هزینه کردن و ترافیک در پست‌ها آبی‌ها را قهرمان می‌کند؟

در حالی که علیرضا منصوریان اعلام کرده بود که در نقل و انتقالات تنها سه، چهار بازیکن جذب می‌کنند، اما شاهد خلاف این موضوع هستیم. شاید شکست 6 بر یک استقلال مقابل العین امارات، سرمربی استقلال را به این نتیجه رساند که تیم قوی‌تری برای فصل آینده ببندد تا اتفاقاتی مانند این دیدار نیفتد، اما منصوریان چطور می‌خواهد بازیکنان مدعی را مدیریت کند؟

شاید رویکرد منصوریان این باشد که با صرف هزینه‌های هنگفت، تیم پرمهره‌ای برای فصل آینده ببندد و قهرمانی لیگ برتر و حذفی را کسب کند، یا در هر پست چند بازیکن داشته باشد تا مانند دیدار با العین از کمبود مهره آسیب نبیند. اکنون این سؤال بوجود می‌آید که آیا خریدهای پر سر و صدا و هزینه‌بر می‌تواند سرمربی استقلال را به اهدافش برساند؟ شاید امروز هواداران استقلال برای او و مسئولان باشگاه به دلیل عملکرد تقریبا خوب در نقل و انتقالات کف بزنند، اما اگر استقلال در لیگ نتیجه نگیرد، همه اینها از او انتقاد خواهند کرد، چرا که انتظارات را بالا برده است.

منصوریان فصل گذشته با بازیکنان جوان نتایج خیلی خوبی گرفت و اگر هم در مقطعی از فصل (به غیر از نیم فصل اول) شکستی متحمل شد، از او و تیمش ایراد نمی‌گرفتند، اما امسال قضیه برای او متفاوت خواهد بود. استقلال بازیکنان زیادی جذب کرده که برای خودشان وزنه هستند و اگر نتیجه نگیرد، تحت فشار منتقدان قرار خواهد گرفت. منصوریان تصور می‌کند جذب مهره‌های زیاد برای او نتیجه در پی خواهد داشت، اما این نکته را نباید فراموش می‌کرد که بالا بردن انتظارات خود به خود فضا را کمی برای او سنگین خواهد کرد. سرمربی استقلال به خوبی می‌داند که سال گذشته برای او تجربه بود و امسال هواداران استقلال از او انتظار گرفتن جام دارند. آزمون و خطا برای او به پایان رسیده و لغزش او با این همه ستاره یعنی پایان کار در استقلال، اتفاقی که قطعا او دوست ندارد شاهد آن باشد. البته منصوریان نیک می‌داند که اگر نتیجه نگیرد دیگر نمی‌تواند در استقلال بماند بنابراین هر چه بازیکن است را جذب می‌کند به تصور اینکه با جذب این بازیکنان نتیجه خواهد گرفت.

منصوریان در فصل گذشته نشان داد که اعتقاد زیادی به سیستم چرخشی دارد و ترکیب اصلی برای او معنایی ندارد. با وجود اینکه بسیاری از پیشکسوتان استقلال از این سیستم ایراد می‌گرفتند، اما نتایج خوب در نیم فصل دوم و شکست پرسپولیس همه را وادار به عقب نشینی کرد. او کاری کرد که در تمرینات استقلال، همه بازیکنان برای رسیدن به ترکیب اصلی رقابت ویژه داشته باشند. سرمربی استقلال حتی کاری کرد که مهدی رحمتی چند بازی روی نیمکت بنشیند، تصمیمی که همه را شوکه کرد. استراتژی منصوریان برای استفاده از سیستم چرخشی شاید بازیکنان را وادار به رقابت کند، اما آیا سرمربی استقلال می‌تواند بازیکنانی چون مجتبی جباری، شجاعیان و جپاروف را روی نیمکت بنشاند؟

در زیر نگاهی به بازیکنان استقلال در پست‌‌های مختلف می‌اندازیم:

دروازه‌بانان:مهدی رحمتی و سیدحسین حسینی

به طور حتم، رحمتی دروازه‌بان اول استقلال است، اما حسینی هم عملکرد خوبی داشته و دوست ندارد امسال هم نیمکت‌نشین باشد. او قصد داشت از استقلال جدا شود و به تیمی برود که بازی کند، اما منصوریان در جلسه‌ای که با او داشت، به دروازه‌بان جوان استقلال اطمینان خاطر داد که بیشتر از فصل گذشته درون دروازه قرار می‌گیرد.

