبان ذوب آهن است اما در برنامه اعلام شده هفته نخست مسابقات
مقابل این دیدار جمله قابل تامل«نام ورزشگاه متعاقبا اعلام می‌شود» را
می‌توان دید!
یعنی در فاصله کمتر از دو هفته به آغاز رقابت‌ها
هنوز محل برگزاری برخی مسابقات حتی برای سازمان لیگ نامشخص است! با این
شرایط لیگ برتر ایران را چقدر می‌توان حرفه‌ای دانست؟! لیگی که نه حق پخش
تلویزیونی آن مشخص است و نه محل برگزاری‌برخی از مسابقاتش شباهت زیادی به
لیگ‌های حرفه‌ای در سطح اول دنیا ندارد.
مسئولان سازمان لیگ هم فقط می‌توانند برای کم شدن
مشکلات باشگاه‌ها با مدیران این باشگاه‌ها همراهی کنند اما واقعیت آن است
که برخی از تیم‌ها و باشگاه‌های ایرانی حداقل استانداردها را نیز برای حضور
در لیگ برتر ندارند و مدام مجبورند که با مشکلات دست و پنجه نرم کنند یا
به مسئولان سازمان لیگ و بعضا به نمایندگان AFC وعده و وعید بدهند که در
آینده‌ای نزدیک! مشکلات حل خواهد شد.