مدافعان میانی: پژمان منتظری، لئوناردو پادوانی، هرایر مگویان و سیدمجید حسینی

منتظری بازیکن ملی‌پوش است و از حالا باید او را در قلب خط دفاعی استقلال دید. حسینی جوان هم انگیزه به مراتب بیشتری نسبت به مگویان و پادوانی پا به سن گذاشته دارد. مگویان سال گذشته در پست دفاع چپ و راست بازی کرده و شاید در هفته‌هایی که استقلال در این پست‌ها بازیکن نداشته باشد، در این منطقه بازی کند. هرچند که استقلال با حضور جپاروف یک بازیکن اضافه دارد و شاید مدافع ارمنستانی از جمع آبی‌پوشان جدا شود.

دفاع راست: وریا غفوری و خسرو حیدری

هر دو بازیکن عملکرد درخشانی در سال گذشته نداشتند. غفوری مدتی مصدوم بود و حیدری هم از دوران اوج خودش فاصله داشت. آنها مدت‌هاست تحت تاثیر حضور رامین رضاییان بودند، اما رفتن بازیکن اخراجی پرسپولیس به لیگ بلژیک کمی خیال آنها را راحت کرد.

دفاع چپ: میلاد زکی‌پور و یعقوب کریمی

زکی‌پور جوان توانست با بازی‌های خوب، هم خودش را مطرح و هم کریمی را نیمکت‌نشین کند. کریمی اما، امسال تلاشش را خواهد کرد که ترکیب اصلی را از دست ندهد.

هافبک دفاعی: امید ابراهیمی، روزبه چشمی، امید نورافکن و فرشید باقری

یکی از پست‌هایی که استقلال ترافیک بازیکن دارد، هافبک دفاعی است. ابراهیمی مصدوم شده و حداقل 4،5 هفته از لیگ را از دست می‌دهد اما چشمی هم پس از یک سال انتظار دوباره برگشته و قصد دارد در سال منتهی به جام جهانی درخشش داشته و به تیم ملی راه پیدا کند. نورافکن هم با ابراهیمی زوج خوبی تشکیل داده بود و مدعی حضور در ترکیب اصلی است. باقری هم تصمیم به جدایی از استقلال داشت، اما عملکرد خوبش در اواخر فصل منصوریان را مجاب کرد که این بازیکن را نگه دارد. در تمرینات، باقری در قلب خط دفاعی آزمایش شده و بعید نیست که مانند دوران حضورش در صبای قم، در استقلال هم مدافع شود.

هافبک‌های میانی: مجتبی جباری، داریوش شجاعیان، فرشید اسماعیلی، محسن کریمی، سرور جپاروف

بحث‌برانگیزترین پست‌ برای منصوریان خط میانی است. اسامی بالا نشان می‌دهد که این بازیکنان به راحتی روی نیمکت نمی‌نشینند و برای خودشان اسم و رسمی دارند. اگر کریمی مصدوم را کنار بگذاریم که چند هفته‌ای غایب خواهد بود، همه بازیکنان وزنه سنگینی هستند. با خصوصیات جباری آشنا هستیم که صبر کمی دارد و با کوچکترین موضوعی که او را ناراحت کند، اعتراض خواهد کرد. درست است که این بازیکن به مانند گذشته بازیکن نود دقیقه‌ای نیست، اما باید دید که می‌پذیرد روی نیمکت بنشیند یا خیر.

شجاعیان با حرف و حدیث‌های زیاد و با مبلغ هنگفت به استقلال آمده و می‌خواهد نمایشی داشته باشد که ثابت کند جذب او اشتباه نبوده است. اسماعیلی هم آنقدر بازی های خوبی در استقلال انجام داد که حتی صحبت از دعوت او به تیم ملی شده است. جپاروف هم بازیکن تیم ملی ازبکستان است و تصور نشستن او روی نیمکت کمی شاید سخت باشد، چرا که او دو بار مرد سال آسیا شده و با پافشاری زیادی به استقلال برگشت و اگر روی نیمکت بنشیند بعید نیست اعتراض کند.

با این شرایط باید دید منصوریان با 4 هافبک بازیساز چه خواهد کرد و چگونه از این نفرات بهره می‌گیرد.

مهاجمان: سجاد شهباززاده، علی قربانی، جابر انصاری، حسن بیت سعید و مهدی قائدی

در این پست هم بازیکنانی هستند که رقابت ویژه‌ای برای رسیدن به ترکیب خواهند داشت و می‌خواهند جای کاوه رضایی را پُر کنند. شاید منصوریان از حسن بیت سعید و شجاعیان در وینگرهای چپ و راست استفاده کند و شهباززاده در نوک قرار بگیرد.

به گزارش تسنیم، بازیکنان جوانی چون فرید نجفی، آرمین سهرابیان، محمد جواد محمدی، محمد هاشمی، سجاد آقایی، حسین حیدری و امیرحسین شیخ الاسلامی هم جزو سهمیه‌های زیر 23 سال هستند که امسال جذب استقلال شده‌اند و مشخص نیست که منصوریان چطور می‌خواهد در بین بازیکنان مدعی بالا از آنها استفاده کند